Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.)

Ὀδύνη δὲ πλευροῦ ἤν τε κατ’ ἀρχὰσ γένηται, ἤν τε ἐσ ὕστερον, θερμάσμασι μὲν πρῶτον οὐκ ἀπὸ τρόπου ἐστὶ χρησάμενον πειρηθῆναι διαλῦσαι τὴν ὀδύνην. Θερμασμάτων δὲ κράτιστον μὲν ὕδωρ θερμὸν ἐν ἀσκῷ, ἢ ἐν κύστει, ἢ ἐν χαλκῷ ἀγγείῳ, ἢ ἐν ὀστρακίνῳ‧ προϋποτιθέναι δὲ χρὴ μαλθακόν τι πρὸσ τὴν πλευρὴν, προσηνείησ εἵνεκεν. ᾽Αγαθὸν δὲ καὶ σπόγγοσ μαλθακὸσ, μέγασ, ἐξ ὕδατοσ θερμοῦ ἐκπεπιεσμένοσ προστίθεσθαι‧ περιστέγειν τε ἄνω τὴν θάλψιν χρή‧ πλείω τε γὰρ χρόνον διαρκέσει καὶ παραμενεῖ, καὶ ἅμα ὡσ μὴ ἡ ἀτμὶσ πρὸσ τὸ πνεῦμα τοῦ κάμνοντοσ προσφέρηται, ἢν ἄρα μὴ δοκέῃ καὶ τοῦτο χρήσιμον πρόσ τι εἶναι‧ ἔστι γὰρ ὅτε δεῖ πρόσ τι. Ἔτι δὲ καὶ κριθαὶ ἢ ὄροβοι‧ ἐν ὄξει κεκρημένῳ σμικρῷ ὀξύτερον, ἢ ὡσ ἄν τισ πίοι, διέντα καὶ ἀναζέσαντα, ἐσ μαρσίππια καταῤῬάψαντα προστιθέναι‧ καὶ πίτυρα τὸν αὐτὸν τρόπον. Πυρίη δὲ ξηρὴ, ἅλεσ, κέγχροι πεφρυγμένοι ἐν εἰρινέοισι μαρσιππίοισιν ἐπιτηδειότατοι‧ καὶ γὰρ κοῦφον καὶ προσηνὲσ ὁ κέγχροσ‧ λύει δὲ μάλθαξισ ἡ τοιήδε καὶ τὰσ πρὸσ κληῗδα περαιούσασ ἀλγηδόνασ. Τομὴ μέντοι γε οὐχ δμοίωσ λύει ὀδύνην, ἢν μὴ πρὸσ τὴν κληῗδα περαίνῃ ἡ ὀδύνη. Ἢν δὲ μὴ λύηται πρὸσ τὰ θερμάσματα ὁ πόνοσ, οὐ χρὴ πολὺν χρόνον θερμαίνειν‧ καὶ γὰρ ξηραντικὸν τοῦ πλεύμονοσ τοῦτό ἐστι, καὶ ἐμπυητικόν‧ ἀλλ’ ἢν μὲν σημαίνῃ ἡ ὀδύνη ἐσ τὴν κληῗδα ἢ ἐσ τὸν βραχίονα βάροσ ἢ περὶ μαζὸν ἢ ὑπὲρ τῶν φρενῶν, τάμενιν χρὴ τὴν ἐν τῷ ἀγκῶνι φλέβα τὴν ἔσω, καὶ μὴ ὀκνέεινσυχνὸν ἀφαιρέειν τὸ αἷμα ἑώσ ἂν ἐρυθρότερον πολλῷ Ῥυῇ, ἀντὶ καθαροῦ τε καὶἐρυθροῦ πελιόν‧ ἀμφότερα γὰρ γίγνεται. Ἢν δὲ ὑπὸ τὰσ φρένασ ᾖ τὸ ἄλγημα, ἐσ δὲ τὴν κληῗδα μὴ σημαίνῃ, μαλθάσσειν δεῖ τὴν κοιλίην, ἢ μέλανι ἐλλεβόρῳ ἢ πεπλίῳ, μέλανι μὲν δαῦκον ἢ σέσελι ἢ κύμινον ἢ ἄννησον ἢ ἄλλο τι τῶν εὐωδέων μίσγοντα, πεπλίῳ δὲ ὀπὸν σιλφίου‧ ἀτὰρ καὶ μισγόμενα ἀλλήλοισιν ὁμοιότροπα ταῦτά ἐστιν. Ἄγει δὲ μέλασ μὲν καλλίω καὶ κρισιμώτερα πεπλίου, πέπλιον δὲ μέλανοσ μᾶλλον φυσέων καταῤῬηκτικόν ἐστιν‧ ἄμφω δὲ ταῦτα ὀδύνην παύει‧ παύει δὲ καὶ ἄλλα πολλα τῶν ὑπηλάτων‧ κράτιστα δὲ ταῦτα ὧν ἐγὼ οἶδα ἐστίν. Ἐπεὶ καὶ τὰ ἐν τοῖσι Ῥοφήμασι διδόμενα ὑπήλατα ἀρήγει, ὁκόσα μὴ ἄγαν ἐστὶν ἀηδέα ἢ διὰ πικρότητα ἢ δι’ ἄλλην τινὰ ἀηδίην, ἢ διὰ πλῆθοσ ἢ χροιὴν ἢ ὑποψίην τινά. Τῆσ μὲν πτισάνησ, ὁκόταν πίη τὸ φάρμακον, ἐπιῤῬοφῇν αὐτίκα χρὴ διδόναι μηδὲν ἔλασσον ἀξίωσ λόγου ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ ἐπεὶ καὶ κατὰ λόγον ἐστὶ μεσηγὺ τῆσ καθάρσιοσ μὴ διδόναι Ῥοφῇν‧ ὁκόταν δὲ λήξῃ ἡ κάθαρσισ, τότε ἔλασσον Ῥοφεέτω ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ μετὰ δὲ τοῦτο, ἀναγέτω αἰεὶ ἐπὶ τὸ πλεῖον, ἢν ἥ τε ὀδύνη πεπαυμένη ᾖ, καὶ μηδὲν ἄλλο ἐναντιῶται. Ωὑτὸσ δέ μοι λόγοσ ἐστὶ, καὶ ἢν χυλῷ πνησ δέῃ χρέεσθαι ̔φημὶ γὰρ ἄμεινον εἶναι αὐτίκα ἄρξασθαι Ῥοφῇν τὸ ἐπίπαν μᾶλλον, ἢ προκενεαγγήσαντα ἄρξασθαι τοῦ Ῥοφήματοσ, ἢ τριταῖον, ἢ τεταρταῖον, ἢ πεμπταῖον, ἢ ἑκταῖον, ἢ ἑβδομαῖον, ἤν γε μὴ προκριθῇ ἡ νοῦσοσ ἐν τουτέῳ τῷ χρόνᾠ‧ αἱ δὲ προπαρασκευαὶ καὶ ἐπὶ τουτέοισι παραπλήσιοι ποιητέαι, ὁκοῖαι εἴρηνται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION