σκυλάκιον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
σκυλάκιον
σκυλάκιου
Structure:
σκυλακι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: sku/lac의 지소사, Plat., Xen.
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- βαρεῖα γὰρ αὕτη καὶ ἀνιαρὰ συμφέρεσθαι, καὶ διώκουσά τε αἱρεῖ καὶ ἀποφεύγουσα ἀπολείπει εὐμαρῶσ, ὥστε ἀθυμεῖν ἀνάγκη τὸ σκυλάκιον ἐν ἑκατέρῳ μεῖον φερόμενον. (Arrian, Cynegeticus, chapter 12 4:2)
- ὡσ τὸ μὲν κρύοσ τοῖσ σκυλακίοισ οὐκ ἀγαθὸν ἐσ ἀνατροφήν, ἄλλωσ τε καὶ ἀπορίᾳ γάλακτοσ· (Arrian, Cynegeticus, chapter 29 1:3)
- τὸ φθινόπωρον δὲ ταύτῃ χεῖρον τοῦ ἦροσ, ὅτι χειμὼν ἐπιλαμβάνει τὰ σκυλάκια πρὶν παγῆναι. (Arrian, Cynegeticus, chapter 29 1:5)
- ὁπόταν δὲ ἤδη πλανᾶται τὰ σκυλάκια, ὀρθῶσ συμβουλεύει ὅτι χρὴ γάλακτι ἀνατρέφειν αὐτά, καὶ ὅτι αἱ βαρεῖαι πλησμοναὶ τὰ τε σκέλη αὐτοῖσ διαστρέφουσιν καὶ τοῖσ σώμασιν νόσου ἐμβάλλουσιν. (Arrian, Cynegeticus, chapter 31 1:1)
- ἂν γὰρ ὗσ τεκοῦσα δελφάκιον ἢ κύων διασπαράξῃ σκυλάκιον, ἀθυμοῦσι καὶ ταράττονται καὶ θεοῖσ ἀποτρόπαια θύουσι καὶ τέρασ νομίζουσιν, ὡσ πᾶσι κατὰ φύσιν στέργειν τὰ τικτόμενα καὶ τρέφειν οὐκ ἀναιρεῖν προσῆκον. (Plutarch, De amore prolis, section 5 1:5)
- Ταῦρον δ’ ἐσ τὸ Σκυλάκιον ὄροσ, ὃ πέραν ἐστὶ Ταυρομενίου, περιπλεῖν ἐκ Τάραντοσ ἐκέλευε. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 11 7:2)
- καὶ ὁ Καῖσαρ ὧδε ἔχοντι ἐξ Ἱππωνείου ἐπιδραμὼν ἐπιφαίνεται κατὰ τὸ Σκυλάκιον, καὶ τὴν εὐταξίαν ἀποδεξάμενοσ ἐπανῆλθεν ἐσ τὸ Ἱππώνειον. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 11 7:5)
- μετὰ δὲ ταύτην Σκυλλήτιον ἄποικοσ Ἀθηναίων τῶν μετὰ Μενεσθέωσ νῦν δὲ Σκυλάκιον καλεῖται, Κροτωνιατῶν δ’ ἐχόντων Διονύσιοσ Λοκροῖσ προσώρισεν. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 1 20:8)
