Hellas Alive Dictionary - ενοχλεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐνοχλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐνοχλέω

Structure: ἐν (Prefix) + ὀχλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to trouble, disquiet, annoy, to be troubled or annoyed
to give trouble or annoyance to
to be a nuisance

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνοχλῶ	ἐνοχλεῖς	ἐνοχλεῖ
	Dual		ἐνοχλεῖτον	ἐνοχλεῖτον
	Plural	ἐνοχλοῦμεν	ἐνοχλεῖτε	ἐνοχλοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἐνοχλῶ	ἐνοχλῇς	ἐνοχλῇ
	Dual		ἐνοχλῆτον	ἐνοχλῆτον
	Plural	ἐνοχλῶμεν	ἐνοχλῆτε	ἐνοχλῶσιν*
Optative	Singular	ἐνοχλοῖμι	ἐνοχλοῖς	ἐνοχλοῖ
	Dual		ἐνοχλοῖτον	ἐνοχλοίτην
	Plural	ἐνοχλοῖμεν	ἐνοχλοῖτε	ἐνοχλοῖεν
Imperative	Singular		ἐνόχλει	ἐνοχλείτω
	Dual		ἐνοχλεῖτον	ἐνοχλείτων
	Plural		ἐνοχλεῖτε	ἐνοχλούντων, ἐνοχλείτωσαν
Infinitive		ἐνοχλεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐνοχλων ἐνοχλουντος	ἐνοχλουσα ἐνοχλουσης	ἐνοχλουν ἐνοχλουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνοχλοῦμαι	ἐνοχλεῖ, ἐνοχλῇ	ἐνοχλεῖται
	Dual		ἐνοχλεῖσθον	ἐνοχλεῖσθον
	Plural	ἐνοχλούμεθα	ἐνοχλεῖσθε	ἐνοχλοῦνται
Subjunctive	Singular	ἐνοχλῶμαι	ἐνοχλῇ	ἐνοχλῆται
	Dual		ἐνοχλῆσθον	ἐνοχλῆσθον
	Plural	ἐνοχλώμεθα	ἐνοχλῆσθε	ἐνοχλῶνται
Optative	Singular	ἐνοχλοίμην	ἐνοχλοῖο	ἐνοχλοῖτο
	Dual		ἐνοχλοῖσθον	ἐνοχλοίσθην
	Plural	ἐνοχλοίμεθα	ἐνοχλοῖσθε	ἐνοχλοῖντο
Imperative	Singular		ἐνοχλοῦ	ἐνοχλείσθω
	Dual		ἐνοχλεῖσθον	ἐνοχλείσθων
	Plural		ἐνοχλεῖσθε	ἐνοχλείσθων, ἐνοχλείσθωσαν
Infinitive		ἐνοχλεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐνοχλουμενος ἐνοχλουμενου	ἐνοχλουμενη ἐνοχλουμενης	ἐνοχλουμενον ἐνοχλουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνώχλουν	ἐνώχλεις	ἐνώχλειν*
	Dual		ἐνωχλεῖτον	ἐνωχλείτην
	Plural	ἐνωχλοῦμεν	ἐνωχλεῖτε	ἐνώχλουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐνωχλούμην	ἐνωχλοῦ	ἐνωχλεῖτο
	Dual		ἐνωχλεῖσθον	ἐνωχλείσθην
	Plural	ἐνωχλούμεθα	ἐνωχλεῖσθε	ἐνωχλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ δὲ κόλαξ τοῦτο τὸ ἔποσ κἂν περὶ τῆσ συβώτου καλύβησ εἴποι, εἰ μόνον τι παρὰ τοῦ συβώτου λαβεῖν ἐλπίσειεν ὅπου Κύναιθοσ ὁ Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ κόλαξ ἁπάντων αὐτῷ τῶν πρὸσ τὴν κολακείαν καταναλωμένων ἐπῄνει ὑπὸ βηχὸσ ἐνοχλούμενον τὸν Δημήτριον, ὅτι ἐμμελῶσ ἐχρέμπτετο. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 20:9)
καὶ ἄλλωσ δὲ καλῶσ ἔχειν ἐδόκει μοι διανείμαντα τοῖσ παισὶν οὖσι τὴν ἀρχὴν αὐτὸν εὐωχεῖσθαι τὰ πολλὰ ἐφ̓ ἡσυχίασ οὔτε τοῖσ εὐχομένοισ χρηματίζοντα οὔτε ὑπὸ τῶν τἀναντία αἰτούντων ἐνοχλούμενον οὔτε βροντῶντα ἢ ἀστράπτοντα ἢ χάλαζαν ἐνίοτε βάλλειν ἀναγκαζόμενον· (Lucian, Saturnalia, 7:6)
τὸν δὲ ὑπὸ καμάτου ἐγερθῆναι μὲν ἀδυνάτωσ ἔχειν ἐκ τοῦ ὕπνου, ἐνοχλούμενον δὲ πρὸσ τῆσ φωνῆσ τῇ χειρὶ οὐ βαρέωσ ἀποσοβῆσαι τὴν χελιδόνα· (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 25 7:1)
ὡσ δὲ ηὑρ͂εν ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων σβεννύμενον ἀεὶ τὸ σῶμα καὶ μαραινόμενον ὁμαλῶσ, ὅτε δὲ ἡ Στρατονίκη παρίοι πρὸσ αὐτὸν ἐπισκεψομένη, τὴν μὲν γνώμην ὑπ’ αἰδοῦσ καὶ συνειδότοσ τότε μάλιστα αὐτὸν ἐνοχλούμενον καὶ σιωπῶντα, τὸ δὲ σῶμα καὶ ἄκοντοσ αὐτοῦ θαλερώτερόν τε γιγνόμενον αὐτῷ καὶ ζωτικώτερον, καὶ αὖθισ ἀπιούσησ ἀσθενέστερον, ἔφη τῷ Σελεύκῳ τὸν υἱὸν ἀνιάτωσ ἔχειν αὐτῷ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 10 1:8)
τούτων ὁ Καῖσαρ Κλαύδιον μὲν οὐκ ἴσχυσεν ὑπαγαγέσθαι χρήμασι, Παῦλον δὲ χιλίων καὶ πεντακοσίων ταλάντων ἐπρίατο μηδὲν αὑτῷ μήτε συμπράττειν μήτε ἐνοχλεῖν, Κουρίωνα δὲ καὶ συμπράττειν ἔτι πλειόνων, εἰδὼσ ἐνοχλούμενον ὑπὸ χρεῶν πολλῶν. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 4 3:9)

Synonyms

to trouble
- θράσσω (to trouble, disquiet)
- διοχλέω (to trouble or annoy exceedingly)
- ἐπιταράσσω (to trouble or disquiet yet more)

Derived

διοχλέω (to trouble or annoy exceedingly)
ὀχλέω (to move, disturb, are rolled or swept away)
παρενοχλέω (to trouble greatly)
ὑποχλέομαι (to be rolled beneath)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐνοχλέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to trouble

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐνοχλέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to trouble

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어