Sense

1. (at Athens) a child of a citizen father and an alien mother
2. (plural only, in Egypt) a class of temple-attendants

Examples

• πολύγονον δὲ ἀσεβῶν πλῆθοσ οὐ χρησιμεύσει, καὶ ἐκ νόθων μοσχευμάτων οὐ δώσει ρίζαν εἰσ βάθοσ, οὐδὲ ἀσφαλῆ βάσιν ἑδράσει. (Septuagint, Liber Sapientiae 4:3)
• καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῶν νόθων καὶ παρεγγράπτων. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 13:1)
• Ὦ ξέν’, οὗ μὲν ἕσταμεν, οὐκ ἐξικνοῦμαι μαινάδων ὄσσοισ νόθων· (Euripides, episode, lyric 2:5)
• ἡ μὲν οὖν ἐπιβουλὴ τοιοῦτον ἔσχε τέλοσ, ὁ δὲ Ὦχοσ ἤδη μὲν ἦν ταῖσ ἐλπίσι λαμπρόσ ὑπὸ τῆσ Ἀτόσσησ ἐπαιρόμενοσ, ἔτι δὲ ἐφοβεῖτο τῶν μὲν γνησίων τὸν ὑπόλοιπον Ἀριάσπην, τῶν δὲ νόθων Ἀρσάμην. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 30 1:1)
• "μᾶλλον δ’ ὥσπερ ἀετὸν τινα λέγουσι γνήσιον καὶ ὀρεινόν, ὃν Ὅμηροσ μέλανα καὶ θηρευτήν προσεῖπεν ἄλλα δὲ γένη νόθων ἐστὶν ἰχθῦσ περὶ ἕλη καὶ ὄρνιθασ ἀργοὺσ λαμβανόντων, ἀπορούμενοι δὲ πολλάκισ ἀναφθέγγονταί τι λιμῶδεσ καὶ ὀδυρτικόν· (Plutarch, Amatorius, section 4 2:13)

Similar forms

• νόθον (44)
• νόθος (37)
• νόθοι (13)
• νόθους (12)
• νόθοις (4)
• νόθου (3)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary