Σίσυφος
Second declension Noun;
Transliteration:
Principal Part:
Σίσυφος
Σίσυφου
Structure:
Σισυφ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: Prob. a redupl. form of sofo/s (with aeolic u for o the crafty.)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰ γὰρ τεθνῶσιν ἀμπλακημάτων τίσισ βροτοῖσ ὀπηδεῖ τῶν ἔδρασαν ἐν φάει, οὐ Τάνταλον ποτοῖσιν, οὐδ̓ Ἰξίονα τροχῷ στροβητόν, οὐδὲ Σίσυφον πέτρῳ ἔδει κολάζειν ἐν δόμοισι Πλουτέωσ, ἁπλῶσ δὲ πάντασ τοὺσ κακῶσ δεδρακότασ τοῖσ σοῖσ προσάπτειν ἀρθροκηδέσιν πόνοισ, ὥσ μου τὸ λυπρὸν καὶ ταλαίπωρον δέμασ χειρῶν ἀπ̓ ἄκρων εἰσ ἄκρασ ποδῶν βάσεισ ἰχῶρι φαύλῳ καὶ πικρῷ χυμῷ χολῆσ πνεύματι βιαίῳ τόδε διασφίγγον πόρουσ ἕστηκε καὶ μεμυκὸσ ἐπιτείνει πόνουσ. (Lucian, 3)
- ὥστε εἴ γε τὰ δίκαια ὁ Μίνωσ δικάζειν μέλλοι, τὴν Εἱμαρμένην ἀντὶ τοῦ Σισύφου κολάσεται καὶ τὴν Μοῖραν ἀντὶ τοῦ Ταντάλου. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 18:20)
- καὶ μὴν κἀκεῖνα εἶδον τὰ μυθώδη, τὸν Ἰξίονα καὶ τὸν Σίσυφον καὶ τὸν Φρύγα Τάνταλον, χαλεπῶσ γε ἔχοντα,· (Lucian, Necyomantia, (no name) 14:6)
- εἶτ’ ἐπειδὰν πέσωσιν, ὅμοιοι μάλιστα φαίνονται τοῖσ τραγικοῖσ ὑποκριταῖσ, ὧν πολλοὺσ ἰδεῖν ἔνεστι τέωσ μὲν Κέκροπασ δῆθεν ὄντασ ἢ Σισύφουσ ἢ Τηλέφουσ, διαδήματα ἔχοντασ καὶ ξίφη ἐλεφαντόκωπα καὶ ἐπίσειστον κόμην καὶ χλαμύδα· (Lucian, Gallus, (no name) 26:4)
- ἀλλ’ ἐξάνοιγε μηχανὰσ τὰσ Σισύφου, ὡσ σκῆψιν ἁγὼν οὗτοσ οὐκ ἐσδέξεται. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, antistrophe 13)
- τοὔμπαλιν δὲ ἀντὶ τοῦ ὃσ ὑποτακτικοῦ παραλαμβάνει τὸ προτακτικὸν ὅ, οἱο͂ν ἔνθα δέ Σίσυφοσ ἔσκεν, ὃ κέρδιστοσ γένετ’ ἀνδρῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 84 3:2)
- καὶ τὴν Σιλανίωνοσ Ιὀκάστην ὁμοίουσ φθίνουσι καὶ ἀποθνῄσκουσι πεποιημένουσ ὁρῶντεσ χαίρομεν οὕτωσ ὁ νέοσ ἀναγιγνώσκων ἃ Θερσίτησ ὁ γελωτοποιὸσ ἢ Σίσυφοσ ὁ φθορεὺσ· (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 3 9:1)
- Σίσυφοσ δὲ ὁ Αἰόλου κτίσασ Ἐφύραν τὴν νῦν λεγομένην Κόρινθον γαμεῖ Μερόπην τὴν Ἄτλαντοσ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 3:1)
- κολάζεται δὲ Σίσυφοσ ἐν Αἵδου πέτρον ταῖσ χερσὶ καὶ τῇ κεφαλῇ κυλίων, καὶ τοῦτον ὑπερβάλλειν θέλων· (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 3:3)
- τούτων Στερόπην μὲν Οἰνόμαοσ ἔγημε, Σίσυφοσ <δὲ> Μερόπην. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 10 2:2)
