πολύπους
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
πολύπους
Structure:
πολυποδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Σὺ δέ μοι, Μενέλαε, δοκεῖσ οὐδὲ πολύπουν ἑωρακέναι πώποτε οὐδὲ ὃ πάσχει ὁ ἰχθυσ οὗτοσ εἰδέναι. (Lucian, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 2 1:5)
- Ἀλλὰ τὸν μὲν πολύπουν εἶδον, ἃ πάσχει δέ, ἡδέωσ ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ. (Lucian, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 2 1:6)
- Διογένησ δ’ ὠμὸν φαγεῖν πολύπουν ἐτόλμησεν, ἵνα τὴν διὰ τοῦ πυρὸσ ἐκβάλῃ κατεργασίαν τῶν κρεῶν· (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 61)
- τετράπουν τε τὸ γένοσ αὐτῶν ἐκ ταύτησ ἐφύετο καὶ πολύπουν τῆσ προφάσεωσ, θεοῦ βάσεισ ὑποτιθέντοσ πλείουσ τοῖσ μᾶλλον ἄφροσιν, ὡσ μᾶλλον ἐπὶ γῆν ἕλκοιντο. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 490:1)
- Ἄλλοι φασὶ πολύπουν κυσὶ συμμερίσασθαι βουλόμενον οὕτω δηχθῆναι τοῦ ποδὸσ τὸν τένοντα καὶ καταστρέψαι. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 58:1)
- "ὁ δὲ ναυτίλοσ καλούμενοσ, φησὶν Ἀριστοτέλησ, πολύπουσ μὲν οὔκ ἐστιν, ἐμφερὴσ δὲ κατὰ τὰσ πλεκτάνασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 104 1:3)
- "πολύπουσ, φησί, τισ ὁ μὲν τρεψίχρωσ, ὁ δὲ ναυτίλοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 104 2:1)
- οὐ διετίζει δ’ ἡ σηπία, καθάπερ οὐδ’ ὁ πολύπουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 123 2:2)
- ὅθεν ὁ μὲν πολύπουσ εἰσ γῆν ἀνατρέχει καὶ τῶν πετριδίων ἀντιλαμβανόμενοσ σημεῖόν ἐστι πνεύματοσ ὅσον οὔπω παρόντοσ, ἡ δὲ τευθὶσ ἐξάλλεται, φεύγουσα τὸ ψῦχοσ καὶ τὴν ἐν βάθει ταραχὴν τῆσ θαλάττησ· (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 18 2:1)
- διὰ τί τὴν χρόαν ὁ πολύπουσ ἐξαλλάττει; (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 191)
