Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τρωγλοδύτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τρωγλοδύτης τρωγλοδύτου

Structure: τρωγλοδυτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: du/w

Sense

  1. One who crawls in holes or caves, such as a snake or fox.
  2. A caveman
  3. A wren (of the genus Troglodytes)

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative τρωγλοδύτης τρωγλοδύτᾱ τρωγλοδύται
Genitive τρωγλοδύτου τρωγλοδύταιν τρωγλοδυτῶν
Dative τρωγλοδύτῃ τρωγλοδύταιν τρωγλοδύταις
Accusative τρωγλοδύτην τρωγλοδύτᾱ τρωγλοδύτᾱς
Vocative τρωγλοδύτα τρωγλοδύτᾱ τρωγλοδύται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὴν γλῶτταν, ὥσπερ ὄργανόν τι πολύχορδον, εὐπετῶσ τρέπουσα καθ’ ἣν βούλοιτο διάλεκτον ὀλίγοισ παντάπασι δἰ ἑρμηνέωσ ἐνετύγχανε βαρβάροισ, τοῖσ δὲ πλείστοισ αὐτὴ δἰ αὑτῆσ ἀπεδίδου τὰσ ἀποκρίσεισ, οἱο͂ν Αἰθίοψι, Τρωγλοδύταισ, Ἑβραίοισ, Ἄραψι, Σύροισ, Μήδοισ, Παρθυαίοισ. (Plutarch, Antony, chapter 27 3:2)
  • καὶ πρώτουσ ἔπεισι τοὺσ τὸν Ἀράβιον κόλπον ἀφορίζοντασ καὶ ἀντικειμένουσ τοῖσ Τρωγλοδύταισ, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τοῦ Ποσειδίου. (Strabo, Geography, book 16, chapter 4 35:2)
  • αἳ τῶν τοῦ πατρὸσ ποιμνίων ἐπιμελούμεναι διὰ τὸ ταύτην ὑπουργίαν εἶναι καὶ γυναιξὶν ἐπιχώριον παρὰ τοῖσ Τρωγλοδύταισ φθάσασαι τὸ αὔταρκεσ ἐκ τοῦ φρέατοσ ἀνέσπασαν ὕδωρ τοῖσ ποιμνίοισ εἰσ δεξαμενάσ, αἳ πρὸσ ἐκδοχὴν τοῦ ὕδατοσ ἐγεγόνεισαν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 321:1)

Synonyms

  1. A wren

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION