Sense

1. to burn down, burn completely, to burn, alive
2. had burnt down, burnt out

Examples

• καὶ οἱ Εὐαῖοι ἐποίησαν τὴν Ἐβλαζὲρ καὶ τὴν Θαρθάκ, καὶ οἱ Σεπφαρουαί̈μ κατέκαιον τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν ἐν πυρὶ τῷ Ἀδραμέλεχ καὶ Ἀνημελέχ, θεοῖσ Σεπφαρουαί̈μ. (Septuagint, Liber II Regum 17:31)
• ἕτεροι δὲ ὁμοίωσ προσαναβάντεσ ἐν τῷ περισπασμῷ πρὸσ τοὺσ ἔνδον, ἐνεπίμπρων τοὺσ πύργουσ καὶ πυρὰσ ἀνάψαντεσ ζῶντασ τοὺσ βλασφήμουσ κατέκαιον. οἱ δὲ τὰσ πύλασ διέκοπτον, εἰσδεξάμενοι δὲ τὴν λοιπὴν τάξιν προκατελάβοντο τὴν πόλιν. (Septuagint, Liber Maccabees II 10:36)
• τούτων λεχθέντων ἀνέστησαν καὶ ἀπελθόντεσ κατέκαιον τὰσ ἁμάξασ καὶ τὰσ σκηνάσ, τῶν δὲ περιττῶν ὅτου μὲν δέοιτό τισ μετεδίδοσαν ἀλλήλοισ, τὰ δὲ ἄλλα εἰσ τὸ πῦρ ἐρρίπτουν. (Xenophon, Anabasis, , chapter 3 2:1)
• τῶν τε ξύλων αὐτοὺσ ἐσ τὴν ἕψησιν ἐπιλιπόντων τὰ ὅπλα κατέκαιον. (Appian, The Foreign Wars, chapter 10 7:5)
• καὶ τὰ μὲν ἂρ σχίζῃσιν ἀφύλλοισιν κατέκαιον, σπλάγχνα δ’ ἄρ’ ἀμπείραντεσ ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο. (Homer, Iliad, Book 2 34:3)

Similar forms

• κατακαῦσαι (19)
• κατακαύσει (13)
• κατακαύσας (11)
• κατακαίνειν (11)
• κατακάλυμμα (10)
• κατακανεῖν (10)
• κατακαίειν (9)
• κατακαῆναι (6)
• κατακαυθῆναι (6)
• κατακαίων (5)
• κατακαύσεις (5)
• κατακαυθῇ (5)
• κατακαλῶν (4)
• κατακαλύψει (4)
• κατακαύματος (4)
• κατακάνοιεν (4)
• κατακαύσετε (4)
• κατακαύσουσι (3)
• κατακαυθέντα (3)
• κατακάειν (3)
• κατακαίουσι (3)
• κατακανὼν (3)
• κατάκαυμα (3)
• κατακαύσειν (3)
• κατακαίῃ (2)
• κατακαυθῇς (2)
• κατάκαρπος (2)
• κατακαλύψαι (2)
• κατακαίεται (2)
• κατακαλεῖν (2)
• κατακαλύψω (2)
• κατακαυθὲν (2)
• κατακαῦται (2)
• κατακαῇ (2)
• κατακάλυμμά (2)
• κατακαίνων (2)
• κατακαᾶμεν (1)
• κατακάετε (1)
• κατακαῖον (1)
• κατακανών (1)
• κατακαύματι (1)
• κατακαύσειεν (1)
• κατακαυχᾶται (1)
• κατακαέντων (1)
• κατακαίεις (1)
• κατακαίνω (1)
• κατακάνοι (1)
• κατακαύσῃσ‧ (1)
• κατακαύτας (1)
• κατάκαμψιν (1)
• κατακάουσι (1)
• κατακαύματός (1)
• κατακαύσωμέν (1)
• κατακάων (1)
• κατακάετ (1)
• κατακαίοιεν (1)
• κατάκαυσον (1)
• κατακαυχᾶσθε (1)
• κατακαέντος (1)
• κατακαίνοις (1)
• κατακαίριος (1)
• κατακαλύψασ‧ (1)
• κατακάνῃς (1)
• κατάκαρπον (1)
• κατακαύσαιμι (1)
• κατακαύσῃς (1)
• κατακάει (1)
• κατακαίνει (1)
• κατακαίοντα (1)
• κατακάμψαι‧ (1)
• κατακαόντων (1)
• κατακαυθήτω (1)
• κατακαύσω (1)
• κατακαυχῶ (1)
• κατακάεσθαι (1)
• κατακαιέμεν (1)
• κατακαίωσι (1)
• κατακάλυψόν (1)
• κατακάρπως (1)
• κατακαύσατε (1)
• κατακαύσομεν (1)
• κατακαυχᾶσαι (1)
• κατακαέντα (1)
• κατακαίει (1)
• κατακαίνοι (1)
• κατακαίριον (1)
• κατακαλύψας (1)
• κατακάουσιν (1)
• κατακαυθείη (1)
• κατακαῦσαί (1)
• κατακαύσωσι (1)
• κατακάωσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.