- οἱ δὲ τὰ ἀρρενικὰ τοῖσ θηλυκοῖσ συντάττοντεσ, ὥσπερ οὗτοσ πεποίηκεν, καὶ τὰσ γενικὰσ ἀντὶ τῶν αἰτιατικῶν πτώσεων παραλαμβάνοντεσ σολοικίζειν ἂν ὑφ’ ἡμῶν λέγοιντο. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 11 1:4)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 11 1:4)
- τὸ μήτε συνδέσμοισ χρῆσθαι πολλοῖσ μήτ’ ἄρθροισ συνεχέσιν ἀλλ’ ἔστιν ὅτε καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐλάττοσιν, τὸ μὴ χρονίζειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν πτώσεων τὸν λόγον ἀλλὰ θαμινὰ μεταπίπτειν, τὸ τῆσ ἀκολουθίασ τῶν προεξενεχθέντων ὑπεροπτικῶσ ἔχειν τὴν φράσιν μηδὲ κατ’ ἄλληλα, τὸ περιττῶσ καὶ ἰδίωσ καὶ μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἢ βούλησιν τῶν πολλῶν συζεύγνυσθαι τὰ μόρια. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 39 2:2)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 39 2:2)
- καὶ μὴν τῶν γε λοιπῶν ἡ μὲν ἀντωνυμία περιφανῶσ γένοσ ὀνόματόσ ἐστιν, οὐχ πτώσεων μετέχει μόνον, ἀλλὰ καὶ τῷ κυριωτάτην ἅμα τῇ φάσει ποιεῖν δεῖξιν ἐνίασ ἐπὶ τῶν ὡρισμένων ἐκφερομένασ· (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 51)
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 51)
- καὶ ὡσ ἂν ἓν τῶν συστοίχων καὶ τῶν ὁμοίων πτώσεων, καὶ τἆλλ’ ἀκολουθεῖ, οἱο͂ν εἰ τὸ ἀνδρείωσ κάλλιον καὶ αἱρετώτερον τοῦ σωφρόνωσ, καὶ ἀνδρεία σωφροσύνησ αἱρετωτέρα καὶ τὸ ἀνδρεῖον εἶναι τοῦ σωφρονεῖν. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 7 27:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 27:1)
- ἄλλοσ ἐκ τῶν ὁμοίων πτώσεων· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 23 2:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 2:1)
- τό τε γὰρ ὄν, ὥσπερ ἐν ἄλλοισ διῄρηται, σημαίνει τὸ μὲν τί ἐστί, τὸ δὲ ποιόν, τὸ δὲ ποσόν, τὸ δὲ πότε, καὶ πρὸσ τούτοισ τὸ μὲν ἐν τῷ κινεῖσθαι τὸ δὲ ἐν τῷ κινεῖν, καὶ τὸ ἀγαθὸν ἐν ἑκάστῃ τῶν πτώσεών ἐστι τούτων, ἐν οὐσίᾳ μὲν ὁ νοῦσ καὶ ὁ θεόσ, ἐν δὲ τῷ ποιῷ τὸ δίκαιον, ἐν δὲ τῷ ποσῷ τὸ μέτριον, ἐν δὲ τῷ πότε ὁ καιρόσ, τὸ δὲ διδάσκον καὶ τὸ διδασκόμενον περὶ κίνησιν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 1 92:2)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 92:2)