Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφεύγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμφεύγω συμφεύξομαι

Structure: συμ (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee along with
  2. to be banished along with or together, shared in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφεύγω συμφεύγεις συμφεύγει
Dual συμφεύγετον συμφεύγετον
Plural συμφεύγομεν συμφεύγετε συμφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular συμφεύγω συμφεύγῃς συμφεύγῃ
Dual συμφεύγητον συμφεύγητον
Plural συμφεύγωμεν συμφεύγητε συμφεύγωσιν*
OptativeSingular συμφεύγοιμι συμφεύγοις συμφεύγοι
Dual συμφεύγοιτον συμφευγοίτην
Plural συμφεύγοιμεν συμφεύγοιτε συμφεύγοιεν
ImperativeSingular συμφεύγε συμφευγέτω
Dual συμφεύγετον συμφευγέτων
Plural συμφεύγετε συμφευγόντων, συμφευγέτωσαν
Infinitive συμφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφευγων συμφευγοντος συμφευγουσα συμφευγουσης συμφευγον συμφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφεύγομαι συμφεύγει, συμφεύγῃ συμφεύγεται
Dual συμφεύγεσθον συμφεύγεσθον
Plural συμφευγόμεθα συμφεύγεσθε συμφεύγονται
SubjunctiveSingular συμφεύγωμαι συμφεύγῃ συμφεύγηται
Dual συμφεύγησθον συμφεύγησθον
Plural συμφευγώμεθα συμφεύγησθε συμφεύγωνται
OptativeSingular συμφευγοίμην συμφεύγοιο συμφεύγοιτο
Dual συμφεύγοισθον συμφευγοίσθην
Plural συμφευγοίμεθα συμφεύγοισθε συμφεύγοιντο
ImperativeSingular συμφεύγου συμφευγέσθω
Dual συμφεύγεσθον συμφευγέσθων
Plural συμφεύγεσθε συμφευγέσθων, συμφευγέσθωσαν
Infinitive συμφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφευγομενος συμφευγομενου συμφευγομενη συμφευγομενης συμφευγομενον συμφευγομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέφευγον συνέφευγες συνέφευγεν*
Dual συνεφεύγετον συνεφευγέτην
Plural συνεφεύγομεν συνεφεύγετε συνέφευγον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφευγόμην συνεφεύγου συνεφεύγετο
Dual συνεφεύγεσθον συνεφευγέσθην
Plural συνεφευγόμεθα συνεφεύγεσθε συνεφεύγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῶν δὲ συμφευγόντων Δαρείῳ πολλοὶ μὲν ἀπολιπόντεσ αὐτὸν ἐν τῇ φυγῇ ἐπὶ τὰ αὑτῶν ἕκαστοι ἀπεχώρουν, οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ Ἀλεξάνδρῳ σφᾶσ ἐνεδίδοσαν. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 20 2:4)
  • εἰσχυθέντεσ δὲ τοῖσ στενωποῖσ ξιφήρεισ τούσ τε καταλαμβανομένουσ ἐφόνευον ἀνέδην καὶ τῶν συμφευγόντων τὰσ οἰκίασ αὐτάνδρουσ ὑπεπίμπρασαν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 459:1)
  • ἐξ ὧν διὰ τὸν φόβον συμφευγόντων εἰσ τὴν πόλιν τῶν ἀπὸ τῆσ χώρασ δυσθυμία καὶ λιμὸσ ἦν ὁλοσχερήσ, τὰ μὲν διὰ τὸ πλῆθοσ, τὰ δὲ διὰ τὴν προσδοκίαν τῆσ πολιορκίασ. (Polybius, Histories, book 1, chapter 31 3:1)

Synonyms

  1. to flee along with

  2. to be banished along with or together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION