Ancient Greek-English Dictionary Language

ἑρμηνεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἑρμηνεύω

Structure: ἑρμηνεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e(rmhneu/s

Sense

  1. to interpret
  2. to interpret, put into words, give utterance to
  3. to explain

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἑρμηνεύω ἑρμηνεύεις ἑρμηνεύει
Dual ἑρμηνεύετον ἑρμηνεύετον
Plural ἑρμηνεύομεν ἑρμηνεύετε ἑρμηνεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἑρμηνεύω ἑρμηνεύῃς ἑρμηνεύῃ
Dual ἑρμηνεύητον ἑρμηνεύητον
Plural ἑρμηνεύωμεν ἑρμηνεύητε ἑρμηνεύωσιν*
OptativeSingular ἑρμηνεύοιμι ἑρμηνεύοις ἑρμηνεύοι
Dual ἑρμηνεύοιτον ἑρμηνευοίτην
Plural ἑρμηνεύοιμεν ἑρμηνεύοιτε ἑρμηνεύοιεν
ImperativeSingular ἑρμήνευε ἑρμηνευέτω
Dual ἑρμηνεύετον ἑρμηνευέτων
Plural ἑρμηνεύετε ἑρμηνευόντων, ἑρμηνευέτωσαν
Infinitive ἑρμηνεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑρμηνευων ἑρμηνευοντος ἑρμηνευουσα ἑρμηνευουσης ἑρμηνευον ἑρμηνευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἑρμηνεύομαι ἑρμηνεύει, ἑρμηνεύῃ ἑρμηνεύεται
Dual ἑρμηνεύεσθον ἑρμηνεύεσθον
Plural ἑρμηνευόμεθα ἑρμηνεύεσθε ἑρμηνεύονται
SubjunctiveSingular ἑρμηνεύωμαι ἑρμηνεύῃ ἑρμηνεύηται
Dual ἑρμηνεύησθον ἑρμηνεύησθον
Plural ἑρμηνευώμεθα ἑρμηνεύησθε ἑρμηνεύωνται
OptativeSingular ἑρμηνευοίμην ἑρμηνεύοιο ἑρμηνεύοιτο
Dual ἑρμηνεύοισθον ἑρμηνευοίσθην
Plural ἑρμηνευοίμεθα ἑρμηνεύοισθε ἑρμηνεύοιντο
ImperativeSingular ἑρμηνεύου ἑρμηνευέσθω
Dual ἑρμηνεύεσθον ἑρμηνευέσθων
Plural ἑρμηνεύεσθε ἑρμηνευέσθων, ἑρμηνευέσθωσαν
Infinitive ἑρμηνεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑρμηνευομενος ἑρμηνευομενου ἑρμηνευομενη ἑρμηνευομενης ἑρμηνευομενον ἑρμηνευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνεῖναι μὲν γὰρ εἰσ ὑπερβολὴν ὀξύσ ἐστι καὶ λεπτογνώμων, ὥσ φασιν οἱ ἄμεινον τὰ τῶν Στωϊκῶν εἰδότεσ, λέγων δὲ καὶ ἑρμηνεύων ὑπ’ ἀσθενείασ διαφθείρει αὐτὰ καὶ συγχεῖ, οὐκ ἀποσαφῶν ὅ τι βούλεται ἀλλὰ αἰνίγμασιν ἐοικότα προτείνων καὶ πάλιν αὖ πολὺ ἀσαφέστερα πρὸσ τὰσ ἐρωτήσεισ ἀποκρινόμενοσ· (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 27:4)
  • πάντωσ γὰρ ἂν εἶπεν ἤτοι τὴν φύσιν ἢ τὸ σπέρμα, ταὐτὸν μὲν λέγων καθ’ ἑκάτερον, διαφόροισ δ’ ἐπινοίαισ ἑρμηνεύων· (Galen, On the Natural Faculties., B, section 319)
  • ὥσπερ γὰρ τοῖσ βαρβάροισ διαλέγονται οἱ δίγλωττοι καλούμενοι καὶ ἑρμηνεύοντεσ αὐτοῖσ τὰ παρ’ ἡμῶν, οὕτωσ Ὅμηροσ ἡμῖν διαλέγεται, τὰ παρὰ τῶν θεῶν ἑρμηνεύων, ὥσπερ ἐπιστάμενοσ τὴν θείαν διάλεκτον· (Dio, Chrysostom, Orationes, 28:6)

Synonyms

  1. to interpret

  2. to interpret

  3. to explain

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION