Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πρωτεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πρωτεύω πρωτεύσω

Structure: πρωτεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: prw=tos

Sense

  1. to be the first, hold the first place, to be first in
  2. to be first of or among

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρωτεύω πρωτεύεις πρωτεύει
Dual πρωτεύετον πρωτεύετον
Plural πρωτεύομεν πρωτεύετε πρωτεύουσιν*
SubjunctiveSingular πρωτεύω πρωτεύῃς πρωτεύῃ
Dual πρωτεύητον πρωτεύητον
Plural πρωτεύωμεν πρωτεύητε πρωτεύωσιν*
OptativeSingular πρωτεύοιμι πρωτεύοις πρωτεύοι
Dual πρωτεύοιτον πρωτευοίτην
Plural πρωτεύοιμεν πρωτεύοιτε πρωτεύοιεν
ImperativeSingular πρώτευε πρωτευέτω
Dual πρωτεύετον πρωτευέτων
Plural πρωτεύετε πρωτευόντων, πρωτευέτωσαν
Infinitive πρωτεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρωτευων πρωτευοντος πρωτευουσα πρωτευουσης πρωτευον πρωτευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρωτεύομαι πρωτεύει, πρωτεύῃ πρωτεύεται
Dual πρωτεύεσθον πρωτεύεσθον
Plural πρωτευόμεθα πρωτεύεσθε πρωτεύονται
SubjunctiveSingular πρωτεύωμαι πρωτεύῃ πρωτεύηται
Dual πρωτεύησθον πρωτεύησθον
Plural πρωτευώμεθα πρωτεύησθε πρωτεύωνται
OptativeSingular πρωτευοίμην πρωτεύοιο πρωτεύοιτο
Dual πρωτεύοισθον πρωτευοίσθην
Plural πρωτευοίμεθα πρωτεύοισθε πρωτεύοιντο
ImperativeSingular πρωτεύου πρωτευέσθω
Dual πρωτεύεσθον πρωτευέσθων
Plural πρωτεύεσθε πρωτευέσθων, πρωτευέσθωσαν
Infinitive πρωτεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρωτευομενος πρωτευομενου πρωτευομενη πρωτευομενης πρωτευομενον πρωτευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρωτεύσω πρωτεύσεις πρωτεύσει
Dual πρωτεύσετον πρωτεύσετον
Plural πρωτεύσομεν πρωτεύσετε πρωτεύσουσιν*
OptativeSingular πρωτεύσοιμι πρωτεύσοις πρωτεύσοι
Dual πρωτεύσοιτον πρωτευσοίτην
Plural πρωτεύσοιμεν πρωτεύσοιτε πρωτεύσοιεν
Infinitive πρωτεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πρωτευσων πρωτευσοντος πρωτευσουσα πρωτευσουσης πρωτευσον πρωτευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πρωτεύσομαι πρωτεύσει, πρωτεύσῃ πρωτεύσεται
Dual πρωτεύσεσθον πρωτεύσεσθον
Plural πρωτευσόμεθα πρωτεύσεσθε πρωτεύσονται
OptativeSingular πρωτευσοίμην πρωτεύσοιο πρωτεύσοιτο
Dual πρωτεύσοισθον πρωτευσοίσθην
Plural πρωτευσοίμεθα πρωτεύσοισθε πρωτεύσοιντο
Infinitive πρωτεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πρωτευσομενος πρωτευσομενου πρωτευσομενη πρωτευσομενης πρωτευσομενον πρωτευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρώτευον ἐπρώτευες ἐπρώτευεν*
Dual ἐπρωτεύετον ἐπρωτευέτην
Plural ἐπρωτεύομεν ἐπρωτεύετε ἐπρώτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπρωτευόμην ἐπρωτεύου ἐπρωτεύετο
Dual ἐπρωτεύεσθον ἐπρωτευέσθην
Plural ἐπρωτευόμεθα ἐπρωτεύεσθε ἐπρωτεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ ἀπολογησάμενοσ πρὸσ ταῦτα Καῖσαρ ἔπεισε τὴν σύγκλητον, ἔτι μᾶλλον οἱ θαυμάζοντεσ αὐτὸν ἐπήρθησαν, καὶ παρεκελεύοντο μηδενὶ τοῦ φρονήματοσ ὑφίεσθαι πάντων γὰρ ἑκόντι τῷ δήμῳ περιέσεσθαι καὶ πρωτεύσειν. (Plutarch, Caesar, chapter 6 4:2)
  • κἀκείνησ ἀποτυχὼν, ὅμωσ οὐκ ἀπέγνω τοῦ πρωτεύσειν Ῥωμαίων. (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 1 2:1)
  • κἀκείνησ ἀποτυχὼν, ὅμωσ οὐκ ἀπέγνω τοῦ πρωτεύσειν Ῥωμαίων. (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 1 1:2)
  • ἐμοὶ γὰρ ἔδωκεν ὁ θεὸσ νέῳ ἔτ’ ὄντι χρῆσθαι διδασκάλοισ καὶ φήμασ πρώτασ παρ’ ἐκείνων ἦ μὴν πρωτεύσειν γενέσθαι μοι. (Aristides, Aelius, Orationes, 5:12)

Synonyms

  1. to be first of or among

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION