πείθω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
πείθω
πείσω
ἔπεισα
πέπεικα
πέπεισμαι
ἐπείσθην
Structure:
πείθ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- I convince, persuade
- I succeed through entreaty
- I mislead
- I bribe
- I tempt
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ δ’ οὖν Νικίασ, τῶν Αἰγεστέων πρέσβεων καὶ Λεοντίνων παραγενομένων καὶ πειθόντων τοὺσ Ἀθηναίουσ στρατεύειν ἐπὶ Σικελίαν, ἀνθιστάμενοσ ἡττᾶτο τῆσ βουλῆσ Ἀλκιβιάδου καὶ φιλοτιμίασ, πρὶν ὅλωσ ἐκκλησίαν γενέσθαι, κατασχόντοσ ἤδη πλῆθοσ ἐλπίσι καὶ λόγοισ προδιεφθαρμένον, ὥστε καὶ νέουσ ἐν παλαίστραισ καὶ γέροντασ ἐν ἐργαστηρίοισ καὶ ἡμικυκλίοισ συγκαθεζομένουσ ὑπογράφειν τὸ σχῆμα τῆσ Σικελίασ, καὶ τὴν φύσιν τῆσ περὶ αὐτὴν θαλάσσησ, καὶ λιμένασ καὶ τόπουσ οἷσ τέτραπται πρὸσ Λιβύην ἡ νῆσοσ. (Plutarch, , chapter 12 1:1)
- πειθόντων δὲ τῶν οἰκείων καὶ δεομένων ἐᾶν ἐν τῷ οἴκῳ εἶναι τὸν Λεωκράτην υἱὸν εἰσποιητὸν τῷ Ἀρχιάδῃ, συνεχώρησεν ὁ Μειδυλίδησ, οὐχ ἡττηθεὶσ ἐν δικαστηρίῳ, ἀλλὰ τὸ μὲν ὅλον ὑπὸ τούτων ἀπατηθείσ, ἔπειτα μέντοι καὶ τοῖσ οἰκείοισ πειθόμενοσ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 24:3)
- οὕσ, εἰ ψηφιεῖσθε τῇ πατρίδι βοηθεῖν, οὐ φόβοσ ὁ καθέξων ἔσται παρὰ τοῖσ τυράννοισ, οὐ χάρισ, οὐχ ἕτερόν τι τῶν βιαζομένων ἢ πειθόντων ἀνθρώπουσ τὰ μὴ δίκαια πράττειν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 83 4:1)
- Πούπλιοσ δὲ ὁ ταμίασ Βρούτου, τῶν ἀμφὶ τὸν Ἀντώνιον αὐτὸν πειθόντων προδοῦναι Βροῦτον οὐκ ἀνασχόμενοσ, διὰ τόδε καὶ προεγράφη. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 6 16:8)
- καὶ περὶ τούτων ζητήσεισ αὐτοῖσ καὶ διαφορὰσ γίνεσθαι συνέβαινεν μεγάλασ, τῶν μὲν Σαδδουκαίων τοὺσ εὐπόρουσ μόνον πειθόντων τὸ δὲ δημοτικὸν οὐχ ἑπόμενον αὐτοῖσ ἐχόντων, τῶν δὲ Φαρισαίων τὸ πλῆθοσ σύμμαχον ἐχόντων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 366:1)
Synonyms
-
I convince
-
I mislead
-
I bribe
-
I tempt
Derived
- ἀναπείθω (to bring over, convince, to persuade)
- ἐκπείθω (to over-persuade)
- καταπείθω (to persuade)
- μεταπείθω (to change a man's persuasion, to be persuaded to change)
- παραπείθω (to persuade gradually, win over, beguile)
- προπείθω (to persuade beforehand)
- συμπείθω (to join or assist in persuading, to help in persuading, to allow oneself to be persuaded at the same time)
- συναναπείθω (to assist in persuading)
