Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κολασμός

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: κολασμός κολασμοῦ

Structure: κολασμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = ko/lasis, Plut.

Sense

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative κολασμός κολασμώ κολασμοί
Genitive κολασμοῦ κολασμοῖν κολασμῶν
Dative κολασμῷ κολασμοῖν κολασμοῖς
Accusative κολασμόν κολασμώ κολασμούς
Vocative κολασμέ κολασμώ κολασμοί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τόν τε θάνατον οἱ μὲν ἀγαθῶν στερήσει μόνον οἱ δὲ καὶ τιμωρίαισ αἰωνίοισ ὑπὸ γῆν καὶ κολασμοῖσ φρικώδεσι κακὸν εἶναι νομίζουσιν ἥ τε τοῦ σώματοσ ὑγίεια τοῖσ μὲν ὡσ κατὰ φύσιν καὶ χρήσιμον ἀγαπᾶται, τοῖσ δὲ τῶν ὄντων δοκεῖ μέγιστον ἀγαθὸν οὔτε γὰρ πλούτου χάρισ ἢ τεκέων οὔτε τᾶσ ἰσοδαίμονοσ ἀνθρώποισ βασιληίδοσ ἀρχᾶσ, τελευτῶντεσ δὲ καὶ τὴν ἀρετὴν ἀνωφελῆ καὶ ἀνόνητον ἡγοῦνται, τοῦ ὑγιαίνειν μὴ παρόντοσ· (Plutarch, De virtute morali, section 10 3:3)
  • τοῖσ τοιούτοισ χρῆσθαι κολασμοῖσ εἰσ τὸ σῶμα, μηδεμιᾶσ προαισθήσεωσ οὔσησ μηδ’ ὑποψίασ, καὶ τὴν ἄλλην δίαιταν, ὥσπερ εἴρηται, πρὸσ τὸ συντυγχάνον ἀεὶ ταῖσ μεταβολαῖσ ὑπήκοον ἔχειν, μὴ καταδεδουλωμένην μηδ’ ἐνδεδεμένην ἑνὶ σχήματι βίου πρόσ τινασ καιροὺσ ἢ ἀριθμοὺσ ἢ περιόδουσ ἄγεσθαι μεμελετηκότοσ. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 23 3:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION