- ἅπαντεσ γὰρ τῷδ’ ἐπιτοξάζονται καθάπερ τι κώλυμα καὶ ἐμπόδιον προορώμενοι, καὶ ἕκαστοσ οἰέται πρῶτοσ αὐτὸσ ἔσεσθαι τὸν κορυφαῖον ἐκεῖνον ἐκπολιορκήσασ καὶ τῆσ φιλίασ ἀποσκευασάμενοσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 12:2)
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 12:2)
- καὶ μὴν καὶ τὸν ἱδρῶτα συνέχειν δοκεῖ ἡ κόνισ ἀθρόον ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ πολὺ διαρκεῖν ποιεῖ τὴν δύναμιν, καὶ κώλυμα γίγνεται μὴ βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν ἀνέμων ἀραιοῖσ τότε καὶ ἀνεῳγόσιν τοῖσ σώμασιν ἐμπιπτόντων. (Lucian, Anacharsis, (no name) 29:3)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 29:3)
- ἕτεροι δέ φασι πρὸσ ὑπεξαίρεσιν γεγονέναι τοὔνομα τῶν δυνατῶν, ὡσ τοῦ νομοθέτου τὰσ δυνατὰσ ἐπιτελεῖν ἱερουργίασ τοὺσ ἱερεῖσ κελεύοντοσ, ἂν δὲ ᾖ τι κώλυμα μεῖζον, οὐ συκοφαντοῦντοσ. (Plutarch, Numa, chapter 9 2:1)
(플루타르코스, Numa, chapter 9 2:1)
- ὡσ γάρ, εἰ κἂν ταῖσ χερσί τινα σιτία κατέχοντεσ ἀλλήλων ἁρπάζοιμεν, εἰ μὲν ὁμοίωσ εἰήμεν δεόμενοι, περιγίγνεσθαι τὸν ἰσχυρότερον εἰκόσ, εἰ δ’ οὗτοσ μὲν ἐμπεπλησμένοσ εἰή καὶ διὰ τοῦτ’ ἀμελῶσ κατέχων τὰ περιττὰ ἢ καί τινι μεταδοῦναι ποθῶν, ὁ δ’ ἀσθενέστεροσ ὀρέγοιτο δεινῶσ, οὐδὲν ἂν εἰή κώλυμα τοῦ μὴ πάντα λαβεῖν αὐτόν, οὕτω καὶ ἡ γαστὴρ ἐκ τοῦ ἥπατοσ ἐπισπᾶται Ῥᾳδίωσ, ὅταν αὐτὴ μὲν ἱκανῶσ ὀρέγηται τροφῆσ, ἐμπεπλησμένον δ’ ᾖ τὸ σπλάγχνον. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 1318)
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1318)
- καὶ τοῦτο κώλυμα ὂν μέγα τοῦ συμπεσεῖν τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ἐκποδὼν ἐγεγόνει· (Plutarch, Pompey, chapter 53 6:2)
(플루타르코스, Pompey, chapter 53 6:2)
