περιχορεύω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
περιχορεύω
περιχορεύσω
Structure:
περι
(Prefix)
+
χορεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἥ τε γὰρ θάλαττα εὐθὺσ ἀκύμων ἐγένετο καὶ τὴν γαλήνην ἐπισπασαμένη λείαν παρεῖχεν ἑαυτήν, ἡμεῖσ δὲ πάντεσ ἡσυχίαν ἄγοντεσ οὐδὲν ἄλλο ἢ θεαταὶ μόνον τῶν γιγνομένων παρηκολουθοῦμεν, Ἔρωτεσ δὲ παραπετόμενοι μικρὸν ἐκ τῆσ θαλάττησ, ὡσ ἐνίοτε ἄκροισ τοῖσ ποσὶν ἐπιψαύειν τοῦ ὕδατοσ, ἡμμένασ τὰσ δᾷδασ φέροντεσ ᾖδον ἅμα τὸν ὑμέναιον, αἱ Νηρηίδεσ δὲ ἀναδῦσαι παρίππευον ἐπὶ τῶν δελφίνων ἐπικροτοῦσαι ἡμίγυμνοι αἱ πολλαί, τό τε τῶν Τριτώνων γένοσ καὶ εἴ τι ἄλλο μὴ φοβερὸν ἰδεῖν τῶν θαλαττίων ἅπαντα περιεχόρευε τὴν παῖδα· (Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 33)
- "μάλα θαυμαστὸν ἄνδρα τὸν Ἀβδηρόθεν ἐκεῖνον Δημόκριτον, ὃσ οὕτωσ ἄρα ἐπέπειστο μηδὲν οἱο͂́ν τε εἶναι συστῆναι τοιοῦτον ὥστε, ἐπειδὴ καθείρξασ ἑαυτὸν εἰσ μνῆμα ἔξω πυλῶν ἐνταῦθα διετέλει γράφων καὶ συντάττων καὶ νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν, καί τινεσ τῶν νεανίσκων ἐρεσχελεῖν αὐτὸν βουλόμενοι καὶ δειματοῦν στειλάμενοι νεκρικῶσ ^ ἐσθῆτι μελαίνῃ καὶ προσωπείοισ εἰσ τὰ κρανία μεμιμημένοισ περιστάντεσ αὐτὸν περιεχόρευον ὑπὸ πυκνῇ τῇ βάσει ἀναπηδῶντεσ, ὁ δὲ οὔτε ἔδεισεν τὴν προσποίησιν αὐτῶν οὔτε ὅλωσ ἀνέβλεψεν πρὸσ αὐτούσ, ἀλλὰ μεταξὺ γράφων, ’ παύσασθε,’ ἔφη, ’ παίζοντεσ· (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 26:6)
- σχεδὸν οὖν ὅμοιον ὥσπερ εἴ τισ ἄνδρα Ἕλληνα ἢ βάρβαρον μυοίη παραδοὺσ εἰσ μυστικόν τινα οἶκον ὑπερφυῆ κάλλει καὶ μεγέθει, πολλὰ μὲν ὁρῶντα μυστικὰ θεάματα, πολλῶν δὲ ἀκούοντα τοιούτων φωνῶν, σκότουσ τε καὶ φωτὸσ ἐναλλὰξ αὐτῷ φαινομένων, ἄλλων τε μυρίων γιγνομένων, ἔτι δὲ καθάπερ εἰώθασιν ἐν τῷ καλουμένῳ θρονισμῷ καθίσαντεσ τοὺσ μυουμένουσ οἱ τελοῦντεσ κύκλῳ περιχορεύειν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 41:2)
- ἢ τοῦτο μὲν οὐκ ἀνυστόν, κοινῇ δὲ ξύμπαν τὸ τῶν ἀνθρώπων γένοστὴν ὁλόκληρον καὶ τῷ ὄντι τελείαν τελετὴν μυούμενον, οὐκ ἐν οἰκήματι μικρῷ παρασκευασθέντι πρὸσ ὑποδοχὴν ὄχλου βραχέοσ ὑπὸ Ἀθηναίων, ἀλλὰ ἐν τῷδε τῷ κόσμῳ, ποικίλῳ καὶ σοφῷ δημιουργήματι, μυρίων ἑκάστοτε θαυμάτων φαινομένων, ἔτι δὲ οὐκ ἀνθρώπων ὁμοίων τοῖσ τελουμένοισ, ἀλλὰ θεῶν ἀθανάτων θνητοὺστελούντων, νυκτί τε καὶ ἡμέρᾳ , εἰ θέμισ εἰπεῖν, ἀτεχνῶσ περιχορευόντων ἀεί, τούτων ξυμπάντων μηδεμίαν αἴσθησιν μηδὲ ὑποψίαν λαβεῖν τοῦ κορυφαίου προεστῶτοσ τῶν ὅλων καὶ κατευθύνοντοσ τὸν ἅπαντα οὐρανὸν καὶ κόσμον, οἱο͂ν σοφοῦ κυβερνήτου νεὼσ ἄρχοντοσ πάνυ καλῶσ τε καὶ ἀνενδεῶσ παρεσκευασμένησ; (Dio, Chrysostom, Orationes, 43:1)
Derived
- ἀμφιχορεύω (to dance around)
- ἀναχορεύω (to begin a choral dance, to celebrate in the chorus, would)
- ἐκχορεύω (to break out of the chorus, to drive out of the chorus)
- ἐπιχορεύω (to dance to or in honour of, to come dancing on)
- προχορεύω (to dance before in a chorus, to lead)
- συγχορεύω (to join in the dance, to be of the same chorus)
- χορεύω (I dance in a round or choral dance, I dance, I practice dancing)