Sense

1. a row or file of soldiers
2. a line of poetry, a verse

Examples

• καὶ ὁ στίχοσ ὁ τέταρτοσ, χρυσόλιθοσ καὶ βηρύλλιον καὶ ὀνύχιον. περικεκαλυμμένα χρυσίῳ, συνδεδεμένα ἐν χρυσίῳ, ἔστωσαν κατὰ στίχον αὐτῶν. (Septuagint, Liber Exodus 28:20)
• καὶ ἔργον κρεμαστόν, δύο στίχοι ροῶν χαλκῶν δεδικτυωμένοι, ἔργον κρεμαστόν, στίχοσ ἐπὶ στίχον. καὶ οὕτωσ ἐποίησε τῷ ἐπιθέματι τῷ δευτέρῳ. (Septuagint, Liber I Regum 7:6)
• τῶν δὲ Ὁμήρου στίχον ἕνα ᾖδεν μάλιστα ‐ κάτθαν’ ὁμῶσ ὃ τ’ ἀεργὸσ ἀνὴρ ὅ τε πολλὰ ἐοργώσ. (Lucian, (no name) 60:1)
• Ἰσοκράτησ ἓξ καὶ ἐνενήκοντα ἔτη γεγονὼσ τὸν πανηγυρικὸν ἔγραφε λόγον, περὶ ἔτη δ’ ἑνὸσ ἀποδέοντα ἑκατὸν γεγονὼσ ὡσ ᾔσθετο Ἀθηναίουσ ὑπὸ Φιλίππου ἐν τῇ περὶ Χαιρώνειαν μάχῃ νενικημένουσ, ποτνιώμενοσ τὸν Εὐριπίδειον στίχον προηνέγκατο εἰσ ἑαυτὸν ἀναφέρων, Σιδώνιὸν ποτ’ ἄστυ Κάδμοσ ἐκλιπών καὶ ἐπειπὼν ὡσ δουλεύσει ἡ Ἑλλάσ, ἐξέλιπε τὸν βίον. (Lucian, Macrobii, (no name) 23:6)
• ̓πιν ἑστὼσ ἐπιστάτησ καλεῖται, ὁ δὲ αὖ κατόπιν τούτου πρωτοστάτησ, ὁ δ̓ ἐπὶ τούτῳ ἐπιστάτησ, καὶ ἐφεξῆσ ὡσαύτωσ, ὡσ τὸν πάντα τοῦ λόχου στίχον ἐκ πρωτοστατῶν καὶ ἐπιστατῶν τετάχθαι παραλλὰξ ἱσταμένων. (Arrian, chapter 6 6:3)

Similar forms

• στίχον (46)
• στίχας (39)
• στίχους (38)
• στίχων (31)
• στίχος (23)
• στίχες (17)
• στίχοι (12)
• στίχου (10)
• στίχοις (9)
• στίχῳ (8)
• στιχίδια (3)
• στιχὸς (2)
• στίχα (2)
• Στιχίος (2)
• στιχὰς (1)
• στίχοιν (1)
• στιχόωσιν (1)
• Στιχίον (1)
• <στίχουσ> (1)
• στιχιδίου (1)
• στιχίδιον (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary