- ΠΑΝΤΗ δέ, ὅπου προσέπιπτε τοῦτο τὸ πρόσταγμα, δημοτελὴσ συνίστατο τοῖσ ἔθνεσιν εὐωχία μετὰ ἀλαλαγμῶν καὶ χαρᾶσ, ὡσ ἂν τῆσ προκατεσκιρρωμένησ αὐτοῖσ πάλαι κατὰ διάνοιαν μετὰ παρρησίασ συνεκφαινομένησ ἀπεχθείασ. (Septuagint, Liber Maccabees III 4:1)
(70인역 성경, Liber Maccabees III 4:1)
- ὅν φασιν ἐρωτηθέντα τὴν αἰτίαν τοῦ μακροῦ γήρωσ καὶ ὑγιεινοῦ ἐν πάσαισ ταῖσ αἰσθήσεσιν εἰπεῖν, διὰ τὸ μηδέποτε συμπεριενεχθῆναι ταῖσ ἄλλων εὐωχίαισ. (Lucian, Macrobii, (no name) 23:5)
(루키아노스, Macrobii, (no name) 23:5)
- τοῖσ τε χρησθεῖσιν ἐκ τῆσ μαντείασ κατακολουθήσαντασ αὐτοὺσ ἀβλαβεῖσ ἔσεσθαι, δίκην ἐν εὐωχίαισ ἀποδιδόντασ τῇ θεῷ τὴν προσήκουσαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 13 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 13 2:2)
- "ἔναττον οὖν οἱ παῖδεσ εἰσ τὰσ εὐτυχεῖσ σπυρίδασ, ἑώσ ἐσάλπισε τὸ εἰωθὸσ τοῦ τελευταίου δείπνου σημεῖον οὕτω γὰρ τὸ Μακεδονικὸν οἶσθα ἔθοσ ἐν ταῖσ πολυανθρώποισ εὐωχίαισ γινόμενον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:22)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:22)
- παρ’ ᾧ καὶ κρήνη τισ Υὅεσσα καλεῖται, ἐπίστανται δ’ οἱ παλαιοὶ καὶ τὸ πάνυ ψυχρὸν ὕδωρ ἐν ταῖσ προπόσεσιν, ἀλλ’ οὐκ ἐρῶ, ἐὰν μὴ καὶ σύ με διδάξῃσ εἰ ἔπινον θερμὸν ὕδωρ ἐν ταῖσ εὐωχίαισ οἱ ἀρχαῖοι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 95 4:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 95 4:1)
- τὸ ζῆν οὐδὲ βίοσ ἀπόλλυται τοῖσ ἀνθρώποισ, ἂν μὴ λοπάδασ ἰχθύων μηδ’ ἥπατα χηνῶν ἔχωσι μηδὲ βοῦσ μηδ’ ἐρίφουσ κατακόπτωσιν ἐπ’ εὐωχίᾳ, μηδ’ ἀλύοντεσ ἐν θεάτροισ μηδὲ παίζοντεσ ἐν θήραισ τὰ μὲν ἀναγκάζωσι τολμᾶν ἄκοντα καὶ μάχεσθαι, τὰ δὲ μηδ’ ἀμύνεσθαι πεφυκότα διαφθείρωσι. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 7 12:1)
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 7 12:1)
- τῇ οὖν εὐφροσύνῃ καὶ τῇ εὐωχίᾳ χρῆσθαι οὐχ ἅπαντασ ὁμοίωσ, ἀλλ̓ ἕκαστον κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 54:1)
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), 54:1)
- ἐπεὶ δὲ καὶ ἐσθίοντα αὐτὸν ἑώρων ὥσπερ καὶ αὐτοὶ ἡδέωσ καὶ πίνοντα, καὶ εἴ ποτε ἐν ἑορτῇ εὐωχία γένοιτο, ἐπιδιδόντα μᾶλλον αὐτὸν τοῦ ἑαυτοῦ μέρουσ ᾐσθάνοντο ἢ προσδεόμενον, καὶ πρὸσ τούτοισ δὲ τἆλλα κρατιστεύοντα αὐτὸν ἑώρων ἑαυτῶν, ἐνταῦθα δὴ πάλιν ὑπέπτησσον αὐτῷ οἱ ἥλικεσ. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 5 2:3)
(크세노폰, Cyropaedia, , chapter 5 2:3)
- ἀλλ’ οὔ μοι δοκεῖ τοῦτ’ ἂν τὸ ἄριστον πλέον ὠφελῆσαι ἡμᾶσ ἢ τὸ τῶν συμμάχων ἐπιμελεῖσ φανῆναι, οὐδ’ ἂν αὕτη ἡ εὐωχία ἰσχυροτέρουσ τοσοῦτον ποιῆσαι ὅσον εἰ δυναίμεθα τοὺσ συμμάχουσ προθύμουσ ποιεῖσθαι. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 44:4)
(크세노폰, Cyropaedia, , chapter 2 44:4)