헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δὲ αἷμα, ἐσ πᾶν τὸ σκῆνοσ φοιτέον, ἄγει τὴν χολὴν παντὶ τῷ σώματι· γίγνεται δ’ ἡ ἰδέη χολῆσ· λευκὰ δὲ καὶ ἀργιλώδεα τὰ σκύβαλα · οὐ γὰρ γίγνεται χολήβαφα, ὅτι περ οὐκ ἴσχει τοῦ χυμοῦ τὴν ἐπιρροήν · τῇδε καὶ γαστὴρ ἐπίξηροσ · οὔτε γὰρ ὑγραίνεται οὔτε δάκνεται χολῇ· χροιὴ δὲ τοῦ λευκοχλώρου εἴδεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.302)
ποίαν γὰρ κυμάτων ἐπιρροὴν, ἢ τίνασ σκηπτοὺσ, ἢ τίνασ σεισμοὺσ, ἢ ποίαν νεφῶν ἢ χαλάζησ ἐμβολὴν, ἢ ποίουσ ἀήθεισ ἀστέρασ οὐκ ἐλαφροτέρουσ ἐκεῖνόσ γε ἀπέδειξεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 37:8)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔμοιγε καὶ πᾶν τοὐναντίον ἤπερ ἐκείνῳ δοκεῖ, τὴν μὲν ἄνωθεν ἐπιρροὴν μηδὲν μᾶλλον κωλύειν οὗτοσ ὁ λόγοσ, τὴν δ’ αὐτόθεν πλήρωσιν παντελῶσ ἐξελέγχειν ὡσ ἔστι γέλωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 20:5)
Ἕλκεα οὐ κεκαθαρμένα οὐκ ἐθέλει ξυνιέναι ξυναγόμενα, οὐδ’ αὐτόματα ξυνέρχεται, Ὧν τὰ περιέχοντα φλεγμαίνει τοῦ ἕλκεοσ, ἔστ’ ἂν μὴ παύσηται τῆσ φλεγμασίησ, οὐκ ἐθέλει ξυνιέναι‧ οὐδὲ ὧν τὰ περιέχοντα τοῦ ἕλκεοσ μελανθῇ αἵματοσ σηπεδόνι, ἢ καὶ κιρσοῦ παρέχοντοσ τὴν ἐπιῤῬοὴν τοῦ αἵματοσ, οὐδὲ ταῦτα ἐθέλει ξυνιέναι, ἢν μὴ τὰ περιέχοντα τοῦ ἕλκεοσ ὑγιέα ποιήσῃσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 8.1)
Ὅκου δὲ κιρσὸσ ἔνεστιν ἐπ’ ἀντικνημίου ἢ περιφανὴσ ἢ κατὰ τῆσ σαρκὸσ, καί ἐστι μέλαν τὸ ἀντικνήμιον, καὶ δοκέει δεῖσθαι αἷμα ἀπ’ αὐτοῦ ἀποῤῬυῆναι, οὐ χρὴ τὰ τοιαῦτα κατακρούειν οὐδαμῶσ‧ ὡσ γὰρ ἐπιτοπολὺ ἕλκεα μεγάλα γίνεται ἐκ τῶν σχασμάτων διὰ τοῦ κιρσοῦ τὴν ἐπιῤῬοήν‧ ἀλλὰ χρὴ αὐτὸν τὸν κιρσὸν ἀποκεντέειν ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε, ὅπη ἂν δοκέῃ καιρὸσ εἶναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 25.1)
Περιέχει γὰρ ἡ κεφαλὴ ἡ ἄλλη τὸ μέτωπον πᾶν‧ ἐκ δὲ τῶν περιεχόντων τὰ ἕλκεα, καὶ ἐν ὅτῳ ἂν ᾖ τὰ ἕλκεα, φλεγμαίνει καὶ ἐπανοιδίσκεται δι’ αἵματοσ ἐπιῤῬοήν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 13.4)
ἐκεῖνοσ γάρ ποτε παύσεται ὥσπερ ἐκ κοφίνου τετρυπημένου, πρὶν ὅλωσ εἰσρυῆναί με, κατὰ σπουδὴν ἐξαντλῶν, φθάσαι βουλόμενοσ τὴν ἐπιρροήν, μὴ ὑπέραντλοσ εἰσπεσὼν ἐπικλύσω αὐτόν;
(루키아노스, Timon, (no name) 18:4)
σβεννύντων τὴν αὔξην τε καὶ ἐπιρροήν.
(플라톤, Laws, book 6 220:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION