Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπάθεια

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: συμπάθεια συμπαθείας

Structure: συμπαθει (Stem) + α (Ending)

Sense

  1. fellow feeling, sympathy
  2. affection, affinity
  3. affinity of heavenly bodies
  4. (grammar) analogy

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative συμπάθεια συμπαθείᾱ συμπάθειαι
Genitive συμπαθείᾱς συμπαθείαιν συμπαθειῶν
Dative συμπαθείᾱͅ συμπαθείαιν συμπαθείαις
Accusative συμπάθειαν συμπαθείᾱ συμπαθείᾱς
Vocative συμπάθεια συμπαθείᾱ συμπάθειαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ οὐχὶ τὴν τοῦ Ἁβραὰμ ὁμόψυχον τῶν νεανιῶν μητέρα μετεκίνησε συμπάθεια τῶν τέκνων. (Septuagint, Liber Maccabees IV 14:20)
  • οὐ γὰρ ἐνταῦθα μόνον ἀλλὰ πολλαχόθι τῆσ τετράδοσ ἡ πρὸσ τὴν ἑβδομάδα συμπάθεια γίγνεται κατάδηλοσ. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 30 5:1)
  • τὰ δὲ ἐν συμπαθείᾳ τῆσ συνηθείασ ὄντεσ, τὰ δὲ ἐν θαυμασμῷ τῆσ καρτερίασ προσιόντεσ αὐτῷ τινὲσ τῶν τοῦ βασιλέωσ ἔλεγον. (Septuagint, Liber Maccabees IV 6:13)
  • ὥστ’, εἴ τισ συμπαθείᾳ τῆσ γῆσ τὸ μέσον αὐτῆσ ἔχων σταίη περὶ τὸν ὀμφαλόν, ἅμα καὶ τὴν κεφαλὴν ἄνω καὶ τοὺσ πόδασ ἄνω ἔχειν τὸν αὐτόν· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 7 9:3)
  • οἱ Στωικοὶ συμπαθείᾳ τῆσ διανοίασ κατὰ ῥευμάτων εἰσκρίσεισ καὶ ἀκτίνων οὐκ εἰδώλων γίνεσθαι τὰσ ἄλλων ὁμοιότητασ. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 5, 2:1)

Synonyms

  1. affinity of heavenly bodies

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION