Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φοβέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φοβέω φοβήσω ἐφόβησα πεφόβημαι ἐφοβήθην

Structure: φοβέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fo/bos

Sense

  1. (Homeric) I put to flight
  2. I terrify, alarm
  3. I threaten
  4. (passive) I am frightened, I am in awe of, I dread

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φόβω φόβεις φόβει
Dual φόβειτον φόβειτον
Plural φόβουμεν φόβειτε φόβουσιν*
SubjunctiveSingular φόβω φόβῃς φόβῃ
Dual φόβητον φόβητον
Plural φόβωμεν φόβητε φόβωσιν*
OptativeSingular φόβοιμι φόβοις φόβοι
Dual φόβοιτον φοβοίτην
Plural φόβοιμεν φόβοιτε φόβοιεν
ImperativeSingular φο͂βει φοβεῖτω
Dual φόβειτον φοβεῖτων
Plural φόβειτε φοβοῦντων, φοβεῖτωσαν
Infinitive φόβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβων φοβουντος φοβουσα φοβουσης φοβουν φοβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φόβουμαι φόβει, φόβῃ φόβειται
Dual φόβεισθον φόβεισθον
Plural φοβοῦμεθα φόβεισθε φόβουνται
SubjunctiveSingular φόβωμαι φόβῃ φόβηται
Dual φόβησθον φόβησθον
Plural φοβώμεθα φόβησθε φόβωνται
OptativeSingular φοβοίμην φόβοιο φόβοιτο
Dual φόβοισθον φοβοίσθην
Plural φοβοίμεθα φόβοισθε φόβοιντο
ImperativeSingular φόβου φοβεῖσθω
Dual φόβεισθον φοβεῖσθων
Plural φόβεισθε φοβεῖσθων, φοβεῖσθωσαν
Infinitive φόβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβουμενος φοβουμενου φοβουμενη φοβουμενης φοβουμενον φοβουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φοβήσω φοβήσεις φοβήσει
Dual φοβήσετον φοβήσετον
Plural φοβήσομεν φοβήσετε φοβήσουσιν*
OptativeSingular φοβήσοιμι φοβήσοις φοβήσοι
Dual φοβήσοιτον φοβησοίτην
Plural φοβήσοιμεν φοβήσοιτε φοβήσοιεν
Infinitive φοβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβησων φοβησοντος φοβησουσα φοβησουσης φοβησον φοβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φοβήσομαι φοβήσει, φοβήσῃ φοβήσεται
Dual φοβήσεσθον φοβήσεσθον
Plural φοβησόμεθα φοβήσεσθε φοβήσονται
OptativeSingular φοβησοίμην φοβήσοιο φοβήσοιτο
Dual φοβήσοισθον φοβησοίσθην
Plural φοβησοίμεθα φοβήσοισθε φοβήσοιντο
Infinitive φοβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβησομενος φοβησομενου φοβησομενη φοβησομενης φοβησομενον φοβησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φοβηθήσομαι φοβηθήσῃ φοβηθήσεται
Dual φοβηθήσεσθον φοβηθήσεσθον
Plural φοβηθησόμεθα φοβηθήσεσθε φοβηθήσονται
OptativeSingular φοβηθησοίμην φοβηθήσοιο φοβηθήσοιτο
Dual φοβηθήσοισθον φοβηθησοίσθην
Plural φοβηθησοίμεθα φοβηθήσοισθε φοβηθήσοιντο
Infinitive φοβηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβηθησομενος φοβηθησομενου φοβηθησομενη φοβηθησομενης φοβηθησομενον φοβηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφο͂βουν ἐφο͂βεις ἐφο͂βειν*
Dual ἐφόβειτον ἐφοβεῖτην
Plural ἐφόβουμεν ἐφόβειτε ἐφο͂βουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφοβοῦμην ἐφόβου ἐφόβειτο
Dual ἐφόβεισθον ἐφοβεῖσθην
Plural ἐφοβοῦμεθα ἐφόβεισθε ἐφόβουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφόβησα ἐφόβησας ἐφόβησεν*
Dual ἐφοβήσατον ἐφοβησάτην
Plural ἐφοβήσαμεν ἐφοβήσατε ἐφόβησαν
SubjunctiveSingular φοβήσω φοβήσῃς φοβήσῃ
Dual φοβήσητον φοβήσητον
Plural φοβήσωμεν φοβήσητε φοβήσωσιν*
OptativeSingular φοβήσαιμι φοβήσαις φοβήσαι
Dual φοβήσαιτον φοβησαίτην
Plural φοβήσαιμεν φοβήσαιτε φοβήσαιεν
ImperativeSingular φόβησον φοβησάτω
Dual φοβήσατον φοβησάτων
Plural φοβήσατε φοβησάντων
Infinitive φοβήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβησᾱς φοβησαντος φοβησᾱσα φοβησᾱσης φοβησαν φοβησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφοβησάμην ἐφοβήσω ἐφοβήσατο
Dual ἐφοβήσασθον ἐφοβησάσθην
Plural ἐφοβησάμεθα ἐφοβήσασθε ἐφοβήσαντο
SubjunctiveSingular φοβήσωμαι φοβήσῃ φοβήσηται
Dual φοβήσησθον φοβήσησθον
Plural φοβησώμεθα φοβήσησθε φοβήσωνται
OptativeSingular φοβησαίμην φοβήσαιο φοβήσαιτο
Dual φοβήσαισθον φοβησαίσθην
Plural φοβησαίμεθα φοβήσαισθε φοβήσαιντο
ImperativeSingular φόβησαι φοβησάσθω
Dual φοβήσασθον φοβησάσθων
Plural φοβήσασθε φοβησάσθων
Infinitive φοβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβησαμενος φοβησαμενου φοβησαμενη φοβησαμενης φοβησαμενον φοβησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφοβήθην ἐφοβήθης ἐφοβήθη
Dual ἐφοβήθητον ἐφοβηθήτην
Plural ἐφοβήθημεν ἐφοβήθητε ἐφοβήθησαν
SubjunctiveSingular φοβήθω φοβήθῃς φοβήθῃ
Dual φοβήθητον φοβήθητον
Plural φοβήθωμεν φοβήθητε φοβήθωσιν*
OptativeSingular φοβηθείην φοβηθείης φοβηθείη
Dual φοβηθείητον φοβηθειήτην
Plural φοβηθείημεν φοβηθείητε φοβηθείησαν
ImperativeSingular φοβήθητι φοβηθήτω
Dual φοβήθητον φοβηθήτων
Plural φοβήθητε φοβηθέντων
Infinitive φοβηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
φοβηθεις φοβηθεντος φοβηθεισα φοβηθεισης φοβηθεν φοβηθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μεγιστὰν καὶ κριτὴσ καὶ δυνάστησ δοξασθήσεται, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτῶν τισ μείζων τοῦ φοβουμένου τὸν Κύριον. (Septuagint, Liber Sirach 10:23)
  • φοβουμένου τὸν Κύριον μακαρία ἡ ψυχή. τίνι ἐπέχει καὶ τίσ ἀντιστήριγμα αὐτοῦ̣ (Septuagint, Liber Sirach 34:15)
  • μένοι βεβαίωσ φοβούμεθα μὴ λάθωμεν εἰσ πολυφιλίαν κολοβοῦ καὶ τυφλοῦ, φοβουμένου μὴ φιλίων ἐμπεσόντεσ; (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 1 4:1)
  • ἤδη δὲ πρὸσ Φίλιππον ἐκπεπολεμωμένων παντάπασι, καί στρατηγῶν αὐτοῦ μὴ παρόντοσ ἑτέρων ἐπὶ τὸν πόλεμον ᾑρημένων, ὡσ κατέπλευσεν ἀπὸ τῶν νήσων, πρῶτον μὲν ἔπειθε τὸν δῆμον εἰρηνικῶσ ἔχοντοσ τοῦ Φιλίππου καί φοβουμένου τὸν κίνδυνον ἰσχυρῶσ δέχεσθαι τὰσ διαλύσεισ· (Plutarch, chapter 16 1:1)
  • προαισθομένη δὲ περὶ τοῦ Θησέωσ αὕτη, τοῦ δὲ Αἰγέωσ ἀγνοοῦντοσ, ὄντοσ δὲ πρεσβυτέρου καὶ φοβουμένου πάντα διὰ τὴν στάσιν, ἔπεισεν αὐτὸν ὡσ ξένον ἑστιῶντα φαρμάκοισ ἀνελεῖν. (Plutarch, chapter 12 2:2)

Synonyms

  1. I put to flight

  2. I threaten

  3. I am frightened

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION