Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱπποκρατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἱπποκρατέω ἱπποκρατήσω

Structure: ἱπποκρατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be superior in horse, to be inferior in horse

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκράτω ἱπποκράτεις ἱπποκράτει
Dual ἱπποκράτειτον ἱπποκράτειτον
Plural ἱπποκράτουμεν ἱπποκράτειτε ἱπποκράτουσιν*
SubjunctiveSingular ἱπποκράτω ἱπποκράτῃς ἱπποκράτῃ
Dual ἱπποκράτητον ἱπποκράτητον
Plural ἱπποκράτωμεν ἱπποκράτητε ἱπποκράτωσιν*
OptativeSingular ἱπποκράτοιμι ἱπποκράτοις ἱπποκράτοι
Dual ἱπποκράτοιτον ἱπποκρατοίτην
Plural ἱπποκράτοιμεν ἱπποκράτοιτε ἱπποκράτοιεν
ImperativeSingular ἱπποκρᾶτει ἱπποκρατεῖτω
Dual ἱπποκράτειτον ἱπποκρατεῖτων
Plural ἱπποκράτειτε ἱπποκρατοῦντων, ἱπποκρατεῖτωσαν
Infinitive ἱπποκράτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατων ἱπποκρατουντος ἱπποκρατουσα ἱπποκρατουσης ἱπποκρατουν ἱπποκρατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκράτουμαι ἱπποκράτει, ἱπποκράτῃ ἱπποκράτειται
Dual ἱπποκράτεισθον ἱπποκράτεισθον
Plural ἱπποκρατοῦμεθα ἱπποκράτεισθε ἱπποκράτουνται
SubjunctiveSingular ἱπποκράτωμαι ἱπποκράτῃ ἱπποκράτηται
Dual ἱπποκράτησθον ἱπποκράτησθον
Plural ἱπποκρατώμεθα ἱπποκράτησθε ἱπποκράτωνται
OptativeSingular ἱπποκρατοίμην ἱπποκράτοιο ἱπποκράτοιτο
Dual ἱπποκράτοισθον ἱπποκρατοίσθην
Plural ἱπποκρατοίμεθα ἱπποκράτοισθε ἱπποκράτοιντο
ImperativeSingular ἱπποκράτου ἱπποκρατεῖσθω
Dual ἱπποκράτεισθον ἱπποκρατεῖσθων
Plural ἱπποκράτεισθε ἱπποκρατεῖσθων, ἱπποκρατεῖσθωσαν
Infinitive ἱπποκράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατουμενος ἱπποκρατουμενου ἱπποκρατουμενη ἱπποκρατουμενης ἱπποκρατουμενον ἱπποκρατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκρατήσω ἱπποκρατήσεις ἱπποκρατήσει
Dual ἱπποκρατήσετον ἱπποκρατήσετον
Plural ἱπποκρατήσομεν ἱπποκρατήσετε ἱπποκρατήσουσιν*
OptativeSingular ἱπποκρατήσοιμι ἱπποκρατήσοις ἱπποκρατήσοι
Dual ἱπποκρατήσοιτον ἱπποκρατησοίτην
Plural ἱπποκρατήσοιμεν ἱπποκρατήσοιτε ἱπποκρατήσοιεν
Infinitive ἱπποκρατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατησων ἱπποκρατησοντος ἱπποκρατησουσα ἱπποκρατησουσης ἱπποκρατησον ἱπποκρατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱπποκρατήσομαι ἱπποκρατήσει, ἱπποκρατήσῃ ἱπποκρατήσεται
Dual ἱπποκρατήσεσθον ἱπποκρατήσεσθον
Plural ἱπποκρατησόμεθα ἱπποκρατήσεσθε ἱπποκρατήσονται
OptativeSingular ἱπποκρατησοίμην ἱπποκρατήσοιο ἱπποκρατήσοιτο
Dual ἱπποκρατήσοισθον ἱπποκρατησοίσθην
Plural ἱπποκρατησοίμεθα ἱπποκρατήσοισθε ἱπποκρατήσοιντο
Infinitive ἱπποκρατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱπποκρατησομενος ἱπποκρατησομενου ἱπποκρατησομενη ἱπποκρατησομενης ἱπποκρατησομενον ἱπποκρατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̔πποκρᾶτουν ῑ̔πποκρᾶτεις ῑ̔πποκρᾶτειν*
Dual ῑ̔πποκράτειτον ῑ̔πποκρατεῖτην
Plural ῑ̔πποκράτουμεν ῑ̔πποκράτειτε ῑ̔πποκρᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῑ̔πποκρατοῦμην ῑ̔πποκράτου ῑ̔πποκράτειτο
Dual ῑ̔πποκράτεισθον ῑ̔πποκρατεῖσθην
Plural ῑ̔πποκρατοῦμεθα ῑ̔πποκράτεισθε ῑ̔πποκράτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰσ δὲ τὸ πεδίον οὐ καθίει τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενοσ τοὺσ ὁλοσχερεῖσ κινδύνουσ διά τε τὰσ προειρημένασ αἰτίασ καὶ διὰ τὸ προφανῶσ ἱπποκρατεῖν παρὰ πολὺ τοὺσ ὑπεναντίουσ. (Polybius, Histories, book 3, chapter 92 7:1)
  • καὶ δῆλον ἐγένετο τοῖσ ἐπιγενομένοισ ὅτι κρεῖττόν ἐστι πρὸσ τοὺσ τῶν πολέμων καιροὺσ ἡμίσεισ ἔχειν πεζούσ, ἱπποκρατεῖν δὲ τοῖσ ὅλοισ, μᾶλλον ἢ πάντα πάρισα τοῖσ πολεμίοισ ἔχοντα διακινδυνεύειν. (Polybius, Histories, book 3, chapter 117 5:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION