Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλήσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πλήσσω πλήξω ἔπληξα πέπληγα πέπληγμαι ἐπλήγην

Structure: πλήσς (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pe/phga is used as pass. in late writers

Sense

  1. to strike, smite
  2. (with accusative) I strike an object into motion
  3. I stamp
  4. I sting

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλήσσω πλήσσεις πλήσσει
Dual πλήσσετον πλήσσετον
Plural πλήσσομεν πλήσσετε πλήσσουσιν*
SubjunctiveSingular πλήσσω πλήσσῃς πλήσσῃ
Dual πλήσσητον πλήσσητον
Plural πλήσσωμεν πλήσσητε πλήσσωσιν*
OptativeSingular πλήσσοιμι πλήσσοις πλήσσοι
Dual πλήσσοιτον πλησσοίτην
Plural πλήσσοιμεν πλήσσοιτε πλήσσοιεν
ImperativeSingular πλήσσε πλησσέτω
Dual πλήσσετον πλησσέτων
Plural πλήσσετε πλησσόντων, πλησσέτωσαν
Infinitive πλήσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλησσων πλησσοντος πλησσουσα πλησσουσης πλησσον πλησσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλήσσομαι πλήσσει, πλήσσῃ πλήσσεται
Dual πλήσσεσθον πλήσσεσθον
Plural πλησσόμεθα πλήσσεσθε πλήσσονται
SubjunctiveSingular πλήσσωμαι πλήσσῃ πλήσσηται
Dual πλήσσησθον πλήσσησθον
Plural πλησσώμεθα πλήσσησθε πλήσσωνται
OptativeSingular πλησσοίμην πλήσσοιο πλήσσοιτο
Dual πλήσσοισθον πλησσοίσθην
Plural πλησσοίμεθα πλήσσοισθε πλήσσοιντο
ImperativeSingular πλήσσου πλησσέσθω
Dual πλήσσεσθον πλησσέσθων
Plural πλήσσεσθε πλησσέσθων, πλησσέσθωσαν
Infinitive πλήσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλησσομενος πλησσομενου πλησσομενη πλησσομενης πλησσομενον πλησσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλήξω πλήξεις πλήξει
Dual πλήξετον πλήξετον
Plural πλήξομεν πλήξετε πλήξουσιν*
OptativeSingular πλήξοιμι πλήξοις πλήξοι
Dual πλήξοιτον πληξοίτην
Plural πλήξοιμεν πλήξοιτε πλήξοιεν
Infinitive πλήξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πληξων πληξοντος πληξουσα πληξουσης πληξον πληξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλήξομαι πλήξει, πλήξῃ πλήξεται
Dual πλήξεσθον πλήξεσθον
Plural πληξόμεθα πλήξεσθε πλήξονται
OptativeSingular πληξοίμην πλήξοιο πλήξοιτο
Dual πλήξοισθον πληξοίσθην
Plural πληξοίμεθα πλήξοισθε πλήξοιντο
Infinitive πλήξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πληξομενος πληξομενου πληξομενη πληξομενης πληξομενον πληξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πληγήσομαι πληγήσῃ πληγήσεται
Dual πληγήσεσθον πληγήσεσθον
Plural πληγησόμεθα πληγήσεσθε πληγήσονται
OptativeSingular πληγησοίμην πληγήσοιο πληγήσοιτο
Dual πληγήσοισθον πληγησοίσθην
Plural πληγησοίμεθα πληγήσοισθε πληγήσοιντο
Infinitive πληγήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πληγησομενος πληγησομενου πληγησομενη πληγησομενης πληγησομενον πληγησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πλησσον έ̓πλησσες έ̓πλησσεν*
Dual ἐπλήσσετον ἐπλησσέτην
Plural ἐπλήσσομεν ἐπλήσσετε έ̓πλησσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλησσόμην ἐπλήσσου ἐπλήσσετο
Dual ἐπλήσσεσθον ἐπλησσέσθην
Plural ἐπλησσόμεθα ἐπλήσσεσθε ἐπλήσσοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πληξα έ̓πληξας έ̓πληξεν*
Dual ἐπλήξατον ἐπληξάτην
Plural ἐπλήξαμεν ἐπλήξατε έ̓πληξαν
SubjunctiveSingular πλήξω πλήξῃς πλήξῃ
Dual πλήξητον πλήξητον
Plural πλήξωμεν πλήξητε πλήξωσιν*
OptativeSingular πλήξαιμι πλήξαις πλήξαι
Dual πλήξαιτον πληξαίτην
Plural πλήξαιμεν πλήξαιτε πλήξαιεν
ImperativeSingular πλήξον πληξάτω
Dual πλήξατον πληξάτων
Plural πλήξατε πληξάντων
Infinitive πλήξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πληξᾱς πληξαντος πληξᾱσα πληξᾱσης πληξαν πληξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπληξάμην ἐπλήξω ἐπλήξατο
Dual ἐπλήξασθον ἐπληξάσθην
Plural ἐπληξάμεθα ἐπλήξασθε ἐπλήξαντο
SubjunctiveSingular πλήξωμαι πλήξῃ πλήξηται
Dual πλήξησθον πλήξησθον
Plural πληξώμεθα πλήξησθε πλήξωνται
OptativeSingular πληξαίμην πλήξαιο πλήξαιτο
Dual πλήξαισθον πληξαίσθην
Plural πληξαίμεθα πλήξαισθε πλήξαιντο
ImperativeSingular πλήξαι πληξάσθω
Dual πλήξασθον πληξάσθων
Plural πλήξασθε πληξάσθων
Infinitive πλήξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πληξαμενος πληξαμενου πληξαμενη πληξαμενης πληξαμενον πληξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλήγην ἐπλήγης ἐπλήγη
Dual ἐπλήγητον ἐπληγήτην
Plural ἐπλήγημεν ἐπλήγητε ἐπλήγησαν
SubjunctiveSingular πλήγω πλήγῃς πλήγῃ
Dual πλήγητον πλήγητον
Plural πλήγωμεν πλήγητε πλήγωσιν*
OptativeSingular πληγείην πληγείης πληγείη
Dual πληγείητον πληγειήτην
Plural πληγείημεν πληγείητε πληγείησαν
ImperativeSingular πλήγητι πληγήτω
Dual πλήγητον πληγήτων
Plural πλήγητε πληγέντων
Infinitive πληγῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πληγεις πληγεντος πληγεισα πληγεισης πληγεν πληγεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπληγα πέπληγας πέπληγεν*
Dual πεπλήγατον πεπλήγατον
Plural πεπλήγαμεν πεπλήγατε πεπλήγᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεπλήγω πεπλήγῃς πεπλήγῃ
Dual πεπλήγητον πεπλήγητον
Plural πεπλήγωμεν πεπλήγητε πεπλήγωσιν*
OptativeSingular πεπλήγοιμι πεπλήγοις πεπλήγοι
Dual πεπλήγοιτον πεπληγοίτην
Plural πεπλήγοιμεν πεπλήγοιτε πεπλήγοιεν
ImperativeSingular πέπληγε πεπληγέτω
Dual πεπλήγετον πεπληγέτων
Plural πεπλήγετε πεπληγόντων
Infinitive πεπληγέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπληγως πεπληγοντος πεπληγυῑα πεπληγυῑᾱς πεπληγον πεπληγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπληγμαι πέπληξαι πέπληγται
Dual πέπληχθον πέπληχθον
Plural πεπλήγμεθα πέπληχθε πεπλήγαται
ImperativeSingular πέπληξο πεπλήχθω
Dual πέπληχθον πεπλήχθων
Plural πέπληχθε πεπλήχθων
Infinitive πέπληχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπληγμενος πεπληγμενου πεπληγμενη πεπληγμενης πεπληγμενον πεπληγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἔγραψεν ἐν βιβλίῳ λέγων. εἰσάγαγε τὸν Οὐρίαν ἐξ ἐναντίασ τοῦ πολέμου τοῦ κραταιοῦ, καὶ ἀποστραφήσεσθε ἀπὸ ὄπισθεν αὐτοῦ, καὶ πληγήσεται ἀπὸ ὄπισθεν αὐτοῦ, καὶ πληγήσεται καὶ ἀποθανεῖται. (Septuagint, Liber II Samuelis 11:15)
  • μὴ ὡσ αὐτὸσ ἐπάταξε, καὶ αὐτὸσ οὕτωσ πληγήσεται, καὶ ὡσ αὐτὸσ ἀνεῖλεν, οὕτωσ ἀναιρεθήσεται̣ (Septuagint, Liber Isaiae 27:7)

Synonyms

  1. to strike

  2. I stamp

  3. I sting

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION