Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 3:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 3:)

αἰτιασάμενοσ γάρ με, ἃ καὶ λέγειν ἂν ὀκνήσειέ τισ, εἰ μὴ τύχοι προσόμοιοσ ὢν τούτῳ, τὸν πατέρ’ ὡσ ἀπέκτον’ ἐγὼ τὸν ἐμαυτοῦ, καὶ κατασκευάσασ ἀσεβείασ γραφὴν οὐκ ἐπ’ ἐμέ, ἀλλ’ ἐπὶ τὸν θεῖόν μου, γράψασ ἀσεβεῖν ἐμοὶ συνιόντ’ εἰσ ταὐτὸν ὡσ πεποιηκότι ταῦτα, εἰσ ἀγῶνα κατέστησεν· ὃν εἰ συνέβη τόθ’ ἁλῶναι, τίσ ἂν ἀθλιώτερ’ ἐμοῦ πεπονθὼσ ἦν ὑπὸ τούτου; τίσ γὰρ ἂν ἢ φίλοσ ἢ ξένοσ εἰσ ταὐτό ποτ’ ἐλθεῖν ἠθέλησεν ἐμοί; τίσ δ’ ἂν εἰάσε πόλισ που παρ’ ἑαυτῇ γενέσθαι τὸν τὸ τοιοῦτ’ ἀσέβημα δοκοῦντ’ εἰργάσθαι; οὐκ ἔστιν οὐδὲ μία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION