Hellas Alive Dictionary - κατακαιω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατακαίω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακαίω κατακαύσω κατεκαύθην κατακέκαυμαι

Structure: κατα (Prefix) + καί (Stem) + ω (Ending)

Etym.: katakh/omen or -kei/omen for -kh/wmen

Sense

to burn down, burn completely, to burn, alive
had burnt down, burnt out

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατακαίω	κατακαίεις	κατακαίει
	Dual		κατακαίετον	κατακαίετον
	Plural	κατακαίομεν	κατακαίετε	κατακαίουσιν*
Subjunctive	Singular	κατακαίω	κατακαίῃς	κατακαίῃ
	Dual		κατακαίητον	κατακαίητον
	Plural	κατακαίωμεν	κατακαίητε	κατακαίωσιν*
Optative	Singular	κατακαίοιμι	κατακαίοις	κατακαίοι
	Dual		κατακαίοιτον	κατακαιοίτην
	Plural	κατακαίοιμεν	κατακαίοιτε	κατακαίοιεν
Imperative	Singular		κατακαίε	κατακαιέτω
	Dual		κατακαίετον	κατακαιέτων
	Plural		κατακαίετε	κατακαιόντων, κατακαιέτωσαν
Infinitive		κατακαίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατακαιων κατακαιοντος	κατακαιουσα κατακαιουσης	κατακαιον κατακαιοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατακαίομαι	κατακαίει, κατακαίῃ	κατακαίεται
	Dual		κατακαίεσθον	κατακαίεσθον
	Plural	κατακαιόμεθα	κατακαίεσθε	κατακαίονται
Subjunctive	Singular	κατακαίωμαι	κατακαίῃ	κατακαίηται
	Dual		κατακαίησθον	κατακαίησθον
	Plural	κατακαιώμεθα	κατακαίησθε	κατακαίωνται
Optative	Singular	κατακαιοίμην	κατακαίοιο	κατακαίοιτο
	Dual		κατακαίοισθον	κατακαιοίσθην
	Plural	κατακαιοίμεθα	κατακαίοισθε	κατακαίοιντο
Imperative	Singular		κατακαίου	κατακαιέσθω
	Dual		κατακαίεσθον	κατακαιέσθων
	Plural		κατακαίεσθε	κατακαιέσθων, κατακαιέσθωσαν
Infinitive		κατακαίεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατακαιομενος κατακαιομενου	κατακαιομενη κατακαιομενης	κατακαιομενον κατακαιομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατακαύσω	κατακαύσεις	κατακαύσει
	Dual		κατακαύσετον	κατακαύσετον
	Plural	κατακαύσομεν	κατακαύσετε	κατακαύσουσιν*
Optative	Singular	κατακαύσοιμι	κατακαύσοις	κατακαύσοι
	Dual		κατακαύσοιτον	κατακαυσοίτην
	Plural	κατακαύσοιμεν	κατακαύσοιτε	κατακαύσοιεν
Infinitive		κατακαύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατακαυσων κατακαυσοντος	κατακαυσουσα κατακαυσουσης	κατακαυσον κατακαυσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατακαύσομαι	κατακαύσει, κατακαύσῃ	κατακαύσεται
	Dual		κατακαύσεσθον	κατακαύσεσθον
	Plural	κατακαυσόμεθα	κατακαύσεσθε	κατακαύσονται
Optative	Singular	κατακαυσοίμην	κατακαύσοιο	κατακαύσοιτο
	Dual		κατακαύσοισθον	κατακαυσοίσθην
	Plural	κατακαυσοίμεθα	κατακαύσοισθε	κατακαύσοιντο
Infinitive		κατακαύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατακαυσομενος κατακαυσομενου	κατακαυσομενη κατακαυσομενης	κατακαυσομενον κατακαυσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατέκαιον	κατέκαιες	κατέκαιεν*
	Dual		κατεκαίετον	κατεκαιέτην
	Plural	κατεκαίομεν	κατεκαίετε	κατέκαιον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατεκαιόμην	κατεκαίου	κατεκαίετο
	Dual		κατεκαίεσθον	κατεκαιέσθην
	Plural	κατεκαιόμεθα	κατεκαίεσθε	κατεκαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

οὐ ποιήσεισ οὕτω τῷ Θεῷ σου. τὰ γὰρ βδελύγματα Κυρίου, ἃ ἐμίσησεν, ἐποίησαν ἐν τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν, ὅτι τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν κατακαίουσιν ἐν πυρὶ τοῖσ θεοῖσ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Deuteronomii 12:31)
καὶ ἀνέστησαν πᾶσ ἀνὴρ δυνάμεωσ καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν νύκτα καὶ ἔλαβον τὸ σῶμα Σαοὺλ καὶ τὸ σῶμα Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ τείχουσ Βαιθσὰν καὶ φέρουσιν αὐτοὺσ εἰσ Ἰαβὶσ καὶ κατακαίουσιν αὐτοὺσ ἐκεῖ. (Septuagint, Liber I Samuelis 31:12)

Synonyms

had burnt down
- θέρω (be burnt)

Derived

ἀνακαίω (to light up, to light oneself, to fire up)
ἀποκαίω (to burn off, frigus adurit, to shrivel up)
διακαίω (to burn through, heat to excess, to inflame)
ἐγκαίω (to burn or heat in, to make a fire in, to offer sacrifice)
ἐγκατακαίω (to burn in)
ἐκκαίω (to burn out, to light up, kindle)
ἐπικαίω (to light up, to burn on an altar)
καίω (I light, kindle, set on fire)
παρακαίομαι (to be kept lighted beside)
περικαίω (to burn round about: - , to be all scorched)
προκαίω (to burn before, to be lighted before)
προκατακαίω (to burn all before one)
προσκαίω (to set on fire or burn besides, burnt at the fire, to be in love with . .)
συγκαίω (set on fire with or at once, burn up)
συγκατακαίω (to burn together or also, to be burnt with)
συνεκκαίω (to set on fire together)
ὑποκαίω (to burn by applying fire below, to offer secret sacrifices, to light under)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατακαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

had burnt down

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κατακαίω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

had burnt down

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어