Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συρρέω?

ε-contract Verb; Transliteration: syrreō

Principal Part: συρρέω συρρεύσομαι συνερρύηκα συνερρύην

Structure: συρ (Prefix) + ῥέϝ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flow together or in one stream, to flow or stream together
  2. to float together with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρέω σύρρεις σύρρει
Dual σύρρειτον σύρρειτον
Plural συρρέομεν σύρρειτε συρρέουσι(ν)
SubjunctiveSingular συρρέω σύρρῃς σύρρῃ
Dual σύρρητον σύρρητον
Plural συρρέωμεν σύρρητε συρρέωσι(ν)
OptativeSingular συρρέοιμι συρρέοις συρρέοι
Dual συρρέοιτον συρρεοίτην
Plural συρρέοιμεν συρρέοιτε συρρέοιεν
ImperativeSingular σύρρει συρρεῖτω
Dual σύρρειτον συρρεῖτων
Plural σύρρειτε συρρεόντων, συρρεῖτωσαν
Infinitive σύρρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρεων συρρεοντος συρρεουσα συρρεουσης συρρεον συρρεοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρέομαι σύρρει, σύρρῃ σύρρειται
Dual σύρρεισθον σύρρεισθον
Plural συρρεόμεθα σύρρεισθε συρρέονται
SubjunctiveSingular συρρέωμαι σύρρῃ σύρρηται
Dual σύρρησθον σύρρησθον
Plural συρρεώμεθα σύρρησθε συρρέωνται
OptativeSingular συρρεοίμην συρρέοιο συρρέοιτο
Dual συρρέοισθον συρρεοίσθην
Plural συρρεοίμεθα συρρέοισθε συρρέοιντο
ImperativeSingular συρρέου συρρεῖσθω
Dual σύρρεισθον συρρεῖσθων
Plural σύρρεισθε συρρεῖσθων, συρρεῖσθωσαν
Infinitive σύρρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρεομενος συρρεομενου συρρεομενη συρρεομενης συρρεομενον συρρεομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρεύσομαι συρρεύσει, συρρεύσῃ συρρεύσεται
Dual συρρεύσεσθον συρρεύσεσθον
Plural συρρευσόμεθα συρρεύσεσθε συρρεύσονται
OptativeSingular συρρευσοίμην συρρεύσοιο συρρεύσοιτο
Dual συρρεύσοισθον συρρευσοίσθην
Plural συρρευσοίμεθα συρρεύσοισθε συρρεύσοιντο
Infinitive συρρεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρευσομενος συρρευσομενου συρρευσομενη συρρευσομενης συρρευσομενον συρρευσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συρρυήσομαι συρρυήσῃ συρρυήσεται
Dual συρρυήσεσθον συρρυήσεσθον
Plural συρρυησόμεθα συρρυήσεσθε συρρυήσονται
OptativeSingular συρρυησοίμην συρρυήσοιο συρρυήσοιτο
Dual συρρυήσοισθον συρρυησοίσθην
Plural συρρυησοίμεθα συρρυήσοισθε συρρυήσοιντο
Infinitive συρρυήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρυησομενος συρρυησομενου συρρυησομενη συρρυησομενης συρρυησομενον συρρυησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέρρεον συνε῀ρρεις συνε῀ρρει(ν)
Dual συνέρρειτον συνερρεῖτην
Plural συνερρέομεν συνέρρειτε συνέρρεον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνερρεόμην συνερρέου συνέρρειτο
Dual συνέρρεισθον συνερρεῖσθην
Plural συνερρεόμεθα συνέρρεισθε συνερρέοντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνερρύην συνερρύης συνερρύη
Dual συνερρύητον συνερρυήτην
Plural συνερρύημεν συνερρύητε συνερρύησαν
SubjunctiveSingular συρρύω συρρύῃς συρρύῃ
Dual συρρύητον συρρύητον
Plural συρρύωμεν συρρύητε συρρύωσι(ν)
OptativeSingular συρρυείην συρρυείης συρρυείη
Dual συρρυείητον συρρυειήτην
Plural συρρυείημεν συρρυείητε συρρυείησαν
ImperativeSingular συρρύητι συρρυήτω
Dual συρρύητον συρρυήτων
Plural συρρύητε συρρυέντων
Infinitive συρρυῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συρρυεις συρρυεντος συρρυεισα συρρυεισης συρρυεν συρρυεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπὶ τούτοις ὀφθεῖσιν ἐπιτρέπειν ἤδη τὸ ζῷον οὐρεῖν λύοντας αὐτοῦ τὸν ἐπὶ τῷ αἰδοίῳ βρόχον, εἶτ αὖθις ἐπιβαλεῖν μὲν θατέρῳ τῶν οὐρητήρων, ἐᾶσαι δὲ τὸν ἕτερον εἰς τὴν κύστιν συρρεῖν καί τινα διαλιπόντας χρόνον ἐπιδεικνύειν ἤδη, πῶς ὁ μὲν ἕτερος αὐτῶν ὁ δεδεμένος μεστὸς καὶ διατεταμένος κατὰ τὰ πρὸς τῶν νεφρῶν μέρη φαίνεται, ὁ δ ἕτερος ὁ λελυμένος αὐτὸς μὲν χαλαρός ἐστι, πεπλήρωκε δ οὔρου τὴν κύστιν. (Galen, On the Natural Faculties., , section 1334)
  • ὅταν οὖν ἓν ἐξ αὐτῶν ἀρρωστότερον γένηται κατὰ δή τινα διάθεσιν, ἐξ ἁπάντων εἰς ἐκεῖνο συρρεῖν ἀνάγκη τὰ περιττώματα. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 1325)
  • οὗ δὴ ὑποστάθμην ταῦτα εἶναι καὶ συρρεῖν ἀεὶ εἰς τὰ κοῖλα τῆς γῆς. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 880:1)
  • εἰ γὰρ τοῦτο διεπραξάμην, δῆλον ὅτι ἡτοιμασάμην ἂν ἀντὶ τοῦ ἤδη λῆξαι τοῦ βίου ἢ νόσοις ἀλγυνόμενος τελευτῆσαι ἢ γήρᾳ, εἰς ὃ πάντα τὰ χαλεπὰ συρρεῖ καὶ μάλα ἔρημα τῶν εὐφροσυνῶν. (Xenophon, Works on Socrates, 9:2)
  • τὸ δὲ ἄλλο κύτος τοῦ κύρτου περὶ τὸ σῶμα ὅσον κοῖλον ἡμῶν περιέφυσεν, καὶ πᾶν δὴ τοῦτο τοτὲ μὲν εἰς τὰ ἐγκύρτια συρρεῖν μαλακῶς, ἅτε ἀέρα ὄντα, ἐποίησεν, τοτὲ δὲ ἀναρρεῖν μὲν τὰ ἐγκύρτια, τὸ δὲ πλέγμα, ὡς ὄντος τοῦ σώματος μανοῦ, δύεσθαι εἴσω δι αὐτοῦ καὶ πάλιν ἔξω, τὰς δὲ ἐντὸς τοῦ πυρὸς ἀκτῖνας διαδεδεμένας ἀκολουθεῖν ἐφ ἑκάτερα ἰόντος τοῦ ἀέρος, καὶ τοῦτο, ἑώσπερ ἂν τὸ θνητὸν συνεστήκῃ ζῷον, μὴ διαπαύεσθαι γιγνόμενον: (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 399:1)

Synonyms

  1. to flow together or in one stream

  2. to float together with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION