προσομιλέω
ε-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
προσομιλέω
προσομιλήσω
Structure:
προς
(Prefix)
+
ὁμιλέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to hold intercourse with, live or associate with, converse with, conducting, intercourse
- to be attached
- to be conversant with
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "καὶ γὰρ ἢν αὐτὸσ ἐκ τοῦ βίου ἀπέλθῃσ, οὔποτε παύσῃ συνὼν τοῖσ πεπαιδευμένοισ καὶ προσομιλῶν τοῖσ ἀρίστοισ. (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 8:8)
- "ἀκρόαμα δὲ οὐδὲν οὐδέποτε παρεπορεύετο, διετέλει δ’ αὐτὸσ προσομιλῶν πρὸσ ἕκαστον καὶ πάντασ ἐκκαλούμενοσ εἰσ τὸ τὰ μὲν ἀκούειν, τὰ δὲ λέγειν αὐτούσ, ὥστε τεθηρευμένουσ ἀποτρέχειν ἅπαντασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2018)
- καὶ Κάσσιον μὲν λέγεται τρέποντα τὸ πρόσωπον εἰσ τὴν εἰκόνα τοῦ Πομπηϊού παρακαλεῖν ὥσπερ αἰσθανόμενον, Τρεβώνιοσ δὲ περὶ τὰσ θύρασ Ἀντώνιον ἐπισπασάμενοσ καὶ προσομιλῶν ἔξω κατέσχε. (Plutarch, Brutus, chapter 17 1:2)
- ὁ μὲν οὖν μὴ νεοτελὴσ ἢ διεφθαρμένοσ οὐκ ὀξέωσ ἐνθένδε ἐκεῖσε φέρεται πρὸσ αὐτὸ τὸ κάλλοσ, θεώμενοσ αὐτοῦ τὴν τῇδε ἐπωνυμίαν, ὥστ’ οὐ σέβεται προσορῶν, ἀλλ’ ἡδονῇ παραδοὺσ τετράποδοσ νόμον βαίνειν ἐπιχειρεῖ καὶ παιδοσπορεῖν, καὶ ὕβρει προσομιλῶν οὐ δέδοικεν οὐδ’ αἰσχύνεται παρὰ φύσιν ἡδονὴν διώκων· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 165:1)
- ὁ δὲ βασιλεὺσ κατὰ βούλησιν οἶμαι τοῦ θεοῦ τὴν διάνοιαν μετέβαλεν καὶ δείσασ περὶ τῇ γυναικί, μὴ καὶ πάθῃ τι τῶν χειρόνων ὑπὸ τοῦ φόβου, ἀνεπήδησεν ἐκ τοῦ θρόνου, καὶ ταῖσ ἀγκάλαισ αὐτὴν ὑπολαβὼν ἀνεκτᾶτο κατασπαζόμενόσ τε καὶ προσομιλῶν ἡδέωσ καὶ θαρρεῖν παρακαλῶν καὶ μηδὲν ὑποπτεύειν σκυθρωπόν, ὅτι πρὸσ αὐτὸν ἄκλητοσ ἔλθοι· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 11 284:1)
Synonyms
-
to be attached
-
to be conversant with
