Ancient Greek-English Dictionary Language

τιμητικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τιμητικός

Structure: τιμητικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. estimative, determinative

Examples

  • μέγιστοι γὰρ ὄντεσ ἐν τῇ πόλει τότε τὴν τιμητικὴν ἀρχὴν μετῄεσαν, ὁ μὲν τὴν βουλὴν ἔχων καὶ τοὺσ ἀρίστουσ περὶ αὑτόν· (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 38 3:1)
  • ὁ γὰρ Κάτλοσ ἦν μὲν ἐν ἀξιώματι τῶν Ῥωμαίων μεγίστῳ καὶ τότε τὴν τιμητικὴν ἀρχὴν εἶχεν ἀνέβη δὲ πρὸσ τὸν Κάτωνα τεταγμένον ἐπὶ τοῦ δημοσίου ταμιείου παραιτησόμενόσ τινα τῶν ἐζημιωμένων ὑπ’ αὐτοῦ, καὶ λιπαρὴσ ἐγίγνετο ταῖσ δεήσεσι προσβιαζόμενοσ· (Plutarch, De vitioso pudore, section 15 2:1)
  • "ὦ Παῦλε, στενάξειασ ὑπὸ γῆσ, αἰσθόμενοσ ὅτι σου τὸν υἱὸν ἐπὶ τιμητικὴν ἀρχὴν καταβαίνοντα Φιλόνικοσ ὁ τελώνησ δορυφορεῖ" τὰ γὰρ τοιαῦτα νουθετεῖ τοὺσ ἁμαρτάνοντασ ἅμα καὶ κοσμεῖ τοὺσ νουθετοῦντασ. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 14 19:1)
  • περὶ τῶν πραχθέντων Ἀππίῳ Κλαυδίῳ κατὰ τὴν τιμητικὴν ἀρχήν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter pr25)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION