Sense

1. to sit together, to hold a sitting

Examples

• ὅθεν πληρούμενοσ τῶν ἀποκαθαιρομένων μέγασ καὶ ὕπουλοσ αὐξάνεται, καὶ πάλιν, ὅταν καθαρθῇ τὸ σῶμα, ταπεινούμενοσ εἰσ ταὐτὸν συνίζει. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 359:1)
• ἐκέλευσε γὰρ τοὺσ ἐπὶ τοῦ μετώπου τεταγμένουσ ἐξακοντίσαντασ ὁμοῦ συγκαθίσαι τάχιστα, μέχρι βάλωσιν οἱ δεύτεροι καὶ τρίτοι καὶ τέταρτοι, τοὺσ δ’ ἀφιέντασ ἀεὶ συνίζειν, ἵνα μὴ κατ’ αὐτῶν ἐνεχθείη τὰ δόρατα· (Appian, The Foreign Wars, chapter 1:5)
• ἐπεὰν δὲ θάψωσι, ἀγορὴ δέκα ἡμερέων οὐκ ἵσταταί σφι οὐδ’ ἀρχαιρεσίη συνίζει, ἀλλὰ πενθέουσι ταύτασ τὰσ ἡμέρασ. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 58 4:3)

Similar forms

• συνιέναι (89)
• συνιδεῖν (79)
• συνιδὼν (67)
• συνιόντες (51)
• Συνίημι (31)
• συνιόντων (29)
• συνίστατο (23)
• συνιέντες (21)
• σύνιστε (20)
• συνίστησι (18)
• σύνισμεν (17)
• συνίσασιν (16)
• συνιόντας (14)
• συνιστὰς (14)
• συνιεὶς (13)
• συνιὼν (12)
• συνίασιν (12)
• συνιέντων (12)
• συνιέντα (11)
• συνίεμεν (11)
• συνίει (11)
• συνιᾶσιν (11)
• συνίασι (10)
• συνιδών (10)
• συνίεσαν (10)
• συνιέντας (10)
• συνίστη (9)
• συνίων (9)
• συνίησι (7)
• συνίης (6)
• συνίσασι (6)
• συνίετε (6)
• συνίδοι (6)
• συνίησιν (6)
• συνιεῖς (5)
• συνιοῦσι (5)
• συνιεῖν (5)
• συνιούσης (5)
• συνιόντα (4)
• συνίτην (4)
• συνιόντος (4)
• συνίστορα (4)
• συνιὸν (4)
• συνίωσιν (3)
• συνιέντι (3)
• συνιοῦσιν (3)
• συνίειν (3)
• συνιοῦσαι (3)
• συνίστα (3)
• συνιείς (3)
• συνίδῃς (2)
• συνιοῦσαν (2)
• συνίστανε (2)
• συνίστων (2)
• σύνισθι (2)
• συνιουσῶν (2)
• συνιζήσεις (2)
• συνιών (2)
• συνιούσας (2)
• συνίστημι (2)
• συνίτωσαν (2)
• συνιέντος (2)
• συνιοῦσα (2)
• σύνιστέ (2)
• συνίστωρ (2)
• συνιδόντα (2)
• συνιῶν (2)
• συνίζει (2)
• συνιέμεν (1)
• συνίεθ (1)
• συνίῃ (1)
• συνίησί (1)
• συνιππεῖς (1)
• σύνισμέν (1)
• συνιστᾶσα (1)
• συνιστῇ (1)
• συνίζησεν (1)
• σύνιδε (1)
• συνιδοῦσα (1)
• συνιείης (1)
• συνιεῖσι (1)
• συνίεσάν (1)
• συνίοι (1)
• συνίσειν (1)
• συνιζῆσαι (1)
• συνίδοις (1)
• συνίεις (1)
• συνιερέων (1)
• συνίημ (1)
• συνίησίν (1)
• συνιούσῃ (1)
• συνίστην (1)
• συνιῶμεν (1)
• συνιζάνον (1)
• συνίδετε (1)
• συνίδωμεν (1)
• συνιόντ (1)
• συνίσμεν (1)
• σύνιτε (1)
• συνιῶσιν (1)
• συνίασίν (1)
• συνιδόντι (1)
• συνιεῖσα (1)
• συνίῃς (1)
• σύνιμεν (1)
• συνίσασίν (1)
• συνίστατό (1)
• συνίζειν (1)
• συνιᾶσι (1)
• συνιδῶν (1)
• συνιερέα (1)
• συνιῇ (1)
• συνίοντας (1)
• σύνισαν (1)
• σύνισθ (1)
• συνιστᾶσι (1)
• συνίζανον (1)
• συνίδρυον (1)
• συνιεῖσιν (1)
• συνίετ (1)
• συνίησεν (1)
• συνίουσιν (1)
• συνιστάνω (1)
• συνιζῆσαν (1)
• συνιεῖ (1)
• συνίερος (1)
• συνιῆτε (1)
• σύνισθί (1)
• συνίστατο‧ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.