Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θανατόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θανατόω θανατώσω

Structure: θανατό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fut. mid. in pass. sense qanatw/soito Xen.

Sense

  1. to put to death
  2. to mortify
  3. to put to death by sentence

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θανάτω θανάτοις θανάτοι
Dual θανάτουτον θανάτουτον
Plural θανάτουμεν θανάτουτε θανάτουσιν*
SubjunctiveSingular θανάτω θανάτοις θανάτοι
Dual θανάτωτον θανάτωτον
Plural θανάτωμεν θανάτωτε θανάτωσιν*
OptativeSingular θανάτοιμι θανάτοις θανάτοι
Dual θανάτοιτον θανατοίτην
Plural θανάτοιμεν θανάτοιτε θανάτοιεν
ImperativeSingular θανᾶτου θανατοῦτω
Dual θανάτουτον θανατοῦτων
Plural θανάτουτε θανατοῦντων, θανατοῦτωσαν
Infinitive θανάτουν
Participle MasculineFeminineNeuter
θανατων θανατουντος θανατουσα θανατουσης θανατουν θανατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θανάτουμαι θανάτοι θανάτουται
Dual θανάτουσθον θανάτουσθον
Plural θανατοῦμεθα θανάτουσθε θανάτουνται
SubjunctiveSingular θανάτωμαι θανάτοι θανάτωται
Dual θανάτωσθον θανάτωσθον
Plural θανατώμεθα θανάτωσθε θανάτωνται
OptativeSingular θανατοίμην θανάτοιο θανάτοιτο
Dual θανάτοισθον θανατοίσθην
Plural θανατοίμεθα θανάτοισθε θανάτοιντο
ImperativeSingular θανάτου θανατοῦσθω
Dual θανάτουσθον θανατοῦσθων
Plural θανάτουσθε θανατοῦσθων, θανατοῦσθωσαν
Infinitive θανάτουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θανατουμενος θανατουμενου θανατουμενη θανατουμενης θανατουμενον θανατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θανατώσω θανατώσεις θανατώσει
Dual θανατώσετον θανατώσετον
Plural θανατώσομεν θανατώσετε θανατώσουσιν*
OptativeSingular θανατώσοιμι θανατώσοις θανατώσοι
Dual θανατώσοιτον θανατωσοίτην
Plural θανατώσοιμεν θανατώσοιτε θανατώσοιεν
Infinitive θανατώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θανατωσων θανατωσοντος θανατωσουσα θανατωσουσης θανατωσον θανατωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θανατώσομαι θανατώσει, θανατώσῃ θανατώσεται
Dual θανατώσεσθον θανατώσεσθον
Plural θανατωσόμεθα θανατώσεσθε θανατώσονται
OptativeSingular θανατωσοίμην θανατώσοιο θανατώσοιτο
Dual θανατώσοισθον θανατωσοίσθην
Plural θανατωσοίμεθα θανατώσοισθε θανατώσοιντο
Infinitive θανατώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θανατωσομενος θανατωσομενου θανατωσομενη θανατωσομενης θανατωσομενον θανατωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθανᾶτουν ἐθανᾶτους ἐθανᾶτουν*
Dual ἐθανάτουτον ἐθανατοῦτην
Plural ἐθανάτουμεν ἐθανάτουτε ἐθανᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθανατοῦμην ἐθανάτου ἐθανάτουτο
Dual ἐθανάτουσθον ἐθανατοῦσθην
Plural ἐθανατοῦμεθα ἐθανάτουσθε ἐθανάτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γέγραπται γὰρ ζημιοῦσθαι ἐπὶ τοῖσ κλέμμασι καὶ δεδέσθαι ἄν τισ ἁλῷ ποιῶν καὶ θανατοῦσθαι τοὺσ ἐγχειροῦντασ. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 14 6:1)
  • τῶν δὲ γυναικῶν τῶν καταδικασθεισῶν θανάτῳ τὰσ ἐγκύουσ μὴ θανατοῦσθαι πρὶν ἂν τέκωσι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 77 9:1)
  • προστίθησι δ’ οὗτοσ ὅτι καὶ νόμοσ εἰή τὸν ἀνευρόντα τι τῶν ὀλεθρίων, ἐὰν μὴ προσανεύρῃ καὶ τὸ ἄκοσ αὐτοῦ, θανατοῦσθαι· (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 44:4)
  • βασιλέα τε γὰρ τὸν κάλλιστον αἱρεῖσθαί φησιν Ὀνησίκριτοσ, γενόμενόν τε παιδίον μετὰ δίμηνον κρίνεσθαι δημοσίᾳ πότερον ἔχοι τὴν ἔννομον μορφὴν καὶ τοῦ ζῆν ἀξίαν ἢ οὔ, κριθέντα δ’ ὑπὸ τοῦ ἀποδειχθέντοσ ἄρχοντοσ ζῆν ἢ θανατοῦσθαι· (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 60:5)

Synonyms

  1. to put to death

  2. to mortify

  3. to put to death by sentence

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION