πόα
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πόα
Structure:
πο
(Stem)
+
α
(Ending)
Sense
- grass, herb, lucerne
- the grass, a grassy place
- grasses, summers
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπιμελοῦ τῶν ἐν τῷ πεδίῳ χλωρῶν καὶ κερεῖσ πόαν, καὶ σύναγε χόρτον ὀρεινόν, (Septuagint, Liber Proverbiorum 27:27)
- ἐὰν ἀποπλύνῃ ἐν νίτρῳ καὶ πληθύνῃσ σεαυτῇ πόαν, κεκηλίδωσαι ἐν ταῖσ ἀδικίαισ σου ἐναντίον ἐμοῦ, λέγει Κύριοσ. (Septuagint, Liber Ieremiae 2:21)
- Τῆσ Λιβύησ τὰ νότια ψάμμοσ ἐστὶ βαθεῖα καὶ γῆ διακεκαυμένη, ἔρημοσ ἐπὶ πολύ, ἀκριβῶσ ἄκαρποσ, πεδινὴ ἅπασα, οὐ χλόην οὐ πόαν οὐ φυτὸν οὐχ ὕδωρ ἔχουσα, ἢ εἴ που ἄρα ἐν κοίλοισ συνεστηκὸσ ὑετοῦ ὀλίγου λείψανον, παχὺ καὶ τοῦτο καὶ δυσῶδεσ, οὐδὲ πάνυ διψῶντι ἀνθρώπῳ πότιμον. (Lucian, Dipsades 1:1)
- καίτοι Σωκράτει μὲν ἀπέχρησε πλάτανοσ εὐφυὴσ καὶ πόα εὐθαλὴσ καὶ πηγὴ διαυγὴσ μικρὸν ἀπὸ τοῦ Ἰλισσοῦ, κἀνταῦθα καθεζόμενοσ Φαίδρου τε τοῦ Μυρρινουσίου κατειρωνεύετο καὶ τὸν Λυσίου τοῦ Κεφάλου λόγον διήλεγχε καὶ τὰσ Μούσασ ἐκάλει, καὶ ἐπίστευεν ἥξειν αὐτὰσ ἐπὶ τὴν ἐρημίαν συλληψομένασ τῶν περὶ τοῦ ἔρωτοσ λόγων, καὶ οὐκ ᾐσχύνετο γέρων ἄνθρωποσ παρακαλῶν παρθένουσ συνᾳσομένασ τὰ παιδεραστικά. (Lucian, De Domo, (no name) 4:6)
- πρῶτον μὲν γὰρ ἑκάστῳ γένει ζῴου μία τροφὴ σύμφυλόσ ἐστι, τοῖσ μὲν πόα τοῖσ δὲ ῥίζα τισ ἢ καρπόσ· (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 8 2:1)
- ὡσ δὲ ἑώρων λαμπρότητα μὲν καὶ κατασκευὴν οὐδεμίαν, ἄνθρωπον δὲ πρεσβύτην κατακείμενον ἔν τινι πόᾳ παρὰ τὴν θάλασσαν, εὐτελῆ καὶ μικρὸν τὸ σῶμα, τραχὺ καὶ φαῦλον ἱμάτιον ἀμπεχόμενον, σκώπτειν αὐτοῖσ καὶ γελωτοποιεῖν ἐπῄει, καὶ λέγειν ὅτι τοῦτο ἦν τὸ μυθολογούμενον ὠδίνειν ὄροσ, εἶτα μῦν ἀποτεκεῖν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 36 5:1)
- "ποτὸν δὲ ποταμοὶ ῥέουσι φύλλα δ’ αὐτοῖσ δένδρων ἀποχυθέντα καὶ πόα γῆσ ἐγκατακλιθῆναι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 11:5)
- "φύλλα δ’ αὐτοῖσ δένδρων ἀποχυθέντα καὶ πόα γῆσ ἐγκατακλιθῆναι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 4:6)