뜻

2. 시인, 승인, 수락

1. a receiving from another, that which has been received, a hereditary custom
2. acceptance, approval

예문

• Εἰ μὲν τοῖσ πρὸ ἡμῶν ἀναγράφουσι τὰσ πράξεισ παραλελεῖφθαι συνέβαινε τὸν ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ἱστορίασ ἔπαινον, ἴσωσ ἀναγκαῖον ἦν τὸ προτρέπεσθαι πάντασ πρὸσ τὴν αἱρ́εσιν καὶ παραδοχὴν τῶν τοιούτων ὑπομνημάτων διὰ τὸ μηδεμίαν ἑτοιμοτέραν εἶναι τοῖσ ἀνθρώποισ διόρθωσιν τῆσ τῶν προγεγενημένων πράξεων ἐπιστήμησ. (Polybius, Histories, book 1, chapter 1 1:1)

  (폴리비오스, Histories, book 1, chapter 1 1:1)

유사 형태

• παραδοῦναι (293)
• παράδοξον (272)
• παραδόξως (170)
• παραδοὺς (153)
• παραδόντες (73)
• παραδόξου (63)
• παράδοξα (57)
• παραδόξων (42)
• παράδοσιν (41)
• παραδόξῳ (36)
• παραδόντος (34)
• παραδόντας (30)
• παραδοθῆναι (25)
• παράδοξος (23)
• παραδούς (19)
• παραδόσεως (19)
• παραδόντων (18)
• παραδόξους (15)
• παραδοθῇ (13)
• παράδος (13)
• παραδοθεὶς (12)
• παραδοίη (12)
• παραδόξοις (11)
• παράδοξόν (11)
• παραδόσει (10)
• παραδόντα (9)
• παράδοσις (8)
• παραδοῦναί (8)
• παραδοῖεν (7)
• παραδοῦσα (7)
• παράδοξοι (6)
• παραδότω (6)
• παραδοῦσαν (6)
• παράδοτε (5)
• παραδούσης (5)
• παραδόσιμον (5)
• παραδοτέον (5)
• παραδόσεις (5)
• παραδόντι (4)
• παραδοθέντα (4)
• παραδοχῆς (4)
• παραδοῖ (4)
• παραδοῦσι (4)
• παραδοῦσιν (3)
• παραδοξάσω (2)
• παραδόσιμος (2)
• παραδοχάς (2)
• παραδοθεῖσα (2)
• παραδοξίαν (2)
• παραδοῦσαι (2)
• παραδοξάσει (2)
• παραδοθείσῃ (2)
• παραδοίην (2)
• παραδοθέν (1)
• παραδοθῶσιν (1)
• παραδοτέος (1)
• παραδοίημεν (1)
• παράδοσιν» (1)
• παραδοτὸν (1)
• παραδοθὲν (1)
• παραδοθῶ (1)
• παραδόξοιν (1)
• παραδοίησαν (1)
• παραδόσεων (1)
• παραδότωσαν (1)
• παραδούσῃ (1)
• παράδοξε (1)
• παράδοξός (1)
• παραδοθένθ (1)
• παραδοσίμου (1)
• παραδοτὴ (1)
• παραδοχὴν (1)
• παράδοξά (1)
• παραδοθήσῃ (1)
• παραδόσεώς (1)
• παραδοτέα (1)
• παράδοθ (1)
• παραδοθέντε (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.