- ἢν δὲ τὸ ἧπαρ τὴν πεῖσιν καὶ τὴν ὀδύνην ἴσχῃ, ἔρια μὲν ἔστω οἰσύπῳ πιναρὰ ἀπὸ τῆσ ὀί̈οσ· ἔλαιον δὲ τὸ ἀπὸ τῆσ ὄμφακοσ, ἢ Ῥόδινον · μίσγειν δὲ χρὴ σίραιον Ἑλληνικὸν, ἢ Κρῆτα, καὶ ἐνεψεῖν μελίλωτον, μίξαντά τε ἐσ ἕνα χυλὸν τὰ πάντα καταιονεῖν τὸ ἧπαρ· σπληνὶ δὲ τὸ ἔλαιον σὺν ὄξεϊ ἔστω, ἢ εἰ μέζων ἢ πρὶν δοκέοι, ὀξύκρητον, καὶ ἀντὶ ἐρίων σπογγιὴ ἁπαλή. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 60)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 60)
- ξυνεχὲσ δὲ τουτέοισι τὸ πλευρὸν καταιον εῖν , ἠδὲ ἐπιπλάττε ιν πρὸ τῆσ προσάρσιοσ · πρὸσ τοῖσι ξυνήθεσι πλάσμασι , μελίλωτον ἑψηθὲν ξὺν μελικρήτῳ, ξυμμίσγοντα μήκωνοσ τῆσ σαρκὸσ ἐνηψημένησ , καὶ μάννησ ἄλητον ἐμπάσσειν· ἢν δὲ ὑγροτέρη ᾖ ἀναγωγὴ καὶ πολλὴ, αἴρησ ἄλητον ἢ ἐρυσίμου ξυμμίσγειν καὶ νίτρον ἐμπάσσειν· ἢν δὲ μῆκοσ ἤδη τῆσ νούσου γίγνηται, καὶ τῆσ ὀδύνησ ἐγκεομένησ , καὶ ὑγρῆσ καθάρσιοσ γιγνομένησ , ἔμπυον μὲν ἐλπὶσ τὸν ἄνθρωπον ἔσεσθαι · σίνηπι δὲ ξυμμίσγειν καὶ κάγχρυ τοῖσι ἐπιπλάσμασι. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 380)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 380)
- ἀγαθὸν δὲ καὶ ἔνθα ἡ σάμψυχοσ, ἢ τὸ μελίλωτον ἐγκέεται. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 244)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 244)
- ἀτὰρ ἠδὲ ἔγχυτον ἐκ τῶνδε ἐγχεῖν τῇ ὑστέρῃ· διαχρίειν δὲ καὶ τὴν ἕδρην φυσέων ἀγωγοῖσ · ἠδὲ ὑποκλύζειν μὴ δριμέσι , μαλθακοῖσι , γλίσχροισι , ὀλισθηροῖσι, ἐσ τὴν τῶν κοπρίων ἔξοδον μοῦνον, ὅκωσ ἡ χώρη τῆσ ὑστέρησ λαπαρὴ γίγνηται· ἀλθαίησ χυλῷ, ἢ τήλιοσ· μελίλωτον δὲ ἢ σάμψυχον ξὺν τῷ λίπαϊ ἑψείσθω · ἢν δὲ βίησ ἢ λαπάξιοσ ἡ ὑστέρη δέηται, χείρεσι μὲν πιέζειν τὸ ὑποχόνδριον γυναικὸσ εὐτόνου, ἢ ἀνδρὸσ εὐαφοῦσ, καὶ διαζῶσαι ταινίαισ σφίγγοντα, ὁκόταν διελάσῃ τὸν χῶρον, ὡσ μὴ αὖθισ ἄνω θέειν· πταρμοὺσ ποιέοντα ἐπιλαμβάνειν τὰσ Ῥῖνασ· τῷ γὰρ πταρμῷ καὶ τῇ ἐντάσι μετεξετέρῃσι ἡ ὑστέρη ἐσ χώρηνϊξε· ἐμφυσῆν δὲ ἐσ Ῥῖνασ οἱᾶ́ γε στρουθίου Ῥίζησ , ἢ πεπέρεοσ, ἢ τοῦ κάστοροσ· προσβάλλειν δὲ σικύασ κούφασ μηροῖσι, λαγόσι, ἰσχίοισι, βουβῶσι, ἕλκοντα τὴν ὑστέρην · προσβάλλειν δὲ καὶ πρὸσ Ῥάχιν, ἐσ τὸ μεσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων, τῇ πνιγὶ ἀρήγοντα· ἢν δὲ ὲπὶ φλεγμονῇ πνίγηται, καὶ διασχάσαι τὴν ἐπὶ τῷ κτενὶ οἰχευμένην φλέβα καὶ ἀφαιρέειν συχνὸν αἷμα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 317)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 317)
- ὧδε γάρ σοι ἡ τροφὴ ἑδραίη μένει· φάρμακα δὲ τῶν ἀναγκαίων καθαρτήρια , πίτυοσ καρπὸσ καὶ κνίδησ, τῶν σπερμάτων τοῦ κοκκάλου, καὶ πεπέριοσ, ἀμυγδάλων αἱ πικραὶ, καὶ μέλι ᾖ τῷδε ἡ ξύστασισ· ἢν δὲ ξηρῆναι θέλῃσ, ἄριστον σμύρνα, καὶ ἴρεωσ ἡ Ῥίζα, καὶ τὸ διὰ τῶν θηρίων φάρμακον , καὶ ἡ τοῦ Βηστίνου, καὶ Μιθριδάτου , καὶ ἄλλαι μυρίαι· ἐπιθήματα δὲ, ἡ τῶν ἐπιπλασμά των ὕλη, μελίλωτον, καὶ μήκωνεσ, καὶ τερμίνθου δάκρυον, καὶ ὕσσωπον, καὶ λίπασ τὸ ἀπὸ Ῥόδων, ἢ τῆσ οἰνάνθησ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 219)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 219)
- ὧν καὶ τὸ μελίλωτόν ἐστιν, οὗ φησι μῦθοσ ἀπορρυέντοσ; (Plutarch, De Iside et Osiride, section 38 6:1)
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 38 6:1)