Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλεονάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πλεονάζω πλεονάσω

Structure: πλεονάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ple/on

Sense

  1. to presume on
  2. to be superfluous, more than enough
  3. (of a writer) to be prolix or tedious

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάζω πλεονάζεις πλεονάζει
Dual πλεονάζετον πλεονάζετον
Plural πλεονάζομεν πλεονάζετε πλεονάζουσιν*
SubjunctiveSingular πλεονάζω πλεονάζῃς πλεονάζῃ
Dual πλεονάζητον πλεονάζητον
Plural πλεονάζωμεν πλεονάζητε πλεονάζωσιν*
OptativeSingular πλεονάζοιμι πλεονάζοις πλεονάζοι
Dual πλεονάζοιτον πλεοναζοίτην
Plural πλεονάζοιμεν πλεονάζοιτε πλεονάζοιεν
ImperativeSingular πλεόναζε πλεοναζέτω
Dual πλεονάζετον πλεοναζέτων
Plural πλεονάζετε πλεοναζόντων, πλεοναζέτωσαν
Infinitive πλεονάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεοναζων πλεοναζοντος πλεοναζουσα πλεοναζουσης πλεοναζον πλεοναζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάζομαι πλεονάζει, πλεονάζῃ πλεονάζεται
Dual πλεονάζεσθον πλεονάζεσθον
Plural πλεοναζόμεθα πλεονάζεσθε πλεονάζονται
SubjunctiveSingular πλεονάζωμαι πλεονάζῃ πλεονάζηται
Dual πλεονάζησθον πλεονάζησθον
Plural πλεοναζώμεθα πλεονάζησθε πλεονάζωνται
OptativeSingular πλεοναζοίμην πλεονάζοιο πλεονάζοιτο
Dual πλεονάζοισθον πλεοναζοίσθην
Plural πλεοναζοίμεθα πλεονάζοισθε πλεονάζοιντο
ImperativeSingular πλεονάζου πλεοναζέσθω
Dual πλεονάζεσθον πλεοναζέσθων
Plural πλεονάζεσθε πλεοναζέσθων, πλεοναζέσθωσαν
Infinitive πλεονάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεοναζομενος πλεοναζομενου πλεοναζομενη πλεοναζομενης πλεοναζομενον πλεοναζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάσω πλεονάσεις πλεονάσει
Dual πλεονάσετον πλεονάσετον
Plural πλεονάσομεν πλεονάσετε πλεονάσουσιν*
OptativeSingular πλεονάσοιμι πλεονάσοις πλεονάσοι
Dual πλεονάσοιτον πλεονασοίτην
Plural πλεονάσοιμεν πλεονάσοιτε πλεονάσοιεν
Infinitive πλεονάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεονασων πλεονασοντος πλεονασουσα πλεονασουσης πλεονασον πλεονασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πλεονάσομαι πλεονάσει, πλεονάσῃ πλεονάσεται
Dual πλεονάσεσθον πλεονάσεσθον
Plural πλεονασόμεθα πλεονάσεσθε πλεονάσονται
OptativeSingular πλεονασοίμην πλεονάσοιο πλεονάσοιτο
Dual πλεονάσοισθον πλεονασοίσθην
Plural πλεονασοίμεθα πλεονάσοισθε πλεονάσοιντο
Infinitive πλεονάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πλεονασομενος πλεονασομενου πλεονασομενη πλεονασομενης πλεονασομενον πλεονασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεόναζον ἐπλεόναζες ἐπλεόναζεν*
Dual ἐπλεονάζετον ἐπλεοναζέτην
Plural ἐπλεονάζομεν ἐπλεονάζετε ἐπλεόναζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπλεοναζόμην ἐπλεονάζου ἐπλεονάζετο
Dual ἐπλεονάζεσθον ἐπλεοναζέσθην
Plural ἐπλεοναζόμεθα ἐπλεονάζεσθε ἐπλεονάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μηνὸσ ἡμέρασ πλεοναζούσησ τῆσ νεφέλησ σκιαζούσησ ἐπ’ αὐτῆσ παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ οὐ μὴ ἀπάρωσιν. (Septuagint, Liber Numeri 9:22)
  • καί φασιν αὐτοί, τῶν πραγμάτων ἐκβιαζομένων, οὐ πᾶσαν εἶναι κρίσιν πάθοσ ἀλλὰ τὴν κινητικὴν ὁρμῆσ βιαίου καὶ πλεοναζούσησ, ὁμολογοῦντεσ ἕτερον εἶναι τὸ κρῖνον καὶ τὸ πάσχον ἐν ἡμῖν ὥσπερ τὸ κινοῦν καὶ τὸ κινούμενον. (Plutarch, De virtute morali, section 9 6:1)
  • ᾗ καί φασιν αὐτοί, τῶν πραγμάτων ἐκβιαζομένων, οὐ πᾶσαν εἶναι κρίσιν πάθοσ ἀλλὰ τὴν κινητικὴν ὁρμῆσ βιαίου καὶ πλεοναζούσησ, ὁμολογοῦντεσ ἕτερον εἶναι τὸ κρῖνον καὶ τὸ πάσχον ἐν ἡμῖν ὥσπερ τὸ κινοῦν καὶ τὸ κινούμενον. (Plutarch, De virtute morali, section 9 2:1)
  • πλεοναζούσησ δὲ τῆσ παρουσίασ τῶν πρεσβειῶν διὰ τὴν συνέχειαν τῶν ἀδικημάτων, αὐτὸσ ἥξειν ἐπὶ τὴν Μεσσήνην ἔφη, δικαιολογησόμενοσ πρὸσ τοὺσ ἐγκαλοῦντασ τοῖσ Αἰτωλοῖσ. (Polybius, Histories, book 4, chapter 3 12:1)
  • τούτου δ’ ἐστὶν αἴτιον διότι πλεοναζούσησ αὐτῷ κατὰ τὴν πραγματείαν τῆσ κατὰ τῶν ἄλλων ἐπιτιμήσεωσ καὶ λοιδορίασ οὐκ ἐκ τῆσ αὑτοῦ θεωρεῖται πραγματείασ οὐδ’ ἐκ τῶν ἰδίων ἀποφάσεων, ἀλλ’ ἐκ τῆσ τῶν πέλασ κατηγορίασ, πρὸσ ὃ γένοσ καὶ πολυπραγμοσύνην δοκεῖ μοι καὶ φύσιν προσενέγκασθαι διαφέρουσαν· (Polybius, Histories, book 12, chapter 25c 2:1)

Synonyms

  1. to presume on

  2. to be superfluous

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION