Sense

1. sweet, delightful;
2. from which one rises not, sound

Examples

• ἤδη ποτὲ οὖν, ὦ Κρόνου καὶ Ῥέασ υἱέ, τὸν βαθὺν τοῦτον ὕπνον ἀποσεισάμενοσ καὶ νήδυμον ὑπὲρ τὸν Ἐπιμενίδην γὰρ κεκοίμησαι ‐ καὶ ἀναρριπίσασ τὸν κεραυνὸν ἢ ἐκ τῆσ Αἴτνησ ^ ἐναυσάμενοσ μεγάλην ποιήσασ τὴν φλόγα ἐπιδείξαιό τινα χολὴν ἀνδρώδουσ καὶ νεανικοῦ Διόσ, εἰ μὴ ἀληθῆ ἐστι τὰ ὑπὸ Κρητῶν περὶ σοῦ καὶ τῆσ ἐκεῖ ταφῆσ μυθολογούμενα. (Lucian, Timon, (no name) 6:2)
• τῆμοσ ἄρ’ Ἀγχίσῃ μὲν ἐπὶ γλυκὺν ὕπνον ἔχευε νήδυμον, αὐτὴ δὲ χροὶ̈ ἕννυτο εἵματα καλά. (Anonymous, Homeric Hymns, 16:2)
• τότε δ’ ἕσπεροσ ἔκλαγεν οἰο͂ν ἄγρησ ἐξανιών, δονάκων ὕπο μοῦσαν ἀθύρων νήδυμον· (Anonymous, Homeric Hymns, 2:4)
• εἰσ τὸν ἑαυτοῦ πατέρα ἔνθ’ ἑκατονταέτησ, ζωῆσ βροτέησ καθύπερθε, πνεύματι καὶ θώκῳ τεσσαρακονταέτησ, μείλιχοσ, ἡδυεπήσ, λαμπρὸσ Τριάδοσ ὑποφήτησ, νήδυμον ὕπνον ἔχω, Γρηγορίοιο δέμασ· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 121)
• αὐτὰρ ἐπὴν δὴ τόν γε λίπῃ ψυχή τε καὶ αἰών, πέμπειν μιν θάνατόν τε φέρειν καὶ νήδυμον ὕπνον εἰσ ὅ κε δὴ Λυκίησ εὐρείησ δῆμον ἵκωνται, ἔνθά ἑ ταρχύσουσι κασίγνητοί τε ἔται τε τύμβῳ τε στήλῃ τε· (Homer, Iliad, Book 16 35:10)

Similar forms

• νήδυμος (15)
• νήδυμον (5)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.