뜻

3. 가장하다, 기만하다, 발견하다, 발명하다, 가진 체하다

1. to tell lies against, speak falsely of
2. to allege falsely against
3. to say falsely, pretend, to feign, invent
4. to be falsely reported, to be spurious

예문

• καὶ οἱ μὲν πρέσβεισ αὐτοί, ὧν κατεψεύδετο τὸ ψήφισμα, ὅτ’ ἀπεκρίνεσθε αὐτοῖσ ἀναγιγνώσκοντεσ καὶ ἐπὶ ξένια αὐτοὺσ ἐκαλεῖτε, οὐκ ἐτόλμησαν παρελθεῖν, οὐδ’ εἰπεῖν ὅτι καταψεύδεσθε ἡμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ φατὲ ἡμᾶσ εἰρηκέναι ἃ οὐκ εἰρήκαμεν, ἀλλὰ σιωπῇ ἀπιόντεσ ᾤχοντο. (Demosthenes, Speeches, 27:1)

  (데모스테네스, Speeches, 27:1)

• οὐκ ἔφερεν υἱὸσ Φιλίππου λεγόμενοσ, τοῦ Διὸσ κατεψεύδετο, τῶν Διοσκόρων κατεφρόνει, τὸν Διόνυσον ἐλοιδόρει, καίτοι γε ἀφθόνωσ οὕτωσ αὐτοῦ τοῖσ δώροισ χρώμενοσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 36:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 36:1)

• ὁ δὲ Αἰμίλιοσ, ἀναμένων καὶ ὅδε τὰσ ἐκ Ῥώμησ ἀποκρίσεισ, καὶ τὴν ἀργίαν οὐ φέρων ὡ̔σ γὰρ ἐπὶ δόξαν ἢ κέρδοσ ἢ θριάμβου φιλοτιμίαν ἐξῄεσάν τινεσ ἐσ τὰσ στρατηγίασ, οὐκ ἐπὶ τὸ τῇ πόλει συμφέρον̓, Οὐακκαίων κατεψεύδετο ὡσ ἀγορὰν ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ Νομαντίνοισ παρασχόντων, καὶ τὴν γῆν αὐτῶν κατέτρεχε, Παλλαντίαν τε πόλιν, ἣ μεγίστη Οὐακκαίων ἐστίν, οὐδὲν ἐξαμαρτοῦσαν ἐσ τὰ συγκείμενα ἐπολιόρκει, καὶ Βροῦτον ἐφ’ ἕτερα τῆσ Ἰβηρίασ ἀπεσταλμένον, ὥσ μοι προείρηται, κηδεστὴν ὄντα οἱ τοῦδε τοῦ ἔργου μετασχεῖν ἔπεισεν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 13 5:6)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 5:6)

유사 형태

• καταψευδόμενος (12)
• καταψευδόμενοι (6)
• Καταψευδομένῳ (4)
• καταψευδόμενον (4)
• καταψευδομένους (3)
• καταψευδομένοις (2)
• καταψευδομένας (2)
• καταψευδομένην (1)
• καταψευδόμεθα (1)
• καταψευδόμενοί (1)
• καταψευσομένους (1)
• καταψευσόμενος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.