Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατηγόρημα

Third declension Noun; Neuter 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατηγόρημα

Structure: κατηγορηματ (Stem)

Sense

  1. a predicate

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative κατηγόρημα κατηγορήματε κατηγορήματα
Genitive κατηγορήματος κατηγορημάτοιν κατηγορημάτων
Dative κατηγορήματι κατηγορημάτοιν κατηγορήμασιν*
Accusative κατηγόρημα κατηγορήματε κατηγορήματα
Vocative κατηγόρημα κατηγορήματε κατηγορήματα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἕν ἔτι λείπεταί μοι μέροσ ἀπολογίασ δεόμενον, ἐπίφθονον μέν τι κατηγόρημα καὶ τοῖσ πολλοῖσ κεχαρισμένον, ῥᾳδίωσ δ’ ἐξελεγχθῆναι δυνησόμενον, ὡσ οὐκ ἔστιν ὑγιέσ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 41)
  • "καὶ ἀποκρίνεται οὐκ εὐόδον τὸ ἁπλοῦν ἐστι κατηγόρημα, τουτέστι πράξω μὲν οὐ βούλομαι δ’ ὁμολογεῖν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 34 1:3)
  • τοῦτο δ’ ἐξ ὀνόματοσ καὶ ῥήματοσ συνέστηκεν, ὧν τὸ μὲν πτῶσιν οἱ διαλεκτικοὶ τὸ δὲ κατηγόρημα καλοῦσιν. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 1 4:2)
  • οὐδὲν οὖν ἔτι δεῖ λέγειν τὸν χρόνον, τὸ κατηγόρημα, τὸ ἀξίωμα, τὸ συνημμένον, τὸ συμπεπλεγμένον οἷσ χρῶνται μὲν μάλιστα τῶν φιλοσόφων, ὄντα δ’ οὐ λέγουσιν εἶναι. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 30 17:2)
  • καινὸν δὲ κατηγόρησαν αὑτοῦ κατηγόρημα τὴν διανομὴν τῶν λαφύρων, ἃ λαβὼν ἐκ τῆσ Ἀντιατῶν χώρασ οὐκ ἀνήνεγκεν εἰσ τὸ δημόσιον, ἀλλὰ διένειμε τοῖσ μεθ’ αὑτοῦ στρατευομένοισ· (Plutarch, Lives, chapter 20 3:2)

Synonyms

  1. a predicate

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION