ἐπιρροή
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπιρροή
Structure:
ἐπιρρο
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐκεῖνοσ γάρ ποτε παύσεται ὥσπερ ἐκ κοφίνου τετρυπημένου, πρὶν ὅλωσ εἰσρυῆναί με, κατὰ σπουδὴν ἐξαντλῶν, φθάσαι βουλόμενοσ τὴν ἐπιρροήν, μὴ ὑπέραντλοσ εἰσπεσὼν ἐπικλύσω αὐτόν; (Lucian, Timon, (no name) 18:4)
- τὸ δὲ αἷμα, ἐσ πᾶν τὸ σκῆνοσ φοιτέον, ἄγει τὴν χολὴν παντὶ τῷ σώματι· γίγνεται δ’ ἡ ἰδέη χολῆσ· λευκὰ δὲ καὶ ἀργιλώδεα τὰ σκύβαλα · οὐ γὰρ γίγνεται χολήβαφα, ὅτι περ οὐκ ἴσχει τοῦ χυμοῦ τὴν ἐπιρροήν · τῇδε καὶ γαστὴρ ἐπίξηροσ · οὔτε γὰρ ὑγραίνεται οὔτε δάκνεται χολῇ· χροιὴ δὲ τοῦ λευκοχλώρου εἴδεοσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 302)
- σβεννύντων τὴν αὔξην τε καὶ ἐπιρροήν. (Plato, Laws, book 6 220:1)
- ποίαν γὰρ κυμάτων ἐπιρροὴν, ἢ τίνασ σκηπτοὺσ, ἢ τίνασ σεισμοὺσ, ἢ ποίαν νεφῶν ἢ χαλάζησ ἐμβολὴν, ἢ ποίουσ ἀήθεισ ἀστέρασ οὐκ ἐλαφροτέρουσ ἐκεῖνόσ γε ἀπέδειξεν; (Aristides, Aelius, Orationes, 37:8)
- οὐ μὴν ἀλλ’ ἔμοιγε καὶ πᾶν τοὐναντίον ἤπερ ἐκείνῳ δοκεῖ, τὴν μὲν ἄνωθεν ἐπιρροὴν μηδὲν μᾶλλον κωλύειν οὗτοσ ὁ λόγοσ, τὴν δ’ αὐτόθεν πλήρωσιν παντελῶσ ἐξελέγχειν ὡσ ἔστι γέλωσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 20:5)
- Ἕλκεα οὐ κεκαθαρμένα οὐκ ἐθέλει ξυνιέναι ξυναγόμενα, οὐδ’ αὐτόματα ξυνέρχεται, Ὧν τὰ περιέχοντα φλεγμαίνει τοῦ ἕλκεοσ, ἔστ’ ἂν μὴ παύσηται τῆσ φλεγμασίησ, οὐκ ἐθέλει ξυνιέναι‧ οὐδὲ ὧν τὰ περιέχοντα τοῦ ἕλκεοσ μελανθῇ αἵματοσ σηπεδόνι, ἢ καὶ κιρσοῦ παρέχοντοσ τὴν ἐπιῤῬοὴν τοῦ αἵματοσ, οὐδὲ ταῦτα ἐθέλει ξυνιέναι, ἢν μὴ τὰ περιέχοντα τοῦ ἕλκεοσ ὑγιέα ποιήσῃσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 8.1)
- Ὅκου δὲ κιρσὸσ ἔνεστιν ἐπ’ ἀντικνημίου ἢ περιφανὴσ ἢ κατὰ τῆσ σαρκὸσ, καί ἐστι μέλαν τὸ ἀντικνήμιον, καὶ δοκέει δεῖσθαι αἷμα ἀπ’ αὐτοῦ ἀποῤῬυῆναι, οὐ χρὴ τὰ τοιαῦτα κατακρούειν οὐδαμῶσ‧ ὡσ γὰρ ἐπιτοπολὺ ἕλκεα μεγάλα γίνεται ἐκ τῶν σχασμάτων διὰ τοῦ κιρσοῦ τὴν ἐπιῤῬοήν‧ ἀλλὰ χρὴ αὐτὸν τὸν κιρσὸν ἀποκεντέειν ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε, ὅπη ἂν δοκέῃ καιρὸσ εἶναι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 25.1)
- Περιέχει γὰρ ἡ κεφαλὴ ἡ ἄλλη τὸ μέτωπον πᾶν‧ ἐκ δὲ τῶν περιεχόντων τὰ ἕλκεα, καὶ ἐν ὅτῳ ἂν ᾖ τὰ ἕλκεα, φλεγμαίνει καὶ ἐπανοιδίσκεται δι’ αἵματοσ ἐπιῤῬοήν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 13.4)