Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πείθω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πείθω πείσω ἔπεισα πέπεικα πέπεισμαι ἐπείσθην

Structure: πείθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I convince, persuade
  2. I succeed through entreaty
  3. I mislead
  4. I bribe
  5. I tempt

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πείθω πείθεις πείθει
Dual πείθετον πείθετον
Plural πείθομεν πείθετε πείθουσιν*
SubjunctiveSingular πείθω πείθῃς πείθῃ
Dual πείθητον πείθητον
Plural πείθωμεν πείθητε πείθωσιν*
OptativeSingular πείθοιμι πείθοις πείθοι
Dual πείθοιτον πειθοίτην
Plural πείθοιμεν πείθοιτε πείθοιεν
ImperativeSingular πείθε πειθέτω
Dual πείθετον πειθέτων
Plural πείθετε πειθόντων, πειθέτωσαν
Infinitive πείθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πειθων πειθοντος πειθουσα πειθουσης πειθον πειθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πείθομαι πείθει, πείθῃ πείθεται
Dual πείθεσθον πείθεσθον
Plural πειθόμεθα πείθεσθε πείθονται
SubjunctiveSingular πείθωμαι πείθῃ πείθηται
Dual πείθησθον πείθησθον
Plural πειθώμεθα πείθησθε πείθωνται
OptativeSingular πειθοίμην πείθοιο πείθοιτο
Dual πείθοισθον πειθοίσθην
Plural πειθοίμεθα πείθοισθε πείθοιντο
ImperativeSingular πείθου πειθέσθω
Dual πείθεσθον πειθέσθων
Plural πείθεσθε πειθέσθων, πειθέσθωσαν
Infinitive πείθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειθομενος πειθομενου πειθομενη πειθομενης πειθομενον πειθομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πείσω πείσεις πείσει
Dual πείσετον πείσετον
Plural πείσομεν πείσετε πείσουσιν*
OptativeSingular πείσοιμι πείσοις πείσοι
Dual πείσοιτον πεισοίτην
Plural πείσοιμεν πείσοιτε πείσοιεν
Infinitive πείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πεισων πεισοντος πεισουσα πεισουσης πεισον πεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πείσομαι πείσει, πείσῃ πείσεται
Dual πείσεσθον πείσεσθον
Plural πεισόμεθα πείσεσθε πείσονται
OptativeSingular πεισοίμην πείσοιο πείσοιτο
Dual πείσοισθον πεισοίσθην
Plural πεισοίμεθα πείσοισθε πείσοιντο
Infinitive πείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεισομενος πεισομενου πεισομενη πεισομενης πεισομενον πεισομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεισθήσομαι πεισθήσῃ πεισθήσεται
Dual πεισθήσεσθον πεισθήσεσθον
Plural πεισθησόμεθα πεισθήσεσθε πεισθήσονται
OptativeSingular πεισθησοίμην πεισθήσοιο πεισθήσοιτο
Dual πεισθήσοισθον πεισθησοίσθην
Plural πεισθησοίμεθα πεισθήσοισθε πεισθήσοιντο
Infinitive πεισθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεισθησομενος πεισθησομενου πεισθησομενη πεισθησομενης πεισθησομενον πεισθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πειθον έ̓πειθες έ̓πειθεν*
Dual ἐπείθετον ἐπειθέτην
Plural ἐπείθομεν ἐπείθετε έ̓πειθον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπειθόμην ἐπείθου ἐπείθετο
Dual ἐπείθεσθον ἐπειθέσθην
Plural ἐπειθόμεθα ἐπείθεσθε ἐπείθοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πεισα έ̓πεισας έ̓πεισεν*
Dual ἐπείσατον ἐπεισάτην
Plural ἐπείσαμεν ἐπείσατε έ̓πεισαν
SubjunctiveSingular πείσω πείσῃς πείσῃ
Dual πείσητον πείσητον
Plural πείσωμεν πείσητε πείσωσιν*
OptativeSingular πείσαιμι πείσαις πείσαι
Dual πείσαιτον πεισαίτην
Plural πείσαιμεν πείσαιτε πείσαιεν
ImperativeSingular πείσον πεισάτω
Dual πείσατον πεισάτων
Plural πείσατε πεισάντων
Infinitive πείσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεισᾱς πεισαντος πεισᾱσα πεισᾱσης πεισαν πεισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεισάμην ἐπείσω ἐπείσατο
Dual ἐπείσασθον ἐπεισάσθην
Plural ἐπεισάμεθα ἐπείσασθε ἐπείσαντο
SubjunctiveSingular πείσωμαι πείσῃ πείσηται
Dual πείσησθον πείσησθον
Plural πεισώμεθα πείσησθε πείσωνται
OptativeSingular πεισαίμην πείσαιο πείσαιτο
Dual πείσαισθον πεισαίσθην
Plural πεισαίμεθα πείσαισθε πείσαιντο
ImperativeSingular πείσαι πεισάσθω
Dual πείσασθον πεισάσθων
Plural πείσασθε πεισάσθων
Infinitive πείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεισαμενος πεισαμενου πεισαμενη πεισαμενης πεισαμενον πεισαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπείσθην ἐπείσθης ἐπείσθη
Dual ἐπείσθητον ἐπεισθήτην
Plural ἐπείσθημεν ἐπείσθητε ἐπείσθησαν
SubjunctiveSingular πείσθω πείσθῃς πείσθῃ
Dual πείσθητον πείσθητον
Plural πείσθωμεν πείσθητε πείσθωσιν*
OptativeSingular πεισθείην πεισθείης πεισθείη
Dual πεισθείητον πεισθειήτην
Plural πεισθείημεν πεισθείητε πεισθείησαν
ImperativeSingular πείσθητι πεισθήτω
Dual πείσθητον πεισθήτων
Plural πείσθητε πεισθέντων
Infinitive πεισθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεισθεις πεισθεντος πεισθεισα πεισθεισης πεισθεν πεισθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπεικα πέπεικας πέπεικεν*
Dual πεπείκατον πεπείκατον
Plural πεπείκαμεν πεπείκατε πεπείκᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεπείκω πεπείκῃς πεπείκῃ
Dual πεπείκητον πεπείκητον
Plural πεπείκωμεν πεπείκητε πεπείκωσιν*
OptativeSingular πεπείκοιμι πεπείκοις πεπείκοι
Dual πεπείκοιτον πεπεικοίτην
Plural πεπείκοιμεν πεπείκοιτε πεπείκοιεν
ImperativeSingular πέπεικε πεπεικέτω
Dual πεπείκετον πεπεικέτων
Plural πεπείκετε πεπεικόντων
Infinitive πεπεικέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπεικως πεπεικοντος πεπεικυῑα πεπεικυῑᾱς πεπεικον πεπεικοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέπεισμαι πέπεισαι πέπεισται
Dual πέπεισθον πέπεισθον
Plural πεπείσμεθα πέπεισθε πεπείσαται
ImperativeSingular πέπεισο πεπείσθω
Dual πέπεισθον πεπείσθων
Plural πέπεισθε πεπείσθων
Infinitive πέπεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεπεισμενος πεπεισμενου πεπεισμενη πεπεισμενης πεπεισμενον πεπεισμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπε Βαγώᾳ τῷ εὐνούχῳ, ὃσ ἦν ἐφεστηκὼσ ἐπὶ πάντων τῶν αὐτοῦ. πεῖσον δὴ πορευθεὶσ τὴν γυναῖκα τὴν Ἑβραίαν ἥ ἐστι παρὰ σοί, τοῦ ἐλθεῖν πρὸσ ἡμᾶσ καὶ φαγεῖν καὶ πιεῖν μεθ̓ ἡμῶν. (Septuagint, Liber Iudith 12:11)
  • ἓν τοῦτο, ὦ Ἑρμῆ, πεῖσον αὐτάσ, μὴ χαλεπῶσ ἔχειν μοι τὰσ δύο τὰσ νενικημένασ, ἀλλὰ μόνων τῶν ὀφθαλμῶν ἡγεῖσθαι τὴν διαμαρτίαν. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 9:1)
  • δεῖξον, ὦ Πυθιάσ, δεῖξον οὕτωσ ὄν, πεῖσον αὐτόν. (Lucian, Dialogi meretricii, 5:6)
  • τοῦτο μιαρὸν ὡσ ἀληθῶσ, ὦ Χηνίδα, ἐπεὶ τά γε ἄλλα οὐ κακῶσ συνεπέπλαστο, ἄπιθι δ̓ οὖν καὶ πεῖσον αὐτὴν συγκαθευδήσουσαν. (Lucian, Dialogi meretricii, 6:1)
  • ἀλλ’ ἐροῦ πρῶτον αὐτούσ, εἰ θέλουσιν ἂν δὲ μὴ φῶσι, διαλεχθείσ, ὦ γενναῖε, πεῖσον· (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 1 9:5)

Synonyms

  1. I convince

  2. I mislead

  3. I bribe

  4. I tempt

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION