ἐπεῖπον
Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἐπεῖπον
Structure:
Etym.: aor2 with no pres. in use
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- βίων δὲ προαρπάσαντόσ τινοσ τὰ ἐπάνω τοῦ ἰχθύοσ στρέψασ καὶ αὐτὸσ τὸν ἰχθὺν ἀπέσυρε καὶ δαψιλῶσ φαγὼν ἐπεῖπεν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 322)
- ταῦθ’ ὑποθεὶσ ἐπεῖπεν ἐντεινάμενοσ ταύτην τὴν ὀξεῖαν καὶ ἀνόσιον φωνήν, ὡσ δεινόν, εἰ ὁ μὲν τοὺσ Καρίωνασ καὶ Ξανθίασ ὑποκρινόμενοσ οὕτωσ εὐγενὴσ καὶ μεγαλόψυχοσ γένοιτο, ἐγὼ δ’ ὁ τῆσ μεγίστησ σύμβουλοσ πόλεωσ, ὁ τοὺσ μυρίουσ Ἀρκάδων νουθετῶν, οὐ κατάσχοιμι τὴν ὓβριν, ἀλλὰ παραθερμανθείσ, ὅθ’ ἡμᾶσ εἱστία Ξενόδοκοσ τῶν ἑταίρων τισ τῶν Φιλιππου, ἕλκοιμι τῶν τριχῶν καὶ λαβὼν ῥυτῆρα μαστιγοίην αἰχμάλωτον γυναῖκα. (Aeschines, Speeches, , section 1571)
- καὶ οὐδενὸσ παραγγέλλοντοσ ἔτι πλείων ἐγίγνετο φόβοσ, καὶ σιωπὴ σκυθρωπὸσ ἐπεῖχε τὴν ἐκκλησίαν, ἐσ οὗ Κορνήλιοσ Σκιπίων ὁ Ποπλίου Κορνηλίου τοῦ ἀναιρεθέντοσ ἐν Ἴβηρσιν υἱόσ, νέοσ μὲν ὢν κομιδῇ ̔τεσσάρων γὰρ καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ἦν̓, σώφρων δὲ καὶ γενναῖοσ εἶναι νομιζόμενοσ, ἐσ τὸ μέσον ἐλθὼν ἐσεμνολόγησεν ἀμφί τε τοῦ πατρὸσ καὶ ἀμφὶ τοῦ θείου, καὶ τὸ πάθοσ αὐτῶν ὀδυράμενοσ ἐπεῖπεν οἰκεῖοσ εἶναι τιμωρὸσ ἐκ πάντων πατρὶ καὶ θείῳ καὶ πατρίδι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 1:2)
- Αὐάροσ δ’ αὐτῶν ἡγούμενοσ πολλὰ μὲν περὶ τῆσ προαιρέσεωσ καὶ ἀνδρείασ τῶν Νομαντίνων ἐσεμνολόγησε, καὶ ἐπεῖπεν ὡσ οὐδὲ νῦν ἁμάρτοιεν, ὑπὲρ παίδων καὶ γυναικῶν καὶ ἐλευθερίασ πατρίου κακοπαθοῦντεσ ἐσ τοσόνδε κακοῦ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 15 4:2)
- καὶ τῶν Καρχηδονίων ὑπ’ ἐκπλήξεωσ οὐδὲν ἀποκριναμένων ἐπεῖπεν· (Appian, The Foreign Wars, chapter 13 1:2)
