Hellas Alive Dictionary - ενοχλεω

Ancient Greek-English Dictionary

ἐνοχλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐνοχλέω

Structure: ἐν (Prefix) + ὀχλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to trouble, disquiet, annoy, to be troubled or annoyed
to give trouble or annoyance to
to be a nuisance

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνοχλῶ	ἐνοχλεῖς	ἐνοχλεῖ
	Dual		ἐνοχλεῖτον	ἐνοχλεῖτον
	Plural	ἐνοχλοῦμεν	ἐνοχλεῖτε	ἐνοχλοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἐνοχλῶ	ἐνοχλῇς	ἐνοχλῇ
	Dual		ἐνοχλῆτον	ἐνοχλῆτον
	Plural	ἐνοχλῶμεν	ἐνοχλῆτε	ἐνοχλῶσιν*
Optative	Singular	ἐνοχλοῖμι	ἐνοχλοῖς	ἐνοχλοῖ
	Dual		ἐνοχλοῖτον	ἐνοχλοίτην
	Plural	ἐνοχλοῖμεν	ἐνοχλοῖτε	ἐνοχλοῖεν
Imperative	Singular		ἐνόχλει	ἐνοχλείτω
	Dual		ἐνοχλεῖτον	ἐνοχλείτων
	Plural		ἐνοχλεῖτε	ἐνοχλούντων, ἐνοχλείτωσαν
Infinitive		ἐνοχλεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐνοχλων ἐνοχλουντος	ἐνοχλουσα ἐνοχλουσης	ἐνοχλουν ἐνοχλουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνοχλοῦμαι	ἐνοχλεῖ, ἐνοχλῇ	ἐνοχλεῖται
	Dual		ἐνοχλεῖσθον	ἐνοχλεῖσθον
	Plural	ἐνοχλούμεθα	ἐνοχλεῖσθε	ἐνοχλοῦνται
Subjunctive	Singular	ἐνοχλῶμαι	ἐνοχλῇ	ἐνοχλῆται
	Dual		ἐνοχλῆσθον	ἐνοχλῆσθον
	Plural	ἐνοχλώμεθα	ἐνοχλῆσθε	ἐνοχλῶνται
Optative	Singular	ἐνοχλοίμην	ἐνοχλοῖο	ἐνοχλοῖτο
	Dual		ἐνοχλοῖσθον	ἐνοχλοίσθην
	Plural	ἐνοχλοίμεθα	ἐνοχλοῖσθε	ἐνοχλοῖντο
Imperative	Singular		ἐνοχλοῦ	ἐνοχλείσθω
	Dual		ἐνοχλεῖσθον	ἐνοχλείσθων
	Plural		ἐνοχλεῖσθε	ἐνοχλείσθων, ἐνοχλείσθωσαν
Infinitive		ἐνοχλεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐνοχλουμενος ἐνοχλουμενου	ἐνοχλουμενη ἐνοχλουμενης	ἐνοχλουμενον ἐνοχλουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνώχλουν	ἐνώχλεις	ἐνώχλειν*
	Dual		ἐνωχλεῖτον	ἐνωχλείτην
	Plural	ἐνωχλοῦμεν	ἐνωχλεῖτε	ἐνώχλουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνωχλούμην	ἐνωχλοῦ	ἐνωχλεῖτο
	Dual		ἐνωχλεῖσθον	ἐνωχλείσθην
	Plural	ἐνωχλούμεθα	ἐνωχλεῖσθε	ἐνωχλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ Ἀπόλλων τε αὖ πολυπράγμονα τήν τέχνην ἐπανελόμενοσ ὀλίγου δεῖν τὰ ὦτα ἐκκεκώφηται πρὸσ τῶν ἐνοχλούντων κατὰ χρείαν τῆσ μαντικῆσ, καὶ ἄρτι μὲν αὐτῷ ἐν Δελφοῖσ ἀναγκαῖον εἶναι, μετ’ ὀλίγον δὲ εἰσ Κολοφῶνα θεῖ, κἀκεῖθεν εἰσ Ξάνθον μεταβαίνει καὶ δρομαῖοσ αὖθισ εἰσ Δῆλον ἢ εἰσ Βραγχίδασ· (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 1:5)
ἔχω πρὸσ δεῖπνα ὁ παρεληλυθώσ μοι βίοσ ἅπασ μαρτύριον ἄν γένοιτο, ὅσ γε ὁσημέραι πολλῶν ἐνοχλούντων παρὰ πολὺ σοῦ πλουσιωτέρων ὅμωσ οὐδὲ πώποτε φέρων ἐμαυτὸν ἐπέδωκα εἰδὼσ τοὺσ ἐπὶ τοῖσ συμποσίοισ θορύβουσ καὶ παροινίασ. (Lucian, Symposium, (no name) 22:3)
παράδειγμα δὲ τῆσ περιβολῆσ ταύτησ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτουσ, εἰκότωσ δ’ ἄν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ προσέχοιτέ μοι τὸν νοῦν καὶ μετ’ εὐνοίασ ἀκούσαιτε ἃ λέγω, εἶτα συστατικὰ τοῦ ὅτι δεῖ προσέχοντασ ἀκοῦσαι, ἄλλο ἐπὶ ἄλλῳ ἐπεμβεβλημένον, καὶ ταῦτα πεπλαγιασμένα, ἐπειδὴ γὰρ οὐχὶ τῶν ἐνοχλούντων ὑμᾶσ οὐδὲ τῶν πολιτευομένων παρ’ ὑμῖν ὤν [τι] πρᾶγμα τηλικοῦτον φημὶ δείξειν πεπραγμένον, ἐὰν ὅσον ἐστὶν ἐν ὑμῖν συναγωνίσησθέ μοι καὶ προθύμωσ ἀκούσητε. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:2)
ἐνοχλούντων δὲ τῷ Φωκίωνι τῶν Ἀθηναίων ὅπωσ ἀπαλλάξῃ τὴν φρουρὰν πείσασ τὸν Ἀντίπατρον, εἴτε μὴ προσδοκῶν πείσειν εἴτε μᾶλλον ὁρῶν σωφρονοῦντα τὸν δῆμον καὶ πολιτευόμενον εὐτάκτωσ διὰ τὸν φόβον, ἐκείνην μὲν ἀεὶ διωθεῖτο τὴν πρεσβείαν, τὰ δὲ χρήματα μὴ πράττειν, ἀλλὰ μέλλειν καὶ ἀναβάλλεσθαι τὸν Ἀντίπατρον ἔπεισε. (Plutarch, chapter 30 4:1)
τῶν δὲ περὶ Μεσσήνην βαρβάρων, Μαμερτίνων δὲ καλουμένων, πολλὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἐνοχλούντων, ἐνίουσ δὲ καὶ φόρου πεποιημένων ὑποτελεῖσ, πολλῶν δὲ καὶ μαχίμων ὄντων, διὸ καὶ προσηγορεύθησαν Ἀρήιοι γλώσσῃ τῇ Λατίνων, τοὺσ μὲν φορολόγουσ συλλαβὼν ἀπέκτεινεν, αὐτοὺσ δὲ νικήσασ μάχῃ πολλὰ τῶν φρουρίων ἐξέκοψε. (Plutarch, chapter 23 1:1)

Synonyms

to trouble
- θράσσω (to trouble, disquiet)
- διοχλέω (to trouble or annoy exceedingly)
- ἐπιταράσσω (to trouble or disquiet yet more)

Derived

διοχλέω (to trouble or annoy exceedingly)
ὀχλέω (to move, disturb, are rolled or swept away)
παρενοχλέω (to trouble greatly)
ὑποχλέομαι (to be rolled beneath)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐνοχλέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to trouble

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐνοχλέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to trouble

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어