Ancient Greek-English Dictionary Language

παναίτιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: παναίτιος παναίτιον

Structure: παναιτι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)ti/a

Sense

  1. the cause of all
  2. to whom all the guilt belongs

Examples

  • τὸ μὲν οὖν τοῦ Παναιτίου βέλτιον ἐπισκεπτέον ὅπωσ ἔχει. (Plutarch, , chapter 1 7:1)
  • ἰὴ ἰή, διαὶ Διὸσ παναιτίου πανεργέτα· (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 2 1:2)
  • καὶ εἰσ τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ ὀλιγαρχίασ, ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ σχεδὸν αἱ πλεῖσται τῶν ἀρχαίων, ἐν Λεοντίνοισ εἰσ τὴν Παναιτίου τυραννίδα καὶ ἐν Γέλᾳ εἰσ τὴν Κλεάνδρου καὶ ἐν Ῥηγίῳ εἰσ τὴν Ἀναξιλάου καὶ ἐν ἄλλαισ πολλαῖσ πόλεσιν ὡσαύτωσ. (Aristotle, Politics, Book 5 341:1)
  • Γέγονε δὲ καὶ ἄλλοσ Πλάτων φιλόσοφοσ Ῥόδιοσ, μαθητὴσ Παναιτίου, καθά φησι Σέλευκοσ ὁ γραμματικὸσ ἐν πρώτῳ Περὶ φιλοσοφίασ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 108:6)
  • τρισκαιδέκατοσ Βιθυνὸσ Διφίλου τοῦ στωϊκοῦ υἱόσ, μαθητὴσ δὲ Παναιτίου τοῦ Ῥοδίου· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. e'. DHMHTRIOS 10:7)

Synonyms

  1. the cause of all

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION