πλεύμων
Third declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πλεύμων
πλεύμονος
Structure:
πλευμων
(Stem)
Etym.: later attic form of pneu/mwn.
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Οἷσι ἐν τῇσι κοιλίῃσι τὰ ἄνω κατ’ ἴξιν τοῦ θώρηκοσ ἢ τὰ κάτω ὑπὸ τὸ διάφραγμα πύου ἀποστάσιεσ γίγνονται, ἢν μὲν ἀνάγωσι, ἔμπυοι οἵδε καλέονται· ἢν δὲ τὸ πῦον διεξίῃ κάτω, ἀποστηματίαι κικλήσκονται· καὶ ἐν μὲν θώρηκι ἐν τοῖσι ἕλκεσι, ἤτοι ἐν πλεύμονι, ἣν ἐκδέχεται φθόη, ἢ ὑπεζωκότι ἐν πλευρῷ, ἢ στέρνῳ, ἢ κάτωπη πρὸσ τῇ ξυμφύσι τοῦ πνεύμονοσ κατὰ Ῥάχιν, ἤ πη τοῦ θώρηκοσ ἄλλῃ,‐‐ ξυμπάντων δὲ ἐσ ἀναγωγὴν ὁδὸσ τῷ πύῳ πνεύμων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 160)
- Ἢν δὲ ἐπὶ τὴν καρδίην ποιήσηται ὁ κατάῤῬοοσ τὴν πορείην, παλμὸσ ἐπιλαμβάνει καὶ ἄσθματα, καὶ τὰ στήθεα διαφθείρεται, ἔνιοι δὲ καὶ κυφοὶ γίνονται‧ ὁκόταν γὰρ ἐπικατέλθῃ τὸ φλέγμα ψυχρὸν ἐπὶ τὸν πλεύμονα ἢ ἐπὶ τὴν καρδίην, ἀποψύχεται τὸ αἷμα‧ αἱ δὲ φλέβεσ πρὸσ βίην ψυχόμεναι πρὸσ τῷ πλεύμονι καὶ τῇ καρδίῃ πηδῶσι, καὶ ἡ καρδίη πάλλεται, ὥστε ὑπὸ τῆσ ἀνάγκησ ταύτησ τὰ ἄσθματα ἐπιπίπτειν καὶ τὴν ὀρθοπνοίην. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 6.1)
- "καὶ οὐδὲν ἧττον, ὦ μακάριε, τῷ πλεύμονι προσῆκόν ἐστιν ἢ τῷ στομάχῳ συνεκδιδόναι τὸ ἄλφιτον καὶ τὸ κρίμνον οὐδὲ γὰρ ὁ στόμαχοσ ἡμῶν λεῖοσ, ὥσ τινεσ, οὐδ’ ὀλισθηρόσ, ἀλλ’ ἔχει τραχύτητασ, αἷσ εἰκόσ ἐστι τὰ λεπτὰ καὶ μικρὰ περιπίπτοντα καὶ προσισχόμενα διαφεύγειν τὴν κατάποσιν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 9:14)
- τὸ μὲν οὖν τῷ πλεύμονι ἐοικὸσ αὐτὸσ ἑωρακέναι, τἆλλα δὲ λέγειν ἐξ ἀκοῆσ. (Strabo, Geography, book 2, chapter 4 2:2)
- πολύβιοσ δὲ τὴν Εὐρώπην χωρογραφῶν τοὺσ μὲν ἀρχαίουσ ἐᾶν φησι, τοὺσ δ’ ἐκείνουσ ἐλέγχοντασ ἐξετάζειν Δικαίαρχόν τε καὶ Ἐρατοσθένη τὸν τελευταῖον πραγματευσάμενον περὶ γεωγραφίασ, καὶ Πυθέαν, ὑφ’ οὗ παρακρουσθῆναι πολλούσ, ὅλην μὲν τὴν Βρεττανικὴν ἐμβαδὸν ἐπελθεῖν φάσκοντοσ, τὴν δὲ περίμετρον πλειόνων ἢ τεττάρων μυριάδων ἀποδόντοσ τῆσ νήσου, προσιστορήσαντοσ δὲ καὶ τὰ περὶ τῆσ Θούλησ καὶ τῶν τόπων ἐκείνων, ἐν οἷσ οὔτε γῆ καθ’ αὑτὴν ὑπῆρχεν ἔτι οὔτε θάλαττα οὔτ’ ἀήρ, ἀλλὰ σύγκριμά τι ἐκ τούτων πλεύμονι θαλαττίῳ ἐοικόσ, ἐν ᾧ φησι τὴν γῆν καὶ τὴν θάλατταν αἰωρεῖσθαι καὶ τὰ σύμπαντα, καὶ τοῦτον ὡσ ἂν δεσμὸν εἶναι τῶν ὅλων, μήτε πορευτὸν μήτε πλωτὸν ὑπάρχοντα· (Strabo, Geography, book 2, chapter 4 2:1)