Sense

1. a young slip or shoot of a tree, such as is broken off for grafting
2. an olive-branch which was wound round with wool and presented by suppliants, laurel branches used in temples

Examples

• καὶ ἀνέβη Ἀβιμέλεχ εἰσ ὄροσ Ἑρμὼν καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἔλαβεν Ἀβιμέλεχ τὰσ ἀξίνασ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔκοψε κλάδον ξύλου καὶ ᾖρε καὶ ἔθηκεν ἐπὶ ὤμων αὐτοῦ καὶ εἶπε τῷ λαῷ τῷ μετ̓ αὐτοῦ. ὃ εἴδετέ με ποιοῦντα, ταχέωσ ποιήσατε ὡσ ἐγώ. (Septuagint, Liber Iudicum 9:48)
• καὶ ἔκοψαν καί γε ἀνὴρ κλάδον πᾶσ ἀνὴρ καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω Ἀβιμέλεχ καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν συνέλευσιν καὶ ἐνεπύρισαν ἐπ̓ αὐτοὺσ τὴν συνέλευσιν ἐν πυρί, καὶ ἀπέθανον καί γε πάντεσ οἱ ἄνδρεσ πύργου Σικίμων ὡσεὶ χίλιοι ἄνδρεσ καὶ γυναῖκεσ. (Septuagint, Liber Iudicum 9:49)
• τοῖοσ Ἑλλάνων δι’ ἀπείρονα κύκλον φαῖνε θαυμαστὸν δέμασ, δισκὸν τροχοειδέα ῥίπτων, καὶ μελαμφύλλου κλάδον ἀκτέασ ἐσ αἰπεινὰν προπέμπων αἰθέρ’ ἐκ χειρὸσ βοὰν ὤτρυνε λαῶν, ἢ τελευταίασ ἀμάρυγμα πάλασ· (Bacchylides, , epinicians, ode 9 4:2)
• μελισσοτρόφου Σαλαμῖνοσ ὦ βασιλεῦ Τελαμών, νάσου περικύμονοσ οἰκήσασ ἕδραν τᾶσ ἐπικεκλιμένασ ὄχθοισ ἱεροῖσ, ἵν’ ἐλαίασ πρῶτον ἔδειξε κλάδον γλαυκᾶσ Ἀθάνα, οὐράνιον στέφανον λιπαραῖσί <τε> κόσμον Ἀθήναισ, ἔβασ ἔβασ τῷ τοξοφόρῳ συναρι‐ στεύων ἅμ’ Ἀλκμήνασ γόνῳ Ἴλιον Ἴλιον ἐκπέρσων πόλιν ἁμετέραν τὸ πάροιθεν ὅτ’ ἔβασ ἀφ’ Ἑλλάδοσ· (Euripides, The Trojan Women, choral, strophe 11)
• ἔτ’ αὐτὸν ὄψῃ κἀπὶ Δελφίσιν πέτραισ πηδῶντα σὺν πεύκαισι δικόρυφον πλάκα, πάλλοντα καὶ σείοντα βακχεῖον κλάδον, μέγαν τ’ ἀν’ Ἑλλάδα. (Euripides, episode 11:7)

Similar forms

• κλάδους (34)
• κλάδοις (28)
• κλάδων (23)
• κλάδον (21)
• κλάδοι (15)
• κλάδοισιν (4)
• κλάδος (4)
• κλάδῳ (3)
• Κλάδεος (2)
• κλαδὶ (2)
• κλάδου (2)
• κλάδοισι (2)
• κλαδαρὰ (1)
• κλαδεῶσι (1)
• κλάδασἠδ (1)
• Κλαδάου (1)
• κλάδεσι (1)
• Κλάδεον (1)
• κλαδαραὶ (1)
• κλαδί (1)
• Κλαδέου (1)
• κλαδέεσσι (1)
• κλαδίσκον (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary