τεθορυβημένως?
부사;
로마알파벳 전사: tethorybēmenōs
고전 발음: [떼토뤼베:메노:스]
신약 발음: [때토뤼베매노스]
기본형:
τεθορυβημένως
어원: adverb from part. perf. pass. of θορυβέω
- οἱ δὲ περὶ τὸν Εὔμαχον ἐπαρθέντες τῇ νίκῃ καὶ τῆς τάξεως οὐδὲν φροντίσαντες ἐδίωκον καὶ τεθορυβημένως τῶν ὑποχωρούντων ἐξήπτοντο: (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 60 6:1)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 60 6:1)
- πολλοὶ μὲν οὖν δὴ καὶ ἄλλοι τοῦ καιροῦ ἐγγυτέρω τείχους διώξαντες κακῶς ἀπεχώρησαν, καὶ ἐκεῖνοι δ ἐπεὶ ἀπὸ τῶν πύργων ἐβάλλοντο, ἀποχωρεῖν τε ἠναγκάζοντο τεθορυβημένως καὶ προφυλάττεσθαι τὰ βέλη. (Xenophon, Hellenica, , chapter 3 6:2)
(크세노폰, Hellenica, , chapter 3 6:2)
- ἀπροσδοκήτου δὲ τῆς ἐφόδου γενομένης καὶ τῶν κατὰ τὴν ἀκρόπολιν μισθοφόρων τεθορυβημένως ἀντιταχθέντων ταῖς πολεμίαις τριήρεσιν, ἐγένετο ναυμαχία, καθ ἣν οἱ Συρακόσιοι προετέρησαν, καὶ τινὰς μὲν τῶν νεῶν κατέδυσαν, τινῶν δ ἐγκρατεῖς κατέστησαν, τὰς δὲ λοιπὰς πρὸς τὴν γῆν κατεδίωξαν. (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 18 5:1)
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 18 5:1)