Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνίζω συνιζήσω

Structure: συν (Prefix) + ί̔ζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sit together, to hold a sitting

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνίζω συνίζεις συνίζει
Dual συνίζετον συνίζετον
Plural συνίζομεν συνίζετε συνίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνίζω συνίζῃς συνίζῃ
Dual συνίζητον συνίζητον
Plural συνίζωμεν συνίζητε συνίζωσιν*
OptativeSingular συνίζοιμι συνίζοις συνίζοι
Dual συνίζοιτον συνιζοίτην
Plural συνίζοιμεν συνίζοιτε συνίζοιεν
ImperativeSingular συνίζε συνιζέτω
Dual συνίζετον συνιζέτων
Plural συνίζετε συνιζόντων, συνιζέτωσαν
Infinitive συνίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνιζων συνιζοντος συνιζουσα συνιζουσης συνιζον συνιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνίζομαι συνίζει, συνίζῃ συνίζεται
Dual συνίζεσθον συνίζεσθον
Plural συνιζόμεθα συνίζεσθε συνίζονται
SubjunctiveSingular συνίζωμαι συνίζῃ συνίζηται
Dual συνίζησθον συνίζησθον
Plural συνιζώμεθα συνίζησθε συνίζωνται
OptativeSingular συνιζοίμην συνίζοιο συνίζοιτο
Dual συνίζοισθον συνιζοίσθην
Plural συνιζοίμεθα συνίζοισθε συνίζοιντο
ImperativeSingular συνίζου συνιζέσθω
Dual συνίζεσθον συνιζέσθων
Plural συνίζεσθε συνιζέσθων, συνιζέσθωσαν
Infinitive συνίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνιζομενος συνιζομενου συνιζομενη συνιζομενης συνιζομενον συνιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνιζήσω συνιζήσεις συνιζήσει
Dual συνιζήσετον συνιζήσετον
Plural συνιζήσομεν συνιζήσετε συνιζήσουσιν*
OptativeSingular συνιζήσοιμι συνιζήσοις συνιζήσοι
Dual συνιζήσοιτον συνιζησοίτην
Plural συνιζήσοιμεν συνιζήσοιτε συνιζήσοιεν
Infinitive συνιζήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνιζησων συνιζησοντος συνιζησουσα συνιζησουσης συνιζησον συνιζησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνιζήσομαι συνιζήσει, συνιζήσῃ συνιζήσεται
Dual συνιζήσεσθον συνιζήσεσθον
Plural συνιζησόμεθα συνιζήσεσθε συνιζήσονται
OptativeSingular συνιζησοίμην συνιζήσοιο συνιζήσοιτο
Dual συνιζήσοισθον συνιζησοίσθην
Plural συνιζησοίμεθα συνιζήσοισθε συνιζήσοιντο
Infinitive συνιζήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνιζησομενος συνιζησομενου συνιζησομενη συνιζησομενης συνιζησομενον συνιζησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνῖζον συνῖζες συνῖζεν*
Dual συνῑ́ζετον συνῑζέτην
Plural συνῑ́ζομεν συνῑ́ζετε συνῖζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνῑζόμην συνῑ́ζου συνῑ́ζετο
Dual συνῑ́ζεσθον συνῑζέσθην
Plural συνῑζόμεθα συνῑ́ζεσθε συνῑ́ζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκέλευσε γὰρ τοὺσ ἐπὶ τοῦ μετώπου τεταγμένουσ ἐξακοντίσαντασ ὁμοῦ συγκαθίσαι τάχιστα, μέχρι βάλωσιν οἱ δεύτεροι καὶ τρίτοι καὶ τέταρτοι, τοὺσ δ’ ἀφιέντασ ἀεὶ συνίζειν, ἵνα μὴ κατ’ αὐτῶν ἐνεχθείη τὰ δόρατα· (Appian, The Foreign Wars, chapter 1:5)

Synonyms

  1. to sit together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION