Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακρούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρακρούω παρακρούσω

Structure: παρα (Prefix) + κρού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike aside: to disappoint, mislead, to be led astray, go wrong
  2. to strike away from oneself, parry

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακρούω παρακρούεις παρακρούει
Dual παρακρούετον παρακρούετον
Plural παρακρούομεν παρακρούετε παρακρούουσιν*
SubjunctiveSingular παρακρούω παρακρούῃς παρακρούῃ
Dual παρακρούητον παρακρούητον
Plural παρακρούωμεν παρακρούητε παρακρούωσιν*
OptativeSingular παρακρούοιμι παρακρούοις παρακρούοι
Dual παρακρούοιτον παρακρουοίτην
Plural παρακρούοιμεν παρακρούοιτε παρακρούοιεν
ImperativeSingular παρακρούε παρακρουέτω
Dual παρακρούετον παρακρουέτων
Plural παρακρούετε παρακρουόντων, παρακρουέτωσαν
Infinitive παρακρούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακρουων παρακρουοντος παρακρουουσα παρακρουουσης παρακρουον παρακρουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακρούομαι παρακρούει, παρακρούῃ παρακρούεται
Dual παρακρούεσθον παρακρούεσθον
Plural παρακρουόμεθα παρακρούεσθε παρακρούονται
SubjunctiveSingular παρακρούωμαι παρακρούῃ παρακρούηται
Dual παρακρούησθον παρακρούησθον
Plural παρακρουώμεθα παρακρούησθε παρακρούωνται
OptativeSingular παρακρουοίμην παρακρούοιο παρακρούοιτο
Dual παρακρούοισθον παρακρουοίσθην
Plural παρακρουοίμεθα παρακρούοισθε παρακρούοιντο
ImperativeSingular παρακρούου παρακρουέσθω
Dual παρακρούεσθον παρακρουέσθων
Plural παρακρούεσθε παρακρουέσθων, παρακρουέσθωσαν
Infinitive παρακρούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακρουομενος παρακρουομενου παρακρουομενη παρακρουομενης παρακρουομενον παρακρουομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακρούσω παρακρούσεις παρακρούσει
Dual παρακρούσετον παρακρούσετον
Plural παρακρούσομεν παρακρούσετε παρακρούσουσιν*
OptativeSingular παρακρούσοιμι παρακρούσοις παρακρούσοι
Dual παρακρούσοιτον παρακρουσοίτην
Plural παρακρούσοιμεν παρακρούσοιτε παρακρούσοιεν
Infinitive παρακρούσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακρουσων παρακρουσοντος παρακρουσουσα παρακρουσουσης παρακρουσον παρακρουσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακρούσομαι παρακρούσει, παρακρούσῃ παρακρούσεται
Dual παρακρούσεσθον παρακρούσεσθον
Plural παρακρουσόμεθα παρακρούσεσθε παρακρούσονται
OptativeSingular παρακρουσοίμην παρακρούσοιο παρακρούσοιτο
Dual παρακρούσοισθον παρακρουσοίσθην
Plural παρακρουσοίμεθα παρακρούσοισθε παρακρούσοιντο
Infinitive παρακρούσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακρουσομενος παρακρουσομενου παρακρουσομενη παρακρουσομενης παρακρουσομενον παρακρουσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρέκρουον παρέκρουες παρέκρουεν*
Dual παρεκρούετον παρεκρουέτην
Plural παρεκρούομεν παρεκρούετε παρέκρουον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεκρουόμην παρεκρούου παρεκρούετο
Dual παρεκρούεσθον παρεκρουέσθην
Plural παρεκρουόμεθα παρεκρούεσθε παρεκρούοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ‐ σὺ γάρ, ὅσα γε τἀνθρώπεια, ἐκτὸσ εἶ τοῦ μέλλειν ἀποθνῄσκειν αὔριον, καὶ οὐκ ἂν σὲ παρακρούοι ἡ παροῦσα συμφορά· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 24:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION