Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τιμωρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τιμωρέω τιμωρήσω ἐτιμώρησα τετιμώρημαι ἐτιμωρήθην

Structure: τιμωρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: timwro/s

Sense

  1. I avenge, exact vengeance
  2. I succour, help one retaliate
  3. I relieve, render medical aid

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τιμώρω τιμώρεις τιμώρει
Dual τιμώρειτον τιμώρειτον
Plural τιμώρουμεν τιμώρειτε τιμώρουσιν*
SubjunctiveSingular τιμώρω τιμώρῃς τιμώρῃ
Dual τιμώρητον τιμώρητον
Plural τιμώρωμεν τιμώρητε τιμώρωσιν*
OptativeSingular τιμώροιμι τιμώροις τιμώροι
Dual τιμώροιτον τιμωροίτην
Plural τιμώροιμεν τιμώροιτε τιμώροιεν
ImperativeSingular τιμῶρει τιμωρεῖτω
Dual τιμώρειτον τιμωρεῖτων
Plural τιμώρειτε τιμωροῦντων, τιμωρεῖτωσαν
Infinitive τιμώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρων τιμωρουντος τιμωρουσα τιμωρουσης τιμωρουν τιμωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τιμώρουμαι τιμώρει, τιμώρῃ τιμώρειται
Dual τιμώρεισθον τιμώρεισθον
Plural τιμωροῦμεθα τιμώρεισθε τιμώρουνται
SubjunctiveSingular τιμώρωμαι τιμώρῃ τιμώρηται
Dual τιμώρησθον τιμώρησθον
Plural τιμωρώμεθα τιμώρησθε τιμώρωνται
OptativeSingular τιμωροίμην τιμώροιο τιμώροιτο
Dual τιμώροισθον τιμωροίσθην
Plural τιμωροίμεθα τιμώροισθε τιμώροιντο
ImperativeSingular τιμώρου τιμωρεῖσθω
Dual τιμώρεισθον τιμωρεῖσθων
Plural τιμώρεισθε τιμωρεῖσθων, τιμωρεῖσθωσαν
Infinitive τιμώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρουμενος τιμωρουμενου τιμωρουμενη τιμωρουμενης τιμωρουμενον τιμωρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τιμωρήσω τιμωρήσεις τιμωρήσει
Dual τιμωρήσετον τιμωρήσετον
Plural τιμωρήσομεν τιμωρήσετε τιμωρήσουσιν*
OptativeSingular τιμωρήσοιμι τιμωρήσοις τιμωρήσοι
Dual τιμωρήσοιτον τιμωρησοίτην
Plural τιμωρήσοιμεν τιμωρήσοιτε τιμωρήσοιεν
Infinitive τιμωρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρησων τιμωρησοντος τιμωρησουσα τιμωρησουσης τιμωρησον τιμωρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τιμωρήσομαι τιμωρήσει, τιμωρήσῃ τιμωρήσεται
Dual τιμωρήσεσθον τιμωρήσεσθον
Plural τιμωρησόμεθα τιμωρήσεσθε τιμωρήσονται
OptativeSingular τιμωρησοίμην τιμωρήσοιο τιμωρήσοιτο
Dual τιμωρήσοισθον τιμωρησοίσθην
Plural τιμωρησοίμεθα τιμωρήσοισθε τιμωρήσοιντο
Infinitive τιμωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρησομενος τιμωρησομενου τιμωρησομενη τιμωρησομενης τιμωρησομενον τιμωρησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τιμωρηθήσομαι τιμωρηθήσῃ τιμωρηθήσεται
Dual τιμωρηθήσεσθον τιμωρηθήσεσθον
Plural τιμωρηθησόμεθα τιμωρηθήσεσθε τιμωρηθήσονται
OptativeSingular τιμωρηθησοίμην τιμωρηθήσοιο τιμωρηθήσοιτο
Dual τιμωρηθήσοισθον τιμωρηθησοίσθην
Plural τιμωρηθησοίμεθα τιμωρηθήσοισθε τιμωρηθήσοιντο
