σῦς
Third declension Noun; Masc/Fem
동물
Transliteration:
Principal Part:
σῦς
συός
Structure:
σῡ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- λέγουσι γὰρ δὴ ὦν τὸ ἔργον τὸ ἐσ Ἄδωνιν ὑπὸ τοῦ συὸσ ἐν τῇ χώρῃ τῇ σφετέρῃ γενέσθαι, καὶ μνήμην τοῦ πάθεοσ τύπτονταί τε ἑκάστου ἔτεοσ καὶ θρηνέουσι καὶ τὰ ὄργια ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι μεγάλα πένθεα ἀνὰ τὴν χώρην ἵσταται. (Lucian, De Syria dea, (no name) 6:2)
- ὥστε οὐδὲν δεήσομαι τὸ τῆσ Κίρκησ ἐκεῖνο πρὸσ σὲ εἰπεῖν, τὸ θαῦμὰ μ’ ἔχει ὡσ οὔτι πιὼν τάδε φάρμακ’ ἐθέλχθησ, θελχθήσῃ γάρ, καὶ μὰ Δί’ οὐκ ὄνου κεφαλὴν ἢ συὸσ καρδίαν ἕξεισ, ἀλλ’ ὁ μὲν νόοσ σοι ἐμπεδώτεροσ ἔσται, σὺ δὲ ὑφ’ ἡδονῆσ οὐδὲ ὀλίγον τοῦ κυκεῶνοσ ἄλλῳ μεταδώσεισ πιεῖν. (Lucian, De saltatione, (no name) 85:3)
- τῷ μέσῳ ἢ συὸσ ὑπογαστρίου ἢ ἐλάφου, χ; (Lucian, De mercede, (no name) 26:6)
- ἐρεῖ δὲ δή τισ ὡσ ἀνανδρίᾳ χερῶν, πόλει παρόν σοι στέφανον εὐκλείασ λαβεῖν, δείσασ ἀπέστησ, καὶ συὸσ μὲν ἀγρίου ἀγῶνοσ ἥψω φαῦλον ἀθλήσασ πόνον, οὗ δ’ ἐσ κράνοσ βλέψαντα καὶ λόγχησ ἀκμὴν χρῆν ἐκπονῆσαι, δειλὸσ ὢν ἐφηυρέθησ. (Euripides, Suppliants, episode, iambic19)
- συὸσ μέγιστον χρῆμ’ ἐπ’ Οἰνέωσ γύαισ ἀνῆκε Λητοῦσ παῖσ ἑκηβόλοσ θεά. (Lucian, Symposium, (no name) 25:7)