ὁπλῑ́της
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ὁπλῑ́της
ὁπλῑ́του
Structure:
ὁπλῑτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- one who is armed, heavily armored
- a heavily armored foot soldier, man-at-arms, who carried a pike (δόρυ (dóru)) and a large shield (ὅπλον (hóplon))
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁρμᾶσθαι χρεὼν πάντ’ ἄνδρ’ ὁπλίτην ἁρμάτων τ’ ἐπεμβάτην, μοναμπύκων τε φάλαρα κινεῖσθαι στόμα ἀφρῷ καταστάζοντα Καδμείαν χθόνα. (Euripides, Suppliants, episode 5:35)
- καθ̓ ἕκαστον οὖν τῶν πρωτοστατῶν ἓξ σάρισαι προβεβλημέναι ἦσαν, ἐν κύκλῳ ἐφεξῆσ ὑποβαίνουσαι, ὥστε ἕκαστον ὁπλίτην ἓξ σαρίσαισ πεφράχθαι καὶ ταῖσ δυνάμεσιν ἐπερείδειν ὅποι ἐπιβρίσειαν. (Arrian, chapter 12 15:1)
- ἄξιον δὲ κρίνασ Ιἄκωβον ὁπλίτην τῶν περὶ ἐμὲ πιστὸν κελεύω διακοσίουσ ὁπλίτασ λαβόντα φρουρεῖν τὰσ ἀπὸ Γαβάρων εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἐξόδουσ, καὶ τοὺσ παριόντασ συλλαμβάνοντα πρὸσ ἐμὲ πέμπειν, μάλιστα δὲ τοὺσ μετὰ γραμμάτων ἁλισκομένουσ· (Flavius Josephus, 286:1)
- "Λύσανδροσ δὲ καὶ παντάπασιν ἀγνοήσασ τὸν Ὀρχαλίδην λόφον καὶ Ἀλώπεκον προσαγορευόμενον καὶ τὸν Ὁπλίτην ποταμὸν γῆσ τε δράκονθ’ υἱὸν δόλιον κατόπισθεν ἰόντα, μάχῃ κρατηθεὶσ ἔπεσεν ἐν τοῖσ τόποισ ἐκείνοισ ὑπὸ Νεοχώρου Ἁλιαρτίου ἀνδρὸσ ἀσπίδα φοροῦντοσ ἐπίσημον ὄφιν ἔχουσαν. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 279)
- ἐνταῦθα δὴ τῆσ στρατιᾶσ καταυλισαμένησ λέγεταί τινα τῶν Φωκέων ἑτέρῳ μὴ παρατυχόντι τὸν ἀγῶνα διηγούμενον, εἰπεῖν ὡσ οἱ πολέμιοι προσπέσοιεν αὐτοῖσ τοῦ Λυσάνδρου τὸν Ὁπλίτην ἤδη διαβεβηκότοσ. (Plutarch, , chapter 29 3:2)