Infinitive τιμωρηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρηθησομενος τιμωρηθησομενου τιμωρηθησομενη τιμωρηθησομενης τιμωρηθησομενον τιμωρηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτιμῶρουν ἐτιμῶρεις ἐτιμῶρειν*
Dual ἐτιμώρειτον ἐτιμωρεῖτην
Plural ἐτιμώρουμεν ἐτιμώρειτε ἐτιμῶρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτιμωροῦμην ἐτιμώρου ἐτιμώρειτο
Dual ἐτιμώρεισθον ἐτιμωρεῖσθην
Plural ἐτιμωροῦμεθα ἐτιμώρεισθε ἐτιμώρουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτιμώρησα ἐτιμώρησας ἐτιμώρησεν*
Dual ἐτιμωρήσατον ἐτιμωρησάτην
Plural ἐτιμωρήσαμεν ἐτιμωρήσατε ἐτιμώρησαν
SubjunctiveSingular τιμωρήσω τιμωρήσῃς τιμωρήσῃ
Dual τιμωρήσητον τιμωρήσητον
Plural τιμωρήσωμεν τιμωρήσητε τιμωρήσωσιν*
OptativeSingular τιμωρήσαιμι τιμωρήσαις τιμωρήσαι
Dual τιμωρήσαιτον τιμωρησαίτην
Plural τιμωρήσαιμεν τιμωρήσαιτε τιμωρήσαιεν
ImperativeSingular τιμώρησον τιμωρησάτω
Dual τιμωρήσατον τιμωρησάτων
Plural τιμωρήσατε τιμωρησάντων
Infinitive τιμωρήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρησᾱς τιμωρησαντος τιμωρησᾱσα τιμωρησᾱσης τιμωρησαν τιμωρησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτιμωρησάμην ἐτιμωρήσω ἐτιμωρήσατο
Dual ἐτιμωρήσασθον ἐτιμωρησάσθην
Plural ἐτιμωρησάμεθα ἐτιμωρήσασθε ἐτιμωρήσαντο
SubjunctiveSingular τιμωρήσωμαι τιμωρήσῃ τιμωρήσηται
Dual τιμωρήσησθον τιμωρήσησθον
Plural τιμωρησώμεθα τιμωρήσησθε τιμωρήσωνται
OptativeSingular τιμωρησαίμην τιμωρήσαιο τιμωρήσαιτο
Dual τιμωρήσαισθον τιμωρησαίσθην
Plural τιμωρησαίμεθα τιμωρήσαισθε τιμωρήσαιντο
ImperativeSingular τιμώρησαι τιμωρησάσθω
Dual τιμωρήσασθον τιμωρησάσθων
Plural τιμωρήσασθε τιμωρησάσθων
Infinitive τιμωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρησαμενος τιμωρησαμενου τιμωρησαμενη τιμωρησαμενης τιμωρησαμενον τιμωρησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτιμωρήθην ἐτιμωρήθης ἐτιμωρήθη
Dual ἐτιμωρήθητον ἐτιμωρηθήτην
Plural ἐτιμωρήθημεν ἐτιμωρήθητε ἐτιμωρήθησαν
SubjunctiveSingular τιμωρήθω τιμωρήθῃς τιμωρήθῃ
Dual τιμωρήθητον τιμωρήθητον
Plural τιμωρήθωμεν τιμωρήθητε τιμωρήθωσιν*
OptativeSingular τιμωρηθείην τιμωρηθείης τιμωρηθείη
Dual τιμωρηθείητον τιμωρηθειήτην
Plural τιμωρηθείημεν τιμωρηθείητε τιμωρηθείησαν
ImperativeSingular τιμωρήθητι τιμωρηθήτω
Dual τιμωρήθητον τιμωρηθήτων
Plural τιμωρήθητε τιμωρηθέντων
Infinitive τιμωρηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
τιμωρηθεις τιμωρηθεντος τιμωρηθεισα τιμωρηθεισης τιμωρηθεν τιμωρηθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτω γὰρ ἦσαν παρεσκευασμένοι, οὐχ ὡσ ἀπολουμένησ τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ὡσ σωθησομένησ καὶ μεγάλησ ἐσομένησ καὶ τιμωρησομένησ τοὺσ ἀδικοῦντασ· (Lysias, Speeches, 14:2)

Synonyms

  1. I avenge

  2. I succour

  3. I relieve

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION